20 มกราคม 2548 14:39 น.
เถ้าธุลี
โอ้ยอดหญิงกัลยาน่าถนอม
รักของพี่เริ่มสุกงอมแล้วรู้ไหม
เรารู้จักกันมานานนะยาใจ
แล้วเมื่อไหร่น้องจะให้ขอสักที............ลม
พ่อยอดชายเจ้าขาอย่าใจร้อน
รอไปก่อนรับรองน้องไม่หนี
จริงอยู่ที่เรารักกันมานานปี
แต่ว่าตัวน้องนี้ยังหวั่นใจ..................ดิน
น้องยังหวั่นสิ่งใดอีกอย่างนั้นหรือ
ด้วยสองมือพี่สัญญาหน้าน้องได้
พี่จะขอรักเพียงน้องมิมองใคร
ถ้าผิดไปขอให้ตายในบัดดล...............ลม
โถพ่อคุณทูนหัวของตัวน้อง
โปรดอย่าลองอย่าเอ่ยมันแม้อีกหน
วันข้างหน้าของน้องคงมืดมน
หากขาดพี่ไปสักคนคงขาดใจ...............ดิน
งั้นน้องจะว่าอย่างไรขอให้บอก
ขออย่าหลอกให้ตายใจจะได้ไหม
บอกมาเลยว่ารักกันหรือไร้ใจ
ถ้าน้องไม่พี่จะไปไม่กลับมา................ลม
ถ้าเช่นนั้นสัญญาจะได้ไหม
จะรักน้องตลอดไปไม่มุสา
ขอแค่นี้เพียงพี่มอบให้น้องมา
ทั้งดวงใจ..กายา..ให้พี่..เพียงผู้เดียว................ดิน
13 มกราคม 2548 19:57 น.
เถ้าธุลี
รอ...
นานเท่าไหร่หนอการรอจะจบสิ้น
วันเวลาค่อยค่อยถูกกลืนกิน
ทุกนาทีโบยบินไปยังต้องคอย
รอ...
ใจเริ่มท้ออยู่ในความเหงาหงอย
ความหวังเริ่มลดลงทีละน้อย
การเฝ้าคอยไร้ความหมายลงทุกที
รอ...
ความเบื่อหน่ายก่อตัว..อยากเดินหนี
แต่จุดหมายปลายทางที่ยังมี
จึงต้องทนรออย่างนี้อยู่เรื่อยไป..
2 มกราคม 2548 11:18 น.
เถ้าธุลี
เธอพูดได้คำเดียวใช่ไหม..แค่ขอโทษ
ทำหน้าเศร้ากลัวฉันโกรธ..แค่นั้นเหรอ
แล้วทำไมวันนั้นไม่คิดให้ดีก่อนล่ะเธอ
ก่อนที่จะทำให้ฉัน..บ้าหลงเพ้อ..อยู่ได้ตั้งนาน
มากังวลอะไรตอนนี้..
อย่ามาพูดดีดีทำหน้าตาเหมือนสงสาร
เอาคำว่าห่วงของเธอคืนไป..ไม่ต้องการ
จะขอโทษกี่ล้านครั้งก็เชิญ..เรื่องของเธอ
แค่ประโยคเดียว..ผมขอโทษ
คิดว่ามันมีประโยชน์พอแล้วอย่างนั้นเหรอ
คิดว่าพอจะลบความเจ็บช้ำได้ไหมล่ะเธอ
ลบได้ไหมที่ฉันเผลอ..โง่..มอบรักให้ไป
น้ำตาฉันมีค่าแค่เท่านี้..
แลกกับคำพูดดีดีสองคำ..เธอทำได้
เอาคืนมา..คำว่ารักที่เคยให้เธอไป
เอาหัวใจที่เธอทำยับเยินกลับคืนมา
หน้าส่วนตัว
1516
