3 มิถุนายน 2549 15:10 น.
เด็กอยากศิลป์
เวลาผ่านมานานเท่าไร
รู้บ้างไหมว่าหัวใจยังคิดอยู่
คิดถึงเธอคนเดียวเท่านั้นที่เฝ้าดู
แต่ที่รู้คือยังเก็บไว้ข้างใน
ฉันนั้นบอกเธอไม่ได้จริงๆ
มีหลายสิ่งที่จะพาให้หวั่นไหว
ที่สุดแล้วฉันยังกลัวกลัวหัวใจ
อยากจะลืมก็ไม่ได้ใครช่วยที
ก็ยังคงรอเวลาที่ว่านั้น
เวลาที่ใจมันไม่หวั่นไหว
เวลาที่ไมมีเธอในหัวใจ
และเริงร่าได้อย่างที่ใจต้องการ
1 มิถุนายน 2549 13:39 น.
เด็กอยากศิลป์
ผ่านความผิดหวังมาก็มาก
ผ่านความผิดพลาดมาก็หลายหน
ผ่านเรื่องราวปวดร้าวทุกข์ทน
ผ่านผู้คนวนเวียนเจียมหัวใจ
ความรู้สึกตอนนี้มีแตเศร้า
เพื่อนหัวรอ เรานังเศร้าไม่ติงไหว
เพื่อนมาถามว่ามึงเป็นอะไร
ก็บอกไปไม่เป็นไรกูสบายดี
แต่ใจจริงจับใจอยู่ในจิต
รู้สึกผิดปิดกั้นความหวั่นไหว
คิดเรื่องเธอคิดเรื่องเราแล้วเศร้าใจ
ความรักเราเป็นไรไปไม่กลับคืน
30 พฤษภาคม 2549 19:05 น.
เด็กอยากศิลป์
หัวใจยังคงเดิมไม่เปลี่ยน
หัวใจยังคงวนเวียนกับเรื่องนั้น
หัวใจยังคงร้องไห้อยู่ทุกวัน
เพราะหัวใจมันยังช้ำยังระทม
ตอนนี้รอเพียงแค่วันเวลา
เพือให้ใจรักษาใจมันก่อน
แล้วค่อยลองมองผ่านเวลาย้อน
แล้วคิดว่ารักด้วยสมองน่าจะดี
29 พฤษภาคม 2549 13:24 น.
เด็กอยากศิลป์
บอกตัวเองว่าเจ็บสมใจ
เมื่อคนที่ต้องการจากไปไม่ย้อนกลับ
เหมือนส่วนหนึ่งหายไปแบบลาลับ
ที่สุดแล้วคือฉันที่คงต้องปรับตัวเอง
คงไม่อยากกลับไปเจ็บอย่างเดิมอีก
ปล่อยให้ตัวเองเศร้าไปอีกอย่างนั้น
จะขออยู่อย่างเงียบเหงาไปวันๆ
เผื่อใจมันจะหายขาดไปจากเธอ
29 พฤษภาคม 2549 13:06 น.
เด็กอยากศิลป์
เรื่องราวทั้งหมดผ่านไปแล้ว
แต่ฉันก็ยังไม่แคล้วเก็บมาคิด
ทั้งหมดที่ผ่านมาฉันรู้สึกผิด
แต่ก็คงไม่คิดกลับไปแก้ไข
ฉันจะปล่อยให้มันผ่านไป
ฉันจะไม่ฝืนมันไว้ให้เหนื่อยจิต
ในเมื่อทุกอย่างคือสิ่งที่ได้ทำและได้คิด
มันจะถูกหรือผิดก็ได้เห็นกันไป
จากนี้ฉันจะขอเริ่มต้นใหม่
ถึงแม้ว่าต้องอยู่อย่างเดียวดายเหมือนครั้งเก่า
หากจะต้องทำใจให้ได้ต้องฝืนเอา
ปล่อยให้เวลาละลายความเศร้าให้จางไป