งานเอยงานศิลป์

เด็กเจีย

หนึ่งนั้นต้อง  เป็นงาน  ที่ประณีต
แต่งด้วยจิต  สูงส่ง  ไม่เสื่อมถอย
บรรจงเขียน  ด้วยใจ  บรรเจิดลอย
เป็นเพชรพลอย  ผลงาน  การกวี

สองทำแล้ว  สิ่งนั้น  ดูสูงค่า
เพิ่มราคา  ในตัว  มีศักดิ์ศรี
ทั้งขัดเกลา  ให้ใหม่  แล้วดูดี
งานกวี  ผุดผาด  สะอาดตา

สามส่งเสริม  ในด้าน  ความสร้างสรรค์
คุณอนันต์  พลันเกิด  ทุกทิศา
เป็นงานศิลป์  ดูดี  มีชีวา
อ่านแล้วค่า  เพิ่มสรรพ  ทับทวี

สี่งานนั้น  ไม่นำ  กามราคะ
ให้ชนะ  กิเลส  ผละออกหนี
กามกำเริบ  เอิบอาบ  คราบโลกีย์
จะไม่มี  ในงานศิลป์  ทั้งสิ้นไป

ห้านั้นไซร้  ไร้ความคิด  พยาบาท
ไม่อาฆาต  มาดร้าย  บุคคลไหน
ไม่พาดพิง  อิงโทษ  ไปถึงใคร
ขอให้ใจ  ใสสว่าง  อยู่กลางตัว

หกนั้นเล่า  ความคิด  ไม่เบียดเบียน
ให้งานเขียน  มีแบบแผน  ใช่คิดชั่ว
จะพาตน  พาชีวา  ให้หมองมัว
จงเป็นบัว  เหล่าที่ห้า .......... พาสุขใจ