2 ตุลาคม 2547 12:32 น.
เด็กอยากศิลป์
ซุปเปอร์ฮีโร่ของฉันข้างๆกาย
คือเธอที่ปกป้องทุกลมหายใจของฉัน
คือเธอที่มีความห่วงใยซึ่งกันและกัน
คือเธอเท่านั้นที่เป็นความหวังของใจ
แต่ว่าฉันจะหาเธอได้ที่ไหน
ที่จะมาเป็นฮี่โร่ในใจของฉัน
จะมีบ้างไหมคนที่มาให้ความผูกพัน
คนที่มาให้กำลังใจกันในวันที่ทุกข์ใจ
2 ตุลาคม 2547 12:22 น.
เด็กอยากศิลป์
ถ้าหากว่าฉันรักเสียงดนตรี
ฉันคงรักเธอคนนี้มากกว่า
เพราะรู้ว่าเธอคือคนที่มีค่า
เธอคือเพลงรักที่ปราถนาของฉัน
2 ตุลาคม 2547 12:18 น.
เด็กอยากศิลป์
หากเธอมีอะไรในใจที่เศร้าสร้อย
บอกฉันหน่อยฉันอาจช่วยแก้ให้หาย
อย่าทนอยู่กับความเหงาเศร้าและเดียวดาย
เธอยังมีฉันคอยปลอบโยนใจและกายนะคนดี (อย่าลืม)
ลองหลับตาสักพัก
เธอจะพบกับความเงียบสงัดในใจ
และเธอจะพบฉันยืนอยู่ข้างกายตลอดไป
ฉันจะถนอมทุกลมหายใจเธอที่มี
2 ตุลาคม 2547 12:01 น.
เด็กอยากศิลป์
วันว่างๆก็เหมือนเดิมทุกวัน
มันก็คือวันเหงาๆวันหนึ่ง
นั่งเหม่อลอยกับความเป็นไปของวันนึง
ชีวิตนี้จะมีความสุขได้ไหมครั้งหนึ่งในใจ
คนในใจตอนนี้ก็อยู่ไกล
เขาจะคิดถึงเราไหมก็ไม่รู้
มีคนๆหนึ่งยังคงคอยเฝ้าดู
เฝ้าคิดถึงเธออยู่ทุกเวลา