13 กุมภาพันธ์ 2553 13:00 น.
เทพระวี
หยาดน้ำฟ้าจากฟ้า มาดิน
รินร่ำรินรวยริน สู่พื้น
พร่างพรายพร่างดั่งพิณ เมฆส่ง
กรีดดีดแผ่นดินฟื้น ผลิแย้มชีวา
กบเขียดระงมร่ำร้อง ท้องนา
เพลงค่ำคืนตื่นตา พี่น้อง
หากินอยู่พึ่งพา ธรรมชาติ
เพียงแค่พออิ่มท้อง อิ่มแล้วเฮ็ดงาน
แปรดินแห้งล่าแล้ง กันดาร
ผลิกถิ่นดินอิสาน สืบสร้าง
ทองคำแห่งดินดาน บ้านเกิด
แลกเศษเงินเพียงจ้าง ค่าไว้ชาวนา
จนจนทนท่นท้น อดทน
ปนป่นหนอนี่คน บ่นอู้
กี่ฟ้ากี่ดินฝน ชำระ
กี่ชาติยังต้องกู้ ดอกเบี้ยบานใบ
ธกส.บ่นท่องไว้ จดจำ
ธรณีกันแสงนำ แนะหนี้
กำหนดพฤติกรรม เชื้อชาติ
เวียนกลับนับหนี้นี้ สืบไว้หลานเหลน
*************************
25 ธันวาคม 2552 13:40 น.
เทพระวี
โอ้ยุ้ง นั่นเรือนชาน ลานตากข้าว
ตะเกียงเก่า ควายเฒ่า หลับตาพริ้ม
รั่วผุเสาเก่า ตะปูสนิม
พงหญ้าลิ้ม ยึดครอง พื้นดิน
ลมรำเพย เผยพัด วิถีชะตา
ผ่านมาแล้วผ่านไป หวนถิ่น
ค่ำนี้ เรา นี้ หนึ่งชีวิน
รินน้ำชา สบตากับกองไฟ
ปะทุถ่าน แดง ระยิบกระซิบถาม
หนามชีวิต ปักลึก ลงถึงไหน
ไคร่ ไถ่ ไคร่ ถอน แล้วหรือไร
หรือไม่ ไม่มีเลย จะปลดปลง
หัวเราะกับเงา เบา ๆ แล้ว ยิ้มแย้ม
ปาดแก้ม คราบน้ำตา เรื่องขี้ผง
ท่อง ชีวิต นั้นหนอ ท่องป่าดง
ดงอารมณ์ วูบวับ แล้วลับเลือน
ดื่นลานดาว พราวท้องฟ้า ละลานตา
กองไฟชรา ถ่านไม้ผุ กระจายเกลื่อน
จิบน้ำชา จอกสุดท้าย เวลาเตือน
เยือนความฝัน อันว่างเปล่า เผารูปเงา
***********************
20 ธันวาคม 2552 22:17 น.
เทพระวี
อีกครั้ง หนอ อีกครั้ง โชคชะตา
ล้อเล่น ล้อ ลีลา เยาะย้อน
พลิกพลิว้พลิกไปมา กลิ้งกลอก
หลอกท้าวับเย็นร้อน ดูเชิง
ไม่แน่ไม่แน่แท้ ลมชะตา
จุมพิตแล้วพิษทา ฉาบแก้ม
บรรจงจบเจรจา กระทืบส่ง
เรียวปากที่งามแย้ม ซ่อนซ้อนดาบคม
ลมปากเป่าถ้อยคำ ระรื่นหวาน
นั่นขวากที่ปักตาม เนื่องเนื้อ
นั่นมีดที่กรีดยาม ลมยะเยือก
ฝากพิษฝากซากเชื้อ พิษไข้บาดแผล
เยียวยาด้วยจิตแท้ จิตใด
ก็จิตที่ตามไป รับรู้
ปรุงแล้วดับหลับไหล ลงสงบ
ขืนดิ้นรนต่อสู้ ยิ่งร้อนแสบเหลือ
***************
แด่เพื่อนผู้ร่วมชะตากรรม ที่โดนลมพิษเล่นงาน
ด้วยจิตคารวะ
3 กันยายน 2552 23:57 น.
เทพระวี
บาศบ่วงบ่วงบาศคล้อง จองคอ
บาศบ่วงบาทอีกหนอ คชน้อย
บาศหวดบ่วงตะขอ โขกสับ
บาศบ่วงห้วงใจร้อย โซ่ย้ำตรวนตรึง
บาทเงินบาดจิตท้า ทายใจ
บาทบาดเลือดเนื้อไหล กิเลสย้อม
บาททาสหยาดเหงื่อใคร หล่นหลั่ง
บาทย่ำบาทรุมล้อม แบ่งบ้างเศษทาน
บาดตาบาดจิตท้า ทายใจ
บาดหยาดน้ำตาไหล อาบแก้ม
บาดลงลึกภายใน ก้นสติ
บาดผลิแผลแตกแย้ม บ่มเบื้องเปล่งหนอง
บาทกุญชรซ่อนสะอื้น ตื่นฝัน
ย่างบาทตะกายจันทร์ เหว่ว้า
กลางป่าป่าเมืองมัน ดงเหล็ก
เท้าสี่เท้านี้ล้า เข็ดฝัน
************************************************
17 กรกฎาคม 2552 23:22 น.
เทพระวี
๑
ถนนธงชัยตะวันตกตั้ง ตำนาน
ผลิหยาดหยดลงลาน แหล่งน้ำ
กลั่นรากเป็นสายธาร สะพรั่ง
ไหลหลั่งร่วมล้ำซ้ำ หล่อดิน
โค้งขุนเขาแนบน้ำ ลำแคว
โค้งคดสุดตาแล จรดฟ้า
เมฆฝนหมอกงอแง คุ้งมืด
ฟ้ารั่วลงล้างหล้า เจิ่งนอง
ศรีสวัสดิ์ศรีแม่น้ำ นามเนือง
ไหลหล่อเลี้ยงชนเมือง หลากเลี้ยง
จากเหนือจรดกลางเรือง ศรีสวัสดิ์
ผลิชีพชนฟื้นเพี้ยง เฟื่องฟู
๒
ถือเงินถือปากอ้าง บุญคุณ
ทวงถิ่นทุนคลุกหนุน เสือกสร้าง
อัปลักษณ์แห่งสมุน โลกียะ
ผุดตะหง่านง้านค้าง คาเมือง
ปากแพรกแหกปากค้าง คำราม
ฉิ่งฉับทัวร์ลามปาม รุกล้ำ
แพอุบาทว์ปามลาม ละเมิด
หมองแม่ใหญ่น้อยช้ำ ย่ำยี
***********
แด่แม่แคว
หน้าส่วนตัว
1668
