4 กรกฎาคม 2548 13:59 น.
เด็กอยากศิลป์
นานแล้วที่จากกันแสนไกล
เธอเริ่มห่างหายไปจากใจฉัน
เรื่องราวที่เราเคยผูกพัน
ฉันจะค่อยๆลืมมันออกจากใจ
แต่เธอก็เข้ามาเปลี่ยน
เปลี่ยนความคิดดของฉันให้คิดใหม่
เธอไม่เหมือนคนอื่นที่เคยจากไป
เธอให้ความมั่นใจทุกสิ่งที่มี
เธอพิสูจน์อะไรหลายๆอย่าง
เธอยังคงคอยตามอยู่ที่ตรงนี้
ตรงหัวใจของอยู่ดีฉันยัง
ทุกเวลา นาที เธอยังเห็นฉันคนนี้สำคัญ
26 มิถุนายน 2548 15:41 น.
เด็กอยากศิลป์
อย่าพึ่งหวังมากกับตัวฉัน
เพราะว่ามันคงไม่มีอะไรแน่นอน
อยากให้เธอมองความจริงในบางตอน
ความจริงที่อยู่ตรงหน้าที่มองคือความจริง
เธอยังมีอนาคตที่มากมาย
เรื่องนี้คงกลายเป็นเรื่องยาวที่ต้องพูด
ในเมื่อต่างคนต่างทำหน้าที่ที่เหลืออยู่
ฉันก็ไม่รู้ว่าเราต้องเป็นอย่างไรต่อไป
26 มิถุนายน 2548 14:44 น.
เด็กอยากศิลป์
ยามที่สายลมพัดเอื่อ
ฉัยยังคงนั่งเรื่อยๆที่เดิมตรงนั้น
ตรงที่ที่เราเคยผูกพัน
ตรงที่ที่เรานั้นเฝ้าฝันเหมือนเคย
มองผู้คนที่เดินผ่าน
มองดูสับสนอลหม่านจริงนัก
ยิ่งทำให้หัวใจได้สักพัก
เวียนหัวเลยขอนอนพักหัวใบ้งสักนิด
อยากอกไปเที่ยวตามเรื่องของฉัน
ขับรถไปอย่างไร้จุดหมาย
ทำควมารู้จักกับผู้คนมากมาย
ปล่อยตัวตามสบายอย่างใจต้องการ
อยากดีดกีตาร์ตามเรื่องของฉัน
ให้สิ่งรอบๆตัวนั่งฟังก็ยังได้
หยุดเรื่องทุกสิ่งที่รุมเร้าหัวใจ
หยุดเรื่องราวมากมายที่ทำให้ใจร้อนรน
นั่งเขียนกลอนของฉันเรื่อยเปื่อย
ไม่ต้องสัมผัสมากมายให้เมื่อยหัว
อยากเขียนเขียนเลยไม่ต้องกลัว
ขอแค่ได้ระบายสิ่งที่น่ากลัวออกไป
อย่างเช่นตอนนี้ของฉัน
ที่กำลังนั่งฟังเพลงอย่างสบายใจ
มีโลกส่วนตัวที่คนข้างๆเข้าไม่ได้
ปล่อยให้หัวใจได้เดินไปตามเพลง..(จบ)
25 มิถุนายน 2548 16:53 น.
เด็กอยากศิลป์
เมื่อก่อนเคยรู้ว่า มีเธอ
ตอนนี้เหลือแต่ความว่างที่เจอเท่านั้น
ความเป็นไปของเราคงมีไม่เท่ากัน
เมื่อคนในอดีตนั้นจางหายไป
25 มิถุนายน 2548 14:02 น.
เด็กอยากศิลป์
ยามใดที่เธอเหนื่อยล้าอ่อนแรง
ขอเธออย่าพึ่งยอมแพ้แม้ผิดหวัง
ตัวเธอยังคงมีแรงกำลัง
เพียงแค่บอกมันว่าสู้ให้ถึงฝั่งที่ตั้งใจ
ยังมีคนที่คอยให้กำลังใจ
ยังมีคนที่บอกให้ฉันสู้ไหวในทุกที่
ฉันยังคงบอกกับตัวเองว่าฉันยังดี
ฉันยังบอกกับตัวเองว่าฉันยังมีแรง