30 พฤษภาคม 2546 00:24 น.

มีใครไม่อกหัก

มีใครบ้างไหมไม่อกหัก ใครบ้างรักแล้วโลกไม่โศกเศร้า
มีใครบ้างเดินทางไกลในความมืด ไม่เหว่ว้าว่างเปล่าเข้าครอบครอง
ใครบ้างมีหัวใจไร้รอยเจ็บ ซึ่งหน่วงหนักหนาวเหน็บไปทุกห้อง
ใครบ้างพบสิ่งฝันพลันครอบครอง แล้วไม่เคยหม่นหมองนองน้ำตา
ใครบ้างเล่าหัวใจดังแก่นเพชร ซึ่งไม่เคยแตกสะเก็ดลงพรายพร่า
ใครบ้างในพายุปะทุมา ไม่เคยร่วงโรยราดั่งไม้ใบ

ฉันรู้ว่าเธอเคยรักเขา เงียบเงียบ เหงาเหงาเธอร่ำไห้
เธอรู้ว่าฉันนั้นตายไป จากความรักสดใสมาแสนนาน
เราคือคนต่างรักและต่างเศร้า ต่างย่อยยับอับเฉาทุกก้าวผ่าน
ต่างน้ำตาไหลรินลึกวิญญาณ สั่นโสกโลกสะท้านสะเทือนใจ

โอ้ความรักคือบาดแผลแท้บาดจิต อย่าบาดอีกชีวิตจะได้ไหม
ฉันจะรักเพียงเธอเสมอไป รักจนโลกร้างไร้ในนิรันดร์
แต่ฉันรู้รักแล้วต้องอกหัก ต้องหัวใจจมปลักในความฝัน
ฆ่าฉันเถิดให้ตายไปโดยพลัน เพื่อไร้สิ้นคืนวันแห่งความทุกข์