21 ตุลาคม 2547 12:37 น.
เถ้าธุลี
หนาวใจหนาวกายหนาวนัก มากมายเกินจัก
เอ่ยเอื้อนออกเป็นวาจา
ลมหนาวผ่านแล้วจากลา อยากรู้เพียงว่า
ลมลอยไป ณ ที่ใด
หนาวแล้วคิดถึงคนไกล จับจิตจับใจ
ขอเพียงเขาสบายดี
หนาวผ่านหน้าต่างบานนี้ เข้ากระทบที่
จิตใจที่ยังเดียวดาย
ลมหนาวลมหวนลมหาย ดวงจิตวางวาย
ลมลอยไปแล้วไม่คืน
โอ้หนาวดวงจิตสะอื้น เสมือนถูกกลืน
ลอยหายไปกับสายลม
หนาวเนื้อเสื้อห่มสุขสม หนาวจิตอกตรม
ตรอมใจกับสายลมผ่าน
หนาวใดก็ยังมิปาน หนาวใจร้าวราน
บาดลึกไปถึงทรวงใน
ถึงลมหนาวเหน็บเพียงใด แม้เอากายใกล้
ยังดีกว่าใจใกล้ลม
21 ตุลาคม 2547 12:18 น.
เถ้าธุลี
คำรักฉันคงเหมือนลมที่พัดผ่าน
มันไม่ใช่ถ้อยคำหวานซึ้งตรึงจิต
ไม่มีค่าพอให้เธอได้พินิจ
ไม่มีสิทธิ์ทำให้เธอมาสนใจ
เป็นแค่คำสามคำที่ไร้ค่า
เธอไม่แม้ชายตาหรือหวั่นไหว
แม้คำพูดจะมาจากความจริงใจ
แต่ก็ไร้ความหมายในใจเธอ
เธอยังทำเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนผัน
เธอทำเหมือนคำพูดฉันแค่พลั้งเผลอ
เพียงสายตาที่บอกให้ฉันเลิกเพ้อ
เลิกละเมอเลิกคิดถึงเธอเสียที
ก็ฉันไม่ใช่นางฟ้าที่เธอฝัน
ฉันยังคงเป็นฉันอยู่อย่างนี้
ใจของฉันก็แค่เศษเถ้าธุลี
ให้เธอเหยียบย่ำยีแล้วผ่านไป
8 ตุลาคม 2547 14:32 น.
เถ้าธุลี
โปรดอย่าหลอกลวงกันอีกได้ไหม
เธอรู้ไหมเธอทำให้ฉันสับสน
เมื่อไม่รักก็บอกมาอย่าฝืนทน
อย่าทำเป็นคนรักกันต่อหน้าใคร
ปากเธอบอกว่ารักเต็มดวงจิต
บอกว่าเธอยังคิดถึงไม่หวั่นไหว
แต่แววตาเธอฟ้องคำจากหัวใจ
เธอไม่เหลือซึ่งแล้วรักดั่งวันวาน
เธอหลอกลวงคนอื่นเพื่อสิ่งใดหนอ
ฉันไม่ได้อยู่เพื่อรอความสงสาร
ความเกรงใจไม่ต้องมีไม่ต้องการ
มันยิ่งทำใจร้าวรานกว่าคำลา
บอกมาเถิดเธอไม่รักเพียงแค่นั้น
แล้วตัวฉันจะไม่มาให้เห็นหน้า
ฉันไม่อยากเห็นคำฟ้องในแววตา
ที่บอกว่าอยากให้ฉันไปเสียที
5 ตุลาคม 2547 16:49 น.
เถ้าธุลี
ฉันไม่ใช่คนดีน่าใฝ่ฝัน
ฉันไม่ใช่คนนั้นที่หลงเพ้อ
ฉันไม่ใช่คนเดิมที่เคยเจอ
ฉันไม่ใช่คนที่เธอเคยทิ้งกัน
ฉันคนนั้นจากไปไม่หวนกลับ
นับตั้งแต่เธอลับหายไปวันนั้น
ฉันคนเก่าตายไปเหลือแค่ความฝัน
เพราะไม่อาจทนมัน..คำหลอกลวง
ในวันนี้มีแต่ฉันคนนี้
จะไม่สนคนที่มาน้ำตาร่วง
ไม่ใส่ใจผู้ชายที่เอ่ยคำลวง
ฉันไม่ได้สมองกลวงอีกต่อไป
จะร้องไห้แค่ไหนฉันไม่สน
เธอบอกเคยเป็นคนรัก..ไม่หวั่นไหว
ยามที่ฉันรักเธอสุดหัวใจ
เธอสลัดฉันทิ้งไปไม่ใยดี
ไปให้พ้นอย่ามาให้ฉันเห็นหน้า
อย่ามารั้งตัวฉันไม่ให้เดินหนี
ฉันสุดแสนรังเกียจเธอเต็มที
นับตั้งแต่ตอนนี้เราขาดกัน
4 ตุลาคม 2547 20:22 น.
เถ้าธุลี
พรุ่งนี้..ถนนสายนี้จะว่างเปล่า
พรุ่งนี้..ความเงียบเหงาแผ่ขยาย
พรุ่งนี้..จะมีแต่ความเดียวดาย
พรุ่งนี้..ข้างกายคงไม่เหลือใคร
พรุ่งนี้..คงไม่เห็นหน้าเธออีก
พรุ่งนี้..จะหลบหลีกอย่างไรไหว
พรุ่งนี้..จะให้ฉันทำอย่างไร
พรุ่งนี้..ยังอาลัยในวันวาน
พรุ่งนี้..ที่ตรงนี้คงเงียบเหงา
พรุ่งนี้..ใจคงเศร้าเมื่อเธอผ่าน
พรุ่งนี้..เหม่อมองฟ้าไปเนิ่นนาน
พรุ่งนี้..คงหมุนผ่านพร้อม..รอยน้ำตา