28 พฤศจิกายน 2547 16:07 น.
เด็กอยากศิลป์
อยากบอกกับเธอในวันนี้
ว่าเธอคือสิ่งที่มีค่า
เธอเป็นกำลังแรงใจที่ส่งมา
ขาดเธอไปคงเหว่ว้าและเศร้าใจ
หวังว่าเธอคงเข้าใจฉัน
แล้วตัวเธอคงไม่อยากทิ้งกันไปไหน
เพราะเธอนั้นจะมีฉันคอยห่วงใย
และจะรักเธอตลอดไปนานเท่านาน
ตราบใดที่ใจสองคนมีให้กัน
ความผูกพันไม่ห่างกันแม้วันไหน
เธอจะเป็นของฉันตลอดไป
รักของเราจะสดใสในทุกวัน
24 พฤศจิกายน 2547 12:58 น.
เด็กอยากศิลป์
ดีใจจริงๆที่เธอยังห่วงหา
คอยโทรมาบอกว่ายังคิดถึง
แม้เธอยุ่งเท่าไหร่ไม่คำนึง
เฝ้าถามถึงทุกวันไม่ห่างไกล
ยังมีเธอเป็นแรงกำลังใจ
คอยส่งให้สู้ไหวยังสู้ต่อ
คอยปลอบโยนยามหวั่นไหวไม่รีรอ
เพียงเท่านี้ที่ขอก็สุขใจ
22 ตุลาคม 2547 12:26 น.
เด็กอยากศิลป์
จะมีทางไหนที่ฉันค้นพบคนดีของหัวใจ
จะมีใครคนไหนที่มอบรักแท้ให้ฉัน
จะมีใครบ้างที่มาเติมสิ่งดีๆให้กัน
และจะมีวันไหนที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
รักแท้เป็นสิ่งที่มีค่า
บอกตัวเองว่าจะเก็บรักษาให้ดี
เมื่อมีใครบางคนมองรักแท้ที่เขามี
ให้กับฉันเท่านี้ก็เพียงพอ
22 ตุลาคม 2547 12:16 น.
เด็กอยากศิลป์
ตอนนี้รู้ว่าเธอเหนื่อยล้า
ทั้งกายและใจนั้นพาอ่อนแรง
อยากปลอบโยนให้เธอนั้นเข้มแข็ง
ให้มีกำลังใจและความแข็งแรงต่อไป
อยู่ทางนี้มีใจคอยส่งไป
ความคิดถึงส่งให้ไม่เคยท้อ
ตั้งตารอเธอกลับมาฉันรอ
ให้เธอมาพักเหนื่อยและให้ฉันได้ใกล้เธอต่อไป
22 ตุลาคม 2547 12:01 น.
เด็กอยากศิลป์
โปรดอย่ามองข้ามความผูกพัน
ใจสองเราต้องมีให้กันได้เสมอ
ยามจากไกลฉันห่วงใยคิดถึงเธอ
ยามเศร้าฉันนั่งเหม่อมองรูปเรา
ความห่วงหาที่ฉันนั้นมีให้
มาจากใจข้างในไม่เคยหวั่น
เฝ้ารอคอยวันที่เราได้ใกล้นั้น
ให้เวลาแก่กันเหมือนเช่นเคย