5 เมษายน 2548 12:48 น.
เถ้าธุลี
คนใกล้ตัวใกล้ไปมองไม่เห็น
คนห่างไกลกลับดูชัดเจนยิ่งกว่า
คนใกล้ตัวไกลใจจึงไร้ค่า
ระยะทางเหมือนว่าใกล้เกินไป
คนใกล้ตัวไกลใจใจจึงเจ็บ
ได้แต่เก็บซ่อนน้ำตาไม่ให้ไหล
คอยเก็บกดความเศร้าไว้ภายใน
เพราะไม่อาจเอ่ยปากได้เลยจริงจริง
คนใกล้ตัวยิ่งใกล้ใจยิ่งช้ำ
ทั้งคำพูดการกระทำทุกทุกสิ่ง
อยากเอ่ยปากอยากให้รู้แต่ต้องนิ่ง
เพราะความจริงเราเป็นแค่..คนใกล้ตัว
29 มีนาคม 2548 13:43 น.
เถ้าธุลี
กลับมา...
ที่เดิมตรงนี้ด้วยหัวใจอ่อนล้าและสับสน
กลับมาพักกายใจจากเรื่องราวอันมืดมน
กลับมาหลบให้พ้นจากหลายคนที่ทำร้ายเรา
กลับมา...
ซับน้ำตาที่เกิดจากความเงียบเหงา
อีกทั้งเสียงสะอื้นเพราะความโศกเศร้า
จะลบล้างเรื่องราวเก่าเก่าให้หมดไป
กลับมา...
ยืนมองฟ้าหลังสายฝนที่รินไหล
มองสายรุ้งพาดผ่านฟ้าอันกว้างไกล
แล้วออกเดินไปด้วยใจที่หวัง..ถึงสิ่งดีดี
6 มีนาคม 2548 18:48 น.
เถ้าธุลี
ยอม...
ใจพร้อมยินยอมให้เธอมีชีวิตที่สดใส
พร้อมจะยอมยืนมองอยู่เพียงไกลไกล
ทนเก็บความเจ็บไว้แต่โดยดี
เพราะรู้...
ตัวเธออยู่ตรงนี้..แต่ใจ..เธอหลบหนี
หลีกหายไปนานแล้วใช่ไหม..คนดี
กลับไปหาคนเก่าของเธอที่..หวนกลับมา
แม้รักเราจะจบแค่ตรงนี้
ไม่เป็นไรถ้าเธอคิดว่าดีแล้วก็ไปเถิดหนา
จะไม่เรียกร้องจากทุกทุกสิ่งที่ผ่านมา
แค่เห็นเธอมีความสุขก็มีค่าพอแล้ว..กับใจ..ที่ให้เธอ
5 มีนาคม 2548 12:43 น.
เถ้าธุลี
เพียงแรกพบสบตาใจก็สั่น
เธอเป็นเหมือนภาพฝันยามหลับใหล
เธอผู้เป็นนางฟ้าจากแดนไกล
ตกลงมาอยู่ในใจคนเดินดิน
ยิ่งได้ใกล้ยิ่งได้ชิดยิ่งได้รู้
ยิ่งได้อยู่เคียงข้างยิ่งถวิล
เสียงไพเราะเสนาะหูยิ่งได้ยิน
ยกให้เธอหมดสิ้นแล้วชีวิตเรา
รอยยิ้มเธอสลักไว้กลางดวงจิต
ไร้ความคิดที่จะทำเธอหมองเศร้า
ทุกข์เพียงใดบอกมาเถิดจะบรรเทา
จะพาเอาความเงียบเหงาไปจากเธอ
ยอมทุกอย่างแม้ชีวีจะดับสิ้น
เพียงได้ยินเสียงหัวเราะเธอเสมอ
ยอมทุกอย่างตั้งแต่แรกพบเจอ
รักเธอรักเสมอไม่เสื่อมคลาย...
http://www.maama.com/download/socute/view.php?id=000118
22 กุมภาพันธ์ 2548 11:33 น.
เถ้าธุลี
ขอโทษ..สำหรับทุกสิ่ง
ที่พูดไปไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงจริงหรอกรู้ไหม
อยากพูดดี.. อยากยิ้มให้ .. แต่ทำไม่ได้
อยากทำเหมือนที่ใครต่อใครทำกับเธอ
ใจจริง..ก็อยากอ่อนหวานบ้าง
ไม่ได้ต้องการทำตัวขวางโลกอยู่เสมอ
แต่ไม่รู้เป็นอะไร..เวลาเราเจอะเจอ
เป็นต้องพูดทำร้ายน้ำใจเธออยู่ร่ำไป
เธอนิ่งเฉย..ฉันร้อนรุ่ม
ฉันกลุ้มใจเวลาเจอกับเธอ..รู้ไหม
โมโหตัวเองว่าทำไมถึงทำไม่ได้
ก็แค่ทำให้ปากตรงกับใจ..ทำไม่เป็น
ฉันกวนประสาท..ฉันเย็นชา..แต่ไม่ใช่
ในใจฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเห็น
ใจยังคิดว่าเธอดีเสมออย่างเคยเป็น
เธอยังคอยห่วงใย ..ยังใจเย็น..ไม่เปลี่ยนไป
ขอโทษ..อีกสักหน
คำพูดฉันคงแย่จนบางที..รับไม่ไหว
ถึงคำพูด..การกระทำ..ไม่เคยตรงกับหัวใจ
แต่คำขอโทษที่บอกไปคือความจริง..แน่นอน
หน้าส่วนตัว
1157
