1 ธันวาคม 2551 17:19 น.
เทพธิดาอเวจี
นินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ซ้ำด้วยคำหยาบวาจาเสีย
เรียบเรียงไม่ได้ความตามสำเนียง
เหมือนเสียงหมาเห่าน่ารำคาญ
ยังฟังไม่ได้สับจับไปกระเดียด
มาเบียดเบียนด้วยคำพูดทำหลูหลา
ทำกระแดะดัดจริตทำหลอกด่า
หรือคิดว่าฉันไม่รู้หรืออย่างไร
พูดดีนั้นเหมือนเพลงที่ไพเราะ
ฟังเสนาะจับจิตน่าพิศมัย
เมื่อได้ฟังต้องเอ็นดูทุกทีไป
อยากไกล้ไคร่รู้จักมักคุ้นนาน
อยากจะฟังคำพูดที่ไพเราะ
ให้เสนาะอยู่ในหูไม่รู้หาย
จริงใจแน่แท้มิเสื่อมคลาย
ไม่ทำลายมิตรภาพหักหลังกัน
1 ธันวาคม 2551 10:20 น.
เทพธิดาอเวจี
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้านั่งหน้าหงอย
นั่งตาลอยสมองเบลอหูอื้ออึง
มันวิงเวียนเศียรเกล้ารู้สึกมึน
ปากบึนเงียบครึมอยู่คนเดียว
เมื่อคืนเจ้ากรรมนอนไม่หลับ
ต้องมานั่งสับปะหงบอดไปเที่ยว
ความคิดกระจัดกระจายไม่กลมเกลียว
อมเปรี้ยวน้ำลายตัวเองบูด