29 มีนาคม 2548 13:43 น.
เถ้าธุลี
กลับมา...
ที่เดิมตรงนี้ด้วยหัวใจอ่อนล้าและสับสน
กลับมาพักกายใจจากเรื่องราวอันมืดมน
กลับมาหลบให้พ้นจากหลายคนที่ทำร้ายเรา
กลับมา...
ซับน้ำตาที่เกิดจากความเงียบเหงา
อีกทั้งเสียงสะอื้นเพราะความโศกเศร้า
จะลบล้างเรื่องราวเก่าเก่าให้หมดไป
กลับมา...
ยืนมองฟ้าหลังสายฝนที่รินไหล
มองสายรุ้งพาดผ่านฟ้าอันกว้างไกล
แล้วออกเดินไปด้วยใจที่หวัง..ถึงสิ่งดีดี
6 มีนาคม 2548 18:48 น.
เถ้าธุลี
ยอม...
ใจพร้อมยินยอมให้เธอมีชีวิตที่สดใส
พร้อมจะยอมยืนมองอยู่เพียงไกลไกล
ทนเก็บความเจ็บไว้แต่โดยดี
เพราะรู้...
ตัวเธออยู่ตรงนี้..แต่ใจ..เธอหลบหนี
หลีกหายไปนานแล้วใช่ไหม..คนดี
กลับไปหาคนเก่าของเธอที่..หวนกลับมา
แม้รักเราจะจบแค่ตรงนี้
ไม่เป็นไรถ้าเธอคิดว่าดีแล้วก็ไปเถิดหนา
จะไม่เรียกร้องจากทุกทุกสิ่งที่ผ่านมา
แค่เห็นเธอมีความสุขก็มีค่าพอแล้ว..กับใจ..ที่ให้เธอ
5 มีนาคม 2548 12:43 น.
เถ้าธุลี
เพียงแรกพบสบตาใจก็สั่น
เธอเป็นเหมือนภาพฝันยามหลับใหล
เธอผู้เป็นนางฟ้าจากแดนไกล
ตกลงมาอยู่ในใจคนเดินดิน
ยิ่งได้ใกล้ยิ่งได้ชิดยิ่งได้รู้
ยิ่งได้อยู่เคียงข้างยิ่งถวิล
เสียงไพเราะเสนาะหูยิ่งได้ยิน
ยกให้เธอหมดสิ้นแล้วชีวิตเรา
รอยยิ้มเธอสลักไว้กลางดวงจิต
ไร้ความคิดที่จะทำเธอหมองเศร้า
ทุกข์เพียงใดบอกมาเถิดจะบรรเทา
จะพาเอาความเงียบเหงาไปจากเธอ
ยอมทุกอย่างแม้ชีวีจะดับสิ้น
เพียงได้ยินเสียงหัวเราะเธอเสมอ
ยอมทุกอย่างตั้งแต่แรกพบเจอ
รักเธอรักเสมอไม่เสื่อมคลาย...
http://www.maama.com/download/socute/view.php?id=000118