17 กันยายน 2547 23:01 น.
เด็กอยากศิลป์
ความหลัง ....นานแล้ว
เคยผิดหวัง....นานแล้ว
เคยเสียใจ....นานแล้ว
เคยท้อแท้....นานแล้ว
สิ่งที่ผ่านมานานแล้วเราก็ปล่อยให้มันผ่านไปได้ แต่ยังไงหัวใจที่ยังคงยึดติดอยู่กับสิ่งที่เลยผ่านมักจะย้อนมันมาให้ได้เก็บมาคิดเสมอ ... ใจคน
17 กันยายน 2547 22:52 น.
เด็กอยากศิลป์
เมื่อฉันเหนื่อยเมื่อล้าคราใด
มีเธอคนของใจอยู่เป็นเพื่อน
เธออยู่ใกล้อยู่ในใจไม่แชเชือน
เธอเป็นเหมือนรอยยิ้มของหัวใจ
รอยยิ้มของเธอทำฉันตื่น
ตื่นจากวันที่ไม่ครึกครื้นและสดใส
ตื่นจากวันที่เศร้าและเหงาใจ
เธอทำให้โลกทั้งใบงดงาม
อยากมีเธออยู่ข้างๆตลอดไป
เพราะยิ้มเธอชั่งสดใสไม่ต้องถาม
เธอคือคนของใจทุกโมงยาม
ฉันขอตามรอยยิ้มเธอทุวันคืน
17 กันยายน 2547 22:42 น.
เด็กอยากศิลป์
ยู้.. ฮูเธออยู่ไหน
ฉันรอหัวใจใครบางคนอยู่
ตอนนี้ต้องการคนtakecareและเฝ้าดู
มีบ้างไหมใครที่รู้ความต้องการ
จะจริงใจและเก็บใจไว้ให้ดี
เพราะหัวใจที่หวังดีมีคุณค่า
เติบความรักที่ขาดหายของเธอมา
และสัญญาจะรักษาตลอดไป
17 กันยายน 2547 22:37 น.
เด็กอยากศิลป์
หัวใจชั่งสดใสซาบซ่า
เมื่อมีเธอเข้ามาอยู่ใกล้ๆ
หัวใจฉันพองโตยิ่งกว่าใคร
เธอคือคนที่ทำใจให้เบิกบาน
ก็เหมือนต้นไม้ที่ได้นำ
ความชุ่มฉำได้ทำให้มีคุณค่า
ยิ่งเติบใหญ่แล้วดอกไม้ก็ผลิมา
ใจของฉันไม่อ่อนล้าเหมือนเช่นเคย
10 กันยายน 2547 18:25 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันรักเธอด้วยความจริงใจมากมาย
แต่กลับกลายเธอหลอกไปซะอย่างนั้น
เธอมีใครมีคนใหม่ไม่บอกกัน
กลับบอกฉันอยู่ทุกวันว่ารักจริง
ถ้าไม่เห็นทั้งสองตาก็ไม่รู้
คำว่ารักที่มีอยู่แตกสลาย
ความจริงใจที่มีให้นั้นเสื่อมคลาย
ต่อจากนี้คือจากไปไม่กลับคืน