1 กุมภาพันธ์ 2546 22:19 น.
เด็กหญิงคนเดิม
เบื่อ ๆ ๆ เบื่อจังเลยในวันนี้
เป็นวันที่ฉันนั้นแสนจะเบื่อ
ทั้งวันนี้เบื่อกันได้ทุกเมื่อ
ฉันนั้นเบื่อเหลือเกินจริงๆเลย
เมื่อไหร่นะจะถึงวันพรุ่งนี้
ในวันที่ฉันนั้นไม่อยู่เฉย
งานที่ค้างที่คาไม่ละเลย
เสร็จหมดเลยจะได้จบไปซะที
วันพรุ่งนี้ได้แต่หวังว่ามีสุข
อันความทุกข์นั้นนี้อย่าให้มี
มีความสุขกับเขาเอาซะที
ใจดวงนี้จะได้ชื่นบานไวไว
ถึงจะเบื่อยังไงก็ไม่ท้อ
ไม่รีรอยังจะทำงานไป
เพราะอย่างไรอันความสุขนั้นไซร้
มีเท่าไรก็ขึ้นอยู่กับตัวเอง
1 กุมภาพันธ์ 2546 21:58 น.
เด็กหญิงคนเดิม
ตอนเช้าเริ่มวันอันสดใส
เริ่มวันใหม่สดใสใจเริงรื่น
เมื่ออาทิตย์ทอแสงเราต้องตื่น
ดูสดชื่นชมอากาศของวันใหม่
วันผ่านไปอาทิตย์ลับจากขอบฟ้า
จันทร์นั้นมาแทนที่ดูสดใส
บางทีนั้นดูเศร้าอาทิตย์ไป
จันทร์สดใสได้มาแทนที่กัน
ถึงยามนอนแล้วสิหนานะวันนี้
พรุ่งนี้มีชีวิตที่สร้างสรรค์
ทุกข์ผ่านไปอย่างไรก็ช่างมัน
เก็บมาฝันแต่สิ่งดีตลอดไป
พักผ่อนเถิดคงเหนื่อยมากันแล้ว
เช้าเพริศแพร้วของวันใหม่ที่สดใส
จะเริ่มต้นอยู่ทุกวันเรื่อยไป
จงทำให้แต่ละวันนั้นดีเทอญ