.+*การเริ่มที่จะรัก*+.#5

เด็ก(บ้าน)นอก

เมื่อ "หม่อง" จะจากไป อะไรในชีวิตของ "ทราย" แย่ลงมากมายกว่าเดิมทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องราวดีๆที่เคยมีให้กัน

ทรายก็เริ่มมีน้ำใสๆไหลรินมาอาบแก้มแทบทุกครั้งมันช่างทรมานมากกับการที่ต้องมาจมอยู่กับกองทุกข์ที่แสนเจ็บปวด

ก่อนที่หม่องจะไปทรายไม่ลืมที่จะโทรไปร่ำลาเหมือนที่ปฏิบัติมา 1 อาทิตย์ติดต่อกันหม่องคงรำคาญมากเลยแต่ทรายมีความสุข

ทันทีที่ทำใจได้ทรายก็บรรจงกดเบอร์โทรศัพท์ที่คุ้นเคยและจำจนขึ้นใจทีละตัวทีละตัว ระหว่างรอสายใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ

คงเป็น "จังหวะร็อคดนตรีรัก" ( มั้ง ) ทันทีที่ปลายสายรับเธอรู้ได้ทันทีแบบไม่ต้องเดาเพราะน้ำเสียงนี้สินะที่เธอหลงไหล

เสียงนี้ที่ทำให้เธอยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ เสียง...ที่ทำให้อบอุ่นทุกครั้งที่ได้ยิน

"อัลโหล" หม่องทักทาย

"เอ่อ..หม่องเหรอ"

อืม.มีรัยป่าว"

"หม่องว่างไหม ทรายโทรมากวนรึป่าวอ่ะ"

"อืม.. กวนมากเลยบอกตรงๆเรากำลังกินข้าวพอดี เนี่ยกำลังกินอยู่เลย" หม่องตอบเย็นชา

"เหรองั้นถ้ากินเสร็จโทรกลับได้ไหมล่ะ" ทรายพูดเสียงอ่อยๆ