16 มกราคม 2547 20:56 น.
เด็กหญิงสานฝัน
ได้ยินไหม หัวใจฉัน กำลังร้อง
คงจะฟ้อง ว่ารักเธอ มากแค่ไหน
เธอคนนี้ ที่ฉันรัก สุดหัวใจ
จะจากไป คนละฟาก ไกลสุดตา
และความลับ ที่มันสุม อยุ่ในอก
ที่เคยปก ปิดไว้ คงต้องเผย
จะเก็บไว้ ไม่ได้ เหมือนอย่างเคย
ฉันก็เลย จะบอก เธอออกไป
ในที่สุด ฉันก็บอก เธอไปแล้ว
เปรียบเหมือนแก้ว ที่กำลัง แตกสลาย
กับใจฉัน ที่กำลัง จะมลาย
คงจะกลาย เป็นแค่เศษ อยู่บนดิน
คงเป็นได้แค่เศษแก้วที่ไร้ค่าอยู่บนดิน ยากที่คนอย่างเธอจะเสียเวลาก้มลงมาเก็บมัน
8 มกราคม 2547 19:07 น.
เด็กหญิงสานฝัน
ขอบใจนะสำหรับรักที่เธอให้
คอยใส่ใจฉันไม่ห่างอยู่เสมอ
เวลาเหงาก็มีเธอเป็นเพื่อนเกลอ
มาพบเจอปลอบประโลมทุกเวลา
ขอบใจนะสำหรับความห่วงใย
ที่มอบให้ด้วยหัวใจและวิญญา
มันมีค่ายากจะเอ่ยเป็นวาจา
จะรักษารักนี้ชั่วนิรันดร์
8 มกราคม 2547 18:56 น.
เด็กหญิงสานฝัน
ต้องห้ามตัวห้ามหัวใจไม่ให้รัก
อยากชะงักไม่ให้คิดจะได้ไหม
พยายามบอกกับตัวให้ตัดใจ
แต่เหตุใดทำไม่ได้สักกะที
เธอคงไม่รู้หรอกว่าทุกข์แค่ไหน
ที่ฝืนใจทำเป็นเมินเดินหน้าหนี
คอยหลบหลีกเธอทุกคราวินาที
ฉันคนนี้ไม่เหมือนอย่างคนคนเดิม
คนคนเดิมที่เคยดูมีความสุข
ไม่เคยทุกข์ไม่ร้อนใจมาเสมอ
มาวันนี้เคยเป็นสุขกลับมาเจอ
คงเพราะเธอเข้ามาทำฉันเปลี่ยนไป
เป็นอย่างนี้เพราะใครคงเพราะฉัน
ที่ใจมันไม่อาจต้านความหวั่นไหว
คงต้องโทษตัวเองโทษหัวใจ
ที่ให้ไปและไม่เคยได้คืนมา
5 มกราคม 2547 22:15 น.
เด็กหญิงสานฝัน
มีบางอย่าง ทำให้ฉัน นั้นสะดุด
มันเป็นจุด ทำให้ฉัน นั้นหลงใหล
ฉันยิ่งมอง ยิ่งหลง ยิ่งติดใจ
ไม่ใช่ใคร ที่ไหนเล่า นั้นคือ เธอ
ความรู้สึก จากใจ ในตอนนี้
ฉันเริ่มมี เธอเข้าแล้ว มิได้เผลอ
ไม่ใช่เพียง แค่ฝัน หลงละเมอ
ใจให้เธอ มิได้หวัง รักกลับมา
บางทีการให้ก็ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนกลับคืนมา เช่น ความรัก ที่คงเป็นได้แค่เพียงความฝัน
5 มกราคม 2547 22:04 น.
เด็กหญิงสานฝัน
มีบางอย่างอยู่ในใจอยากจะบอก
ไม่อาจหลอกความรู้สึกตัวเองได้
ทำได้เพียงเก็บมันไว้ข้างใน
รู้บ้างไหมว่าหัวใจฉันมีเธอ
ตัวเธอเองจะรู้บ้างไหมนะ
ว่าฉันหน่ะแอบมองเธอเสมอ
รอเวลาเธอสบตาหันมาเจอ
อย่าให้ฉันรอเก้อเธอคนดี
ขอแค่เธอลองหันมองมาบ้าง
คนอ้างว้างยังรอเธออยู่ตรงนี้
วันเวลาผ่านไปเป็นเดือนปี
จะรอเธออยู่อย่างนี้ตรงที่เดิม
หน้าส่วนตัว
1132
