14 สิงหาคม 2547 18:37 น.
เถ้าธุลี
ไม่ต้องพูดคำนั้นอีกได้ไหม
หากไม่ได้มาจากใจแค่พลั้งเผลอ
อย่าทำให้ใจฉันเฝ้าพร่ำเพ้อ
เฝ้าละเมอคิดฝันไปวันวัน
คิดแค่เพื่อนก็โปรดทำเหมือนเป็นเพื่อน
ฉันจะได้เตือนตัวเองไว้ให้มั่น
กรุณาออกไปให้ไกลกัน
อย่ามาแตะต้องตัวฉันเหมือนผ่านมา
อย่าจับมือถือแขนกันดังครั้งก่อน
อย่าทำเป็นแกล้งออดอ้อนให้ฝันหา
หากไม่เคยมีฉันอยู่ในสายตา
ก็โปรดไปให้พ้นหน้าอย่าแกล้งกัน
14 สิงหาคม 2547 18:17 น.
เถ้าธุลี
ได้โปรดเถิดบอกความจริงฉันได้ไหม
ความเป็นจริงที่หัวใจเธอใฝ่ฝัน
อย่ามัวฝืนแกล้งทำเป็นรักกัน
เธอมีใครอยู่ในนั้นโปรดบอกมา
จะไม่โกรธไม่โทษเธอแม้สักนิด
ฉันไม่คิดฝืนใจเธอไว้หรอกหนา
จะไม่พูดว่าเธอผิดฉันสัญญา
แค่สบตาแล้วบอกว่าเธอจะไป
11 สิงหาคม 2547 18:35 น.
เถ้าธุลี
คำหลายคำเก็บไว้มานานเนิ่น
คำคำนี้คงนานเกินจะเอื้อนเอ่ย
คำคำนี้ที่ฉันไม่กล้าเลย
คำคำนี้ที่ไม่เคยจะบอกกัน
มาวันนี้สายเกินจะบอกกล่าว
มาวันนี้เรื่องราวมันเปลี่ยนผัน
มาวันนี้เธอจากไปไกลจากกัน
มาวันนี้ฉันทำได้เพียงเสียใจ
แค่อยากบอกสองคำว่าขอโทษ
แค่อยากขอให้อย่าโกรธเลยได้ไหม
แค่อยากบอกคำสามคำแม้สายไป
แค่บอกไว้จากหัวใจ....หนูรักแม่
10 สิงหาคม 2547 17:07 น.
เถ้าธุลี
ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่
ในบางครั้งดูเหมือนเธอเอาใจใส่
แต่บางครั้งดูเหมือนเธอไร้เยื่อใย
ทำให้ฉันวุ่นวายใจอยู่ทุกที
วันหนึ่งเธอจับมือฉันไว้เสียแน่น
อีกเธอยังควงแขนฉันเสียนี่
แต่อีกวันเธอทำเหมือนไม่ใยดี
ดังเธอต้องการหลีกหนีฉันให้ไกล
ไม่รักฉันไม่ฝันถึงฉันไม่ว่า
แต่อย่ามาให้ความหวังกันได้ไหม
เราเป็นแค่เพื่อนกันฉันเข้าใจ
ไม่อาจเป็นคนชิดใกล้ในใจเธอ
โปรดอย่าทำให้ใจฉันละเมอหลง
อย่าทำให้ใจพะวงคอยพร่ำเพ้อ
ฉันไม่อยากหลับฝันเห็นหน้าเธอ
ถ้าตื่นมารู้ว่าเธอไม่รักกัน
9 สิงหาคม 2547 11:45 น.
เถ้าธุลี
หากเหนื่อยนักหลับตาพักเสียบ้าง
หากใจเธออ้างว้างยังมีฉัน
หากวันนี้เธออ่อนล้าไร้กำลัง
ฉันยังนั่งคอยฟังเธอระบาย
อยู่ตรงนี้จะคอยดูอยู่ใกล้ใกล้
ความห่วงใยยังคงมีไม่เลือนหาย
หากทุกสิ่งรอบตัวเธอช่างวุ่นวาย
ยังมีที่พักใจกายให้กับเธอ
ขอให้เธอกลับมาที่ตรงนี้
นึกถึงฉันนะคนดีหากพลั้งเผลอ
หันกลับมาแค่นั้นเธอจะเจอ
รอยยิ้มที่ให้เธอเสมอจากหัวใจ