24 กุมภาพันธ์ 2547 21:08 น.
เด็กหญิงสานฝัน
.......ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง.......
วันที่ซึ่งต้องลาจากห่างหน้าหาย
คนที่เคยให้ความรักดันกลับกลาย
ใจสลายเมื่อเธอเดินมาบอกกัน
นึกอยู่แล้วว่าต้องมีอย่างวันนี้
ก็วันที่เธอหมดรักในตัวฉัน
เป็นวันนี้นี่เองที่ทิ้งกัน
แต่ละวันยังทำใจไม่ได้เลย
จะทำใจให้ลืมได้อย่างไรเล่า
ก็ยังเศร้าภายในใจมิรู้หาย
ก็หัวใจที่เคยดีกลับมลาย
เหมือนเศษทรายแตกละเอียดต่างจากเดิม
มันคงยากที่จะหาใครมาเปรียบ
ยากจะเทียบหรือหาใครมาแต่งเสริม
คงจะไม่มีใครเหมือนมาช่วยแต่งเติม
ให้ได้เคลิ้มเติมจิตใจให้ส่วนเต็ม
22 กุมภาพันธ์ 2547 20:41 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เหนื่อยเหลือเกิน คนดี ในตอนนี้
เหนื่อยกับที่ ต้องทนฟัง ใครกล่าวหา
ต่อว่าเธอ ซะจนดู หมดราคา
ดูไร้ค่า ไม่สม ควรคู่กัน
แต่ฟังฉัน เถอะนะ เธอคนนี้
โปรดฟังฉัน เถอะคนดี อย่าไปหวั่น
ต่อให้อีก เป็นพันคน ก็ช่างมัน
รู้เอาไว้ เรารักกัน แค่นั้น ก็เพียงพอ
******ใครจะว่าไงก็ช่างเขา มีฉันคนนี้ที่จะอยู่ข้างๆคอยเข้าก็พอ*******
22 กุมภาพันธ์ 2547 20:33 น.
เด็กหญิงสานฝัน
นานมาแล้วที่ฉันแอบได้หลงรัก
ไปหยุดพักให้หัวใจเธอคนนี้
จากนับวันเลื่อนเป็นเดือนเคลื่อนเป็นปี
ฉันคนนี้ยังเฝ้ารอคอยหัวใจ
ไม่ว่านานเพียงใดฉันจะขอ
แค่ให้ฉันได้เฝ้ารอจะผิดไหม
ถ้าจะไม่มีหวังเลยก็ไม่เป็นไร
แค่เพียงเธอรู้เอาไว้ฉันสุขใจที่ได้ รอ
14 กุมภาพันธ์ 2547 22:09 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เธอไม่ใช่คนที่ใจฉันใฝ่ฝัน
ไม่ใช่คนที่คืนวันเฝ้าฝันหา
ไม่ใช่คนที่เคยอยู่ในสายตา
ทุกเวลาไม่เคยมีปรากฏในหัวใจ
แต่วันนี้เธอเข้ามาทำฉันเปลี่ยน..........
ทำให้ฉันได้เรียนรู้และหวั่นไหว
กับการกระทำของเธอที่ออกมาจากใจ
ไม่เหมือนใครที่ฉันได้พบเห็นมา
ทุกเวลาที่ฉันเหงาทั้งกายจิต.............
ก็มีเธอคนนี้แหล่ะที่คิดถึงฉันอยู่เสมอ
และไม่ได้เป็นแค่เพียงฝันหรือละเมอ
ที่มีเธอคนจริงใจอยู่ใกล้กัน
คนจริงใจคนนี้ช่างน่ารัก............
หากใครมองลึกสักนิดก็จะได้เห็น
ว่ารักที่มอบให้ไม่ใช่ใจที่ชาเย็น
แต่มันเป็นรักที่ยิ่งใหญ่และอมตะจากใจ ชายหนึ่งคน
14 กุมภาพันธ์ 2547 21:10 น.
เด็กหญิงสานฝัน
ไม่เคยบอกกับคุณว่ารักมากแค่ไหน
ไม่เคยบอกออกไปว่าใจมันคิดถึง
ไม่เคยเลยที่จะลืมว่าใจยังคนึง
และทุกครั้งที่นึกถึงก็อยากจะโทรหาคุณ
ความเป็นจริงทำอย่างนั้นคงไม่ได้
เพราะคำว่า มนุษยธรรม มันย้ำเตือนฉันเสมอ
กับคุณคนที่ฉันคงได้แต่ฝันเพ้อ
คงได้แต่ละเมอเพราะคุณมีคนที่หัวใจคุณต้องการ(แล้ว)