21 มกราคม 2548 11:28 น.
เด็กอยากศิลป์
ขอแค่เธอเข้าใจในสิ่งที่ฉันเป็น
ฉันก็เป็นอย่างที่เธอเห็นก็เท่านั้น
ความรู้สึกมันห้ามไม่ได้ที่จะผูกพัน
หากเธอไม่รับมันฉันคงต้องทำใจ
ฉันรู้ว่าฉันไม่ค่อยแคร์ใคร
แต่บอกหน่อยได้ไหมว่าฉันทำอะไรผิด
ยิ่งเธอห่างฉันก็ห่างไม่ได้คิด
ในที่สุดก็คงต้องติดที่คำว่าลา
21 มกราคม 2548 11:05 น.
เด็กอยากศิลป์
ฉันอาจจะเป็นคนไม่เหมือนใคร
ฉันอาจจะไม่ใช่คนที่เธอใฝ่หา
ฉันอาจจะทำอะไรที่ดูไม่เข้าตา
แต่อยากให้รู้ว่ามันคือความเป็นมาของฉัน
ฉันอาจดูแลเธอไม่พอ
เธอคงจะน้อยใจที่ฉันขอให้เธอคิด
บางเรื่องฉันอาจไม่รู้เลยสักนิด
ว่าฉันเป็นคนผิดเมื่อพูดไป
เมื่อเราไม่หันหน้าคุยกัน
มันก็ยากที่จะทำให้ฝันเป็นจริงได้
เรื่องที่เราจะอยู่ดวยกันคงสลาย
ทุกสิ่งกลายเป็นเพียงเรื่องลมๆ
16 มกราคม 2548 22:51 น.
เด็กอยากศิลป์
เวลาที่พาให้ต้องไกล
เวลาทำให้ใจห่วงหา
เวลาที่ทำให้จากบ้านมา
คือเวลามี่มาพรากพาไป
คิดถึงบ้านน้อยๆที่อบอุ่น
มีเจ้าแมวตัวยุ่งนอนอยู่ใกล้
มีไก่ขันบอกกลางวันไม่ทันไร
มีหัวใจของผู้ใหญ่คอยดูแล
อยากหยุดพักเรื่องราวพาหวั่นไหว
อยากกลับไปเจอใครที่คุ้นหน้า
อยากจะเห็นรอยยิ้มที่ส่งมา
โอบกอดกับความห่วงหาที่คุ้นเคย
16 มกราคม 2548 22:43 น.
เด็กอยากศิลป์
ทุกคำที่เธอบอกกับฉัน
ก็รู้ว่าธอนั้นจริงจังแค่ไหน
เธอรู้ว่าฉันมีค่าน่าห่วงใย
เธอใส่ใจที่จะดูแลกัน
มันคือช่วงเวลาที่มีความสุข
ไม่มีทุกข์มากมายในใจฉัน
เธอคือผู้เติมเต็มกันและกัน
เธอเท่านั้นที่ฉันให้ทั้งใจ
17 ธันวาคม 2547 21:17 น.
เด็กอยากศิลป์
เพื่อนคือคนที่อยู่คอยปลอบใจ
เพื่อนคือคนที่ให้กำลังใจฉัน
เพื่อนคือคนที่แบ่งปันทุกสิ่งอัน
เพื่อนคือคนที่รับฟังไม่ห่างไกล
เพื่อนคือคนของใจที่มีค่า
เพื่อนคือคนที่คอยหายามหวั่นไหว
เพื่อนคือคนที่คอยอยู่ยามทุกข์ใจ
เพื่อนคือคนที่รักตลอดไปตลอดกาล
ทุกชีวิตสมบูรณ์ได้เพราะมีเพื่อน
ไม่แชเชือนบอกเล่าเคล้าปัญหา
เพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขเมื่ออยู่มา
ใครกันเล่าที่ห่วงหาครั้งนานนม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเด็กอยากศิลป์
หน้าส่วนตัว
1323
