เซ็ง

เด็กอยากศิลป์

วันนี้หนีแต่งกลอนมามาเขียนเรื่องสั้นหรือไม่ก็อาจจะไม่ใช่เรื่องสั้นหรอก เพราะว่ามีอะไรที่อยากจะเขียนเยอะแยะเลย ก็ยังหวังว่าจะมีเข้ามาอ่านบ้าง  แต่ก็มาเขียนคลายเครียดเท่านั้นแหละ คงไม่มีอะไรมากหรอก เรื่องบาง เรื่องระบายออกบ้างก็ดี เพราะว่ามันจะมาจุกอยู่ที่อกตาย  ตอนนี้คิดอยู่ว่าจะมาอยู่ว่าจะย้ายหอดี หรือว่าจะอยู่กะเมทเก่าดี เพราะว่าถ้ามีเมทมันก็หารได้ไง แล้วมันประหยัดดีด้วย แต่ถ้าย้ายหออยู่คนเดียวก็ออกเต็มๆคนเดียว กินคนเดียว นอนคนเดียว แต่ว่านะ มันเป็นส่วนตัวดีไง ชอบตรงนี้แหละ ทำไรก็ไม่ต้อคอยจะมาเกรงใจใครเท่าไหร่ จำนู่นทำนี่สบาย จะนอนดึกแค่ไหนก็ได้ จะติดโปสเตอร์มากแค่ไหนก็ได้ อยากลองเปลี่ยนความรู้สึกดูบ้าง ว่าถ้าอยู่คนเดียวมันรู้สึกยังไงกัน แล้วคุณหละ คิดว่าไง ส่งความรู้สึกมาบอกกันบ้างก็ได้ ถ้ามีโทรทัศน์ก็คงดี เพราะว่าจะไม่ไปไหนเลย อยู่มันแต่ในห้องเนี่ยแหละ เฮ้อ ! นี่ อย่างดีก็วิทยุกับหม้อต้มน้ำ เอาไว้เวลากินมาม่ากับกินกาแฟไง  
	เรื่องชีวิตการเรียน ตอนนี้ก็เหมือนจะเรื่อยๆเปื่อยๆ อยากกลับบ้านเต็มทนและ แต่ก็ติดรายงานหน้าชั้นเรียน เซ็งชะมัดเลย อุตสาห์หยุดอาทิตย์นึงแล้วไง โห สรุปอยู่ได้ยังไม่ถึง 5 วันเลย แบบว่าเสียดาย จนอยากจะร้องไห้แล้วเนี่ย เฮ้อ เราเองก็อยากกลับบ่อยๆอยู่ แต่ว่าเงินมันไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ก็คนมันไม่ได้รวย เออนี่ รู้จักกับพี่ซิ-กัมคนนึง เขาบอกว่า ทักษิณทำให้กูจน ฟังแล้วขำก๊าก เออวันนี้พอและ สบายใจและ