17 มีนาคม 2546 20:27 น.
เด็กหญิงคนเดิม
บางคนว่าฉันนั้นแสนจะหยิ่ง
ใครรักจริงคนไหนฉันไม่สน
ใครบอกรักว่ายังไงก็สู้ทน
ไม่เคยสนคนใดเลยหรือไง
เพราะว่ากลัวกลัวเธอเมื่อฉันรัก
กลัวอกหักเพราะเธอทิ้งฉันไว้
เมื่อรักแล้วเธอนั้นก็ทิ้งไป
เหลือไว้ให้เพียงแต่ความทรงจำ
ความทรงจำอันเจ็บปวดสิไม่ว่า
กลัวเธอมาทำให้มันเกิดซ้ำ
ฉันไม่อยากทำให้เกิดความทรงจำ
ที่ต้องช้ำก็เลยหยิ่งไม่รักใคร
17 มีนาคม 2546 19:46 น.
เด็กหญิงคนเดิม
วันนี้ทำไมหนอฟ้าดูครึ้ม
ดูซึมซึมว่าแล้วเหมือนกับฉัน
ในวันนี้เรานั้นคงคล้ายกัน
เธอกับฉันก็คงเศร้าเคล้าน้ำตา
แต่ก่อนนั้นเธอคงมีอาทิตย์ใกล้
มีดวงใจที่เธอรักและห่วงหา
แต่วันนี้มีเมฆบังอาทิตย์ลา
เธอนั้นหนาคงจะเศร้าอยู่ในใจ
เหมือนกับฉันแต่ก่อนมีคนรัก
มีคนที่ให้ฉันนั้นชิดใกล้
แต่วันนี้มีคนมาแย่งไป
แล้วหัวใจก็เหงาเศร้าคนเดียว
เธอคงสุขนักใช่ไหมวันนี้
เป็นวันที่ฉันนั้นต้องเปล่าเปลี่ยว
เธอทิ้งฉันนั้นให้อยู่คนเดียว
ไม่เฉลียวว่าฉันเศร้าเพียงใด
เธอนั้นคงจะอยู่กับเขา
ไม่มีเราคนที่มอบรักให้
ในวันนี้ฉันก็เหงาในใจ
เพราะว่าไม่มีเธออยู่ใกล้กัน