4 มกราคม 2547 18:09 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เธอไม่เคยรู้ใช่ไหมใครแอบสน
มีบางคนคอยพร่ำเพ้อและหลงใหล
คอยเฝ้ามองเฝ้าตามอยู่เรื่อยไป
คอยใส่ใจความเป็นไปตลอดมา
อันที่จริงฉันก็เคยบอกเธอแล้ว
ว่าเป็นฉันคนนี้เฝ้าฝันหา
แต่เธอสิคงไม่เห็นในสายตา
คงไม่อยากมองมาด้วยซ้ำไป
เธอคนดีอยากบอกให้รับรู้
ฉันจะอยู่ตรงนี้รอเสมอ
ไม่ว่านานเพียงใดจะพบเจอ
จะไม่เผลอใจให้ใครฉันสัญญา
ในตอนนี้แม้เป็นได้แค่เพื่อน
คล้ายดวงเดือนและดาวเมื่อพราวแสง
ที่คอยเป็นกำลังใจยามอ่อนแรง
คอยดูแลเป็นไหล่ซบให้กับ เธอ
แด่เธอคนที่ฉันเฝ้ามองมานาน ถึงแม้เธอจะไม่เคยรับรู้หรือสัมผัสมันจากฉัน คงเป็นเพราะตัวฉันที่ไม่มีความกล้าพอที่จะแสดงให้รับรู้ แต่อยากจะบอกไว้ว่ากาลเวลาไม่เคยเปลี่ยนแปลงใจฉันเลย