18 มิถุนายน 2550 19:46 น.
เทพปากกา
อันกวีบทใด ใดในโลก
จะเศร้าโศกทรวงจิตพิศมัย
ก็ไม่เท่าบทกวีสุนทรไทย
ที่จะไพเราะเหมาะเสนาะนาน
กาพย์ โคลง กลอน บทละครที่ท่านแต่ง
ล้วนเป็นแหล่งความรู้แก่ลูกหลาน
ว่าท่านคือครูกวีอยู่ชั่วกาล
ถึงจะผ่านมาเนิ่นนานก็มิลืม
26 พฤษภาคม 2550 23:42 น.
เทพปากกา
ใครบอกคิดถึงเธอ แค่อยากเจออยากเห็นหน้า
ใครบอกว่าอยากมา บังเอิญน่าไม่ตั้งใจ
ใครบอกว่าฉันหวง แค่อยากควงกับใครใคร
ใครบอกว่าห่วงใย แค่กลัวภัยมาใกล้เธอ
ใครบอกว่าฉันหลง แค่ซื่อตรงมั่นคงเสมอ
ใครบอกว่าละเมอ แค่แอบเพ้อเพราะเผลอไป
ใครบอกว่าหมายปอง แค่แอบจองผิดตรงไหน
รักเธอก็ไม่ใช่ แต่ทั้งใจให้หมดเลย
26 พฤษภาคม 2550 18:13 น.
เทพปากกา
ถ้าไม่สู้จะรู้หรือว่าแพ้
ไม่อ่อนแอคงไม่รู้ว่าเข้มแข็ง
ไม่ยืนหยัดคงไม่รู้ว่ามีแรง
ไม่ถูกแซงคงไม่รู้ว่าช้าไป
หน้าส่วนตัว
1237
