21 กรกฎาคม 2553 13:12 น.
เด็กโข่ง
โอ้อาลัย ไกลจากคน ที่ตนรัก
แสนจะหัก ห้ามจิต คิดสับสน
วังเวงจิต เมื่ออยู่เดี่ยว เปลี่ยวพิกล
แสนวกวน ทนได้ยาก หากขาดเธอ
ยามเมื่อเธอ ลาลับ กลับให้จิต
ได้หวนคิด ถึงวันวาน ที่พร่ำเพ้อ
วันวานหวาน อยู่มิคลาย เพราะมีเธอ
ให้เฝ้าเพ้อ พะวงรัก เพราะภักดี
ใจเอ๋ยใจ ทำไมรัก จึงหักยาก
แสนลำบาก ยากยิ่ง เกินหลีกลี้
หลบไม่พ้น เพราะลืมยาก พรากฤดี
เพราะฉันมี ความรักมอบ ตอบจากใจ
เธอคงลืมฉันเสียแล้วด้วยฝังจิต
ว่าฉันคิดนอกใจไร้รักให้
อยากจะบอกว่ายังรักจากดวงใจ
ขอได้มั้ย คำสุดท้าย ได้โปรดฟัง
......................................
18 กรกฎาคม 2553 11:38 น.
เด็กโข่ง
ยามเมื่อจาก ยากยิ่งนัก จะหักอก
เหมือนถูกชก ลงกลางใจ ให้ขมขื่น
แอบเก็บไว้ ความเจ็บช้ำ สุดกล้ำกลืน
ยามเมื่อตื่น ก็คงหาย คลายกังวล
แต่ความจริงกลับไม่เป็นอย่างเช่นคิด
ถูกลิขิตให้ต้องพ่ายใจหมองหม่น
ถูกตีหน้าว่าให้ช้ำระคำคน
สุดจะทน สุดจะหัก เมื่อจากกัน
หน้าส่วนตัว
805
