27 สิงหาคม 2547 16:51 น.
เด็กอยากศิลป์
จากวันเก่าๆที่ผ่านพ้นมา
จากวันเวลาที่ผ่านเลยไป
จากการเริ่มต้นชีวิตที่แปลกใหม่
จากหัวใจที่ยังหวั่นไหวเหมือนเดิม
ยังคงเฝ้ารอเธออยู่เสมอ
ยังคงคิดถึงและเพ้ออ่อนไหว
ยังนั่งคนเดียวมองฟ้าที่กว้างไกล
ยังอยู่กับความสดใสที่ได้เจอ
มีแมวตัวน้อยและเสียงเพลงอยู่ใกล้ๆ
มีรูปเก่าๆของเราที่ยังตั้งไว้บนโต๊ะอยู่
มีวันเวลาที่พรากเราและความเหงาที่เฝ้าดู
มีคราบนำตาที่ยังเปื้อนเมื่อครู่ ทุกสิ่งดูยังเหมือนเดิม
27 สิงหาคม 2547 16:29 น.
เด็กอยากศิลป์
หากวันใดที่ใจไม่เข้มแข็ง
เริ่มอ่อนแรงอ่อนล้าพาหวั่นไหว
หากวันใดเธอเหนื่อยล้าไม่มีใคร
ให้หัวใจนึกถึงกันไว้นะคนดี
ใจของฉันที่ให้ไปใช้ปลอบเธอ
รูปของฉันที่ให้เธอมีความหมาย
อยากให้รู้ว่ายังอยู่ข้างเคียงกาย
ความเหนื่อยล้า ไม่สบายจงคลายพลัน
ความห่วงใยมีให้เธอเสมอ
ยังพรำเพ้อถึงเธอไม่ห่างหาย
ฉันยังอยู่และคิดถึงไม่เสื่อมคลาย
ในหัวใจเธอคงมีแรงเต้นไหวนะคนดี
27 สิงหาคม 2547 16:06 น.
เด็กอยากศิลป์
ถึงแม้ว่าเธอจะอยู่ห่างไกล
ถึงแม้ว่าใจที่ให้ไปจะส่งไม่ถึง
ถึงแม้ว่าเวลาจะกั้นเราไว้อีกที่นึง
ก็ไม่อาจกั้นความคิดถึงที่ที่ลึกซึ้งในหัวใจ