28 พฤษภาคม 2548 01:15 น.
เด็กตรัง
เป็นผู้หญิงไม่เก่งเรื่องกินเหล้า
เก็บความเศร้าเฝ้าขอรอวันไหน
จักนัดเพื่อนสนิทมิตรคู่ใจ
อย่าสั่นไหวใจเจ้ากรรมจำอดทน
เข็ดผู้ชายมาทำให้เจ็บแสบ
เป็นในแบบเจ้าชู้ใยสับสน
โลกนี้มีมนุษย์ชายเพียงสักคน
ช่วยดามดลหัวใจเลิกชินชา
คาราโอเกะเตะโค้กโศกน้ำตา
ช่างมีค่าเกินบรรยายจ่ายให้เห็น
ตรงไหนของหัวใจเธอโดนเข้าเต็ม
คืนวันเพ็ญนั่งร้องไห้ใต้แสงดาว
คนเดินดินธรรมดากายใจหนาว
แม้บางคราวสายลมพัดพาหวั่นไหว
เธอไม่รักฉันแล้วช่างปะไร
เมื่อหัวใจเราสองครอง รักสีดำ...
20 พฤษภาคม 2548 17:53 น.
เด็กตรัง
อันความชั่วกระทำนั้นทำง่าย
ชั่วทำร้ายล้างผลาญมารสุขี
ทำบาปมลหมองเศร้าพาอัปรีย์
สิ้นชีวีบาปติดตัวทุกที่ไป
คนทำบาปหยาบคายมักไร้สุข
ประสบทุกข์เที่ยงแท้ไม่ผ่องใส
จะทำดีขึ้นอยู่ที่จิตรใจ
หมื่นโลภัยพัวพันแต่ชั่วดี
มิเบียดเบียนเฆี่ยนตีชีวีสัตว์
เว้นวิวัติคิดร้ายเปรมปรีดิ์ศรี
ละเหตุเกิดทุกข์ได้ให้แต่ดี
สุขทวีชื่นอุราทุกคืนวัน
ชีวิตหนึ่งเกิดมาผกพลิกพลัน
อย่ายึดมั่นเงินทองยศสรรเสริญ
แน่นหลักธรรมความดีทุกทางเดิน
จักเจริญแน่แท้ในศรัทธา
12 พฤษภาคม 2548 02:29 น.
เด็กตรัง
เหมือนเธอลืมว่ามีฉันอยู่ตรงนี้
เหมือนตรงที่ฉันยืนไร้ความหมาย
เหมือนทุกอย่างรู้สึกยากอธิบาย
เหมือนว่าตายไปแล้วเกือบครึ่งใจ
เหลือแค่ร่างเรียวแรงที่มีอยู่
เหลือแค่รูปเราสองหมองสีใส
เหลือแค่เขาเงาฉันนั้นหายไป
เหลือเยื้อใยบ้างไหมใจคนดี
ที่ผ่านมาคืออะไรขอช่วยตอบ
บอกว่าชอบว่ารักหมิ่นศักดิ์ศรี
ทำไม่ได้พูดทำไมช้ำฤดี
ปดวจีนาทีนี้ขอจากลา
อย่าเพิ่งไปได้ไหมอย่าชินชา
หยดน้ำตารื่นร้นปนความหมาย
เส้นทางนี้ไม่มีที่เธอย่ามกราย
สิ้นสุดปลายปล่อยฉันไปแค่ส่วนเกิน
กลายเป็นฉันต้องแกร่งที่จะเดิน
กล้าเผชิญบนโลกกว้างหลากสีสัน
รักคงมั่นมีความสุขทุกคืนวัน
ชั่วนิรันดร์คำอวยพรจาก(คน)ส่วนเกิน
10 พฤษภาคม 2548 01:26 น.
เด็กตรัง
เศษแก้วบาดขาดยามิรู้สา
เธอมาลาพาใจล่องไปไหน
ขาดเธอนั้นฉันพลันหวั่นขาดใจ
ขอได้ไหมเพียงใกล้แค่สักวัน
หากเธอไปไม่มีปัญญารั้ง
น้ำตาหลั่งสั่งห้ามล่ามความฝัน
เมื่อสิ้นรักจักห้ามทำไมกัน
ต่างคนหันฝันใฝ่สิ่งต้องการ
ความผูกผันมันบางอย่างนี้เสมอ
ฉันและเธอไม่มีวันอาจต่อสาน
หากเขาคือฝันอย่าหวั่นกับวันวาน
เจ็บร้าวรานทรมานจากวันลา
วันพรุ่งนี้หัวใจเริ่มชินชา
หยดน้ำตารื้นไหลยากจางหาย
ฉากสุดท้ายต้องเศร้าอย่างเดียวดาย
แก้วบาดหายหากบาดใจยากจะลืม
หน้าส่วนตัว
1484
