รักสองคม

เทพธิดาอเวจี

ทุกอย่างย่อมมีสองด้านเสมอ มีด้านมืดและด้านสว่าง ความรักก็เช่นเดียวกัน
ความรักของฉันมันเริ่มจากด้านสว่าง ฉันได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นทหาร
เรือ ตอนแรกฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นทหารเรือ ฉันคิดว่าเขาคงทำงานอะไรซักอย่าง
เขาแต่งตัวดี แต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องใส่แว่นดำ ทั้งที่เป็นตอนกลาง
คืน สงสัยกลัวแสงจันทร์เข้าตาละมั้ง 

ในคืนนั้นเองเขาแนะนำตัวกับฉัน จนทำให้ฉันตั้งตัวไม่ติดเราดื่มเครื่องดื่มมึน
เมานิดหน่อย พอจะกลับบ้าน ระหว่างทาง เขาขอจูบฉันทีหนึ่ง ฉันก็มึนนิด ๆ และ
รู้สึกว่าตัวเองขัดเขาไม่ได้ ไม่รู้เพราะอะไร แล้วคิดว่าจูบทีหนึ่งคงไม่เป็นไร

หลังจากนั้นวันรุ่งชึ้นฉันกับเขาก็ไปถ่ายรูปกัน ฉันพาเขาไปเจอพ่อของฉัน
แต่พ่อของฉันไม่ประทับใจ จึงสั่งให้ฉันเลิกกับเขา แต่ฉันดื้อไม่ยอมเลิกกับ
เชา แอบคบกับเขาอย่างลับ ๆ เราจะโทรหากันส่วนใหญ่ 

มีอยู่ช่วงหนึ่ง ฉันหูเบาเพราะฟังคนอื่นมากไป ฉันจึงทะเลาะกับเขา ทำให้เขาทนไ
ไม่ไหว แล้วบอกว่า "เราเป็นแค่เส้นขนานกัน" ตอนนั้นฉันเสียใจมาก
ฉันคิดว่าเขาต้องโกรธแค้นฉันมากแน่ ๆ

หลังจากนั้นประมาณ สี่ ห้า วัน ฉันก็โทรกลับไปหาเขา แล้วเราก็เริ่มโทรติดต่อกัน
กันอีกครั้ง เขาชวนฉันไปดูหนังครั้งที่สอง คราวนี้เราดูหนังด้วยกัน เขาจูบปากฉัน
ฉัน พอหนังฉาย เขาโอบกอดฉัน จูบที่คอฉัน ก่อนที่เขาจะจูบ เขาจะขออนุญาติ
ฉันก่อน แล้วฉันก็ให้เขา เราจูบปากกันอีก ทีนี้เขาเอาลิ้นเข้ามาด้วย ลิ้นเขา
ยาวมาก จนฉันรู้สึกอยากอาเจียน เพราะมันติดคอ เขาขอจูบเนินอกฉัน ฉันก็
ให้เขา พอเขาจูบเสร็จ ฉันก็โพ่เข้าไปกอดเขา ได้ฟังเสียงหัวใจเขาด้วย มันเต้น
แรงเหมือนกัน เขาใช้มือลูบที่บั้นท้ายฉันเบา ๆ  ทำให้ฉันรู้สึกจักจี้ปนเสี้ยว
ฉันเล่นพุงเขาด้วย เพราะพุงเขาโตนิดหน่อย ก็แค่นี้แหละ เราไม่ได้มีอะไร
กัน 

และแล้ววันแห่งความเจ็บปวดก็มาถึงเมื่อฉันได้รู้ว่าเขามีคู่หมั้นเป็นตัวเป็นตน
แล้ว ผู้หญิงคนนั้นได้คุยกับฉันด้วย เขาบอกว่าคบกับเขามาสาม  สี่ปี แล้วนี้แหละ
จำไม่ค่อยได้มันนานมาแล้ว  แล้วก็ไม่อยากจำด้วย แค่นั้นยังไม่พอ
ผู้หญิงคนนี้นยังส่งข้อความมาละลานฉันอีก ส่วนเขาก็เข้าข้างคู่หมั้นตัวเอง ทำให้ฉันรู้ว่าฉันเป็นแค่ตัวสำรอง ความรักของเขาที่มีให้ฉันมันเลือนลางมากแล้ว

ใจเขาเริ่มโอนเอนไปทางคู่หมั้นเขามากแล้ว  เขาแค่อยากแก้แค้นฉันเท่านั้น
ที่ฉันเคยหูเบาไม่ไว้ใจเขา มาวันนี้การแก้แค้นของเขาสำเร็จแล้ว  ฉันตอ้ง
ทุกข์ทรมาน กับความทรงจำของตัวเอง ป่านนี้ เขาคงจะนั้งหัวเราะเยาะฉัน สะใจ
ที่ได้แก้แค้นฉัน ที่ทำให้ฉันเจ็บใจอย่างที่สุด  ส่วนเขาคงจะมีความสุขสุด ๆ กับ
คู่หมั้นผู้แสนดีของเขา