18 มีนาคม 2548 12:56 น.
เทพแห่งคาธีน่า
ความรัก...เหมือนดอกไม้
มีแห้งตายและเหี่ยวเฉา
ความรัก...เปรียบเหมือนเงา
ที่ตามเราทุกเวลา
ความรัก...เหมือนคุณครู
ให้ความรู้ให้การศึกษา
ความรัก...เหมือนวิชา
ต้องค้นหาและเข้าใจ
ความรัก...เหมือนลำแสง
ที่แทยงออกกัยไป
ความรัก...ต้องมีใจ
เหมือนที่ฉันนั้นมีใจให้กับเธอ
15 มีนาคม 2548 17:47 น.
เทพแห่งคาธีน่า
ทำไม...เสี่ยต้องมีพุง
ทำไม...รุ้งมีเจ็ดสี
ทำไม...แขกชอบขายโรตี
ทะไม...ฉันคนนี้คิดถึงเธอ
15 มีนาคม 2548 17:42 น.
เทพแห่งคาธีน่า
ล้านคน ล้านความคิด
หนึ่งชีวิต ล้านความฝัน
ล้านคน ล้านความสำคัญ
แต่หนึ่งเธอนั้นสำคัญกว่าล้านคน
15 มีนาคม 2548 17:33 น.
เทพแห่งคาธีน่า
ขอโทษนะ....ที่บังอาจไปรักเธอ
ขอโทษนะ....แค่อยากเจอเธอได้ไหม
ขอโทษนะ....ไม่ต้องการให้เสียใจ
ขอโทษนะ....น้ำตามันไหลโดยไม่รู้ตัว
15 มีนาคม 2548 17:16 น.
เทพแห่งคาธีน่า
เธอจะรักใครฉันไม่รู้
แต่ฉันคงไม่ได้อยู่ในความคิดของเธอใช่ไหม
เพราะฉันไม่ใช่นางฟ้าที่เลิศเลอบนฟ้าไกล
มีแต่ใจทั้งสี่ห้องที่รักเธอคนเดียว
หน้าส่วนตัว
681
