20 กรกฎาคม 2547 18:57 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เธอเข้ามา.....เข้ามารัก......แล้วตีจาก
ไม่มีแม้รักที่ฝากให้เก็บไว้
เธอหอบมันหอบไปหมดเลยทั้งใจ
ไม่มีแม้สายเยื่อใยเหลือให้กัน
เข้ามารัก.....หรือว่าแกล้ง....รักกันแน่
อยากจะรู้ถึงแก่นแท้เหตุไฉน
ที่เข้ามาทำให้รักแล้วจากไป......
ปล่อยให้ฉันเศร้าเพียงใดยากเกินทน
ทุกทุกวัน....ได้แต่เฝ้า.....ปลอบใจว่า
มันต้องมีรักสดใสบ้างสักหน
วันข้างหน้ากับใครคนหนึ่งคน
จะเฝ้าทน.....รอหนึ่งนั้น......ที่รักจริง -_-
ไม่ได้แต่งมานานมักๆๆ เลย ยังไง เมนต์ๆด้วยนะค่ะ สวัสดีพี่ๆน้องๆ ของยุ้ยในไทยโพเอมด้วย นะค่ะ