27 กุมภาพันธ์ 2548 02:34 น.
เด็กตรัง
เธอจ๋าเธอรู้บ้างไหม?
รู้ไหมว่ามีใคร แอบคิดถึง
กับท้วงท่ารอยยิ้มที่คอยดึง
ยังตราตรึงให้นึกถึงเสมอมา
เธอจ๋าเธอตอนนี้อยู่ไหน?
รู้ไหมว่ามีใคร คอยห่วงหา
นั่งตรงนี้คอยเธอแวะเวียนมา
กับเวลาทุกนาทีที่ผ่านไป
เธอจ๋าเธอเคยรักหรือเปล่า?
ก็จดหมายข่าวคราว มาเงียบหงาย
เธอคิดเหรอว่าฉันนั้นอยู่สบาย
ฉันต้องกลายเป็นคนบ้าเพราะห่วงเธอ
หากเธอรู้วันนี้รีบมาหา?
มานั่งมาสบตา ตอบคำถาม
พร้อมเอื้อนเอ่ยถ้อยคำแสนงดงาม
ทุกโมงยามรอคำตอบเธอคนดี
12 กุมภาพันธ์ 2548 03:29 น.
เด็กตรัง
ดาวบนนั้นร้องไห้เป็นบ้างไหม
รู้ไหมใจเหนื่อยล้าแสนสาหัส
โดนคนรักหักหลังเจ็บชํ้าหนัก
หยุดแล้วพักเยียวยา...รักษาใจ
หากวันใดสดใสขึ้นอีกครั้ง
มีพลังมีแรงแข่งต่อสู้
จะกลับมายืนตรงนี้ที่เป็นอยู่
แค่ดาวพูดว่าบางครั้ง...ร้องไห้เป็น
คืนฟ้าหม่นมองดาวแทบไม่เห็น
ยากลำเค็ญเข็ญใจทุกข์หนักหนา
ขอมีดาวเป็นเพื่อนเตือนอุรา
ส่องแสงมายามลมหนาว...พัดโบยบิน
9 กุมภาพันธ์ 2548 20:02 น.
เด็กตรัง
ชอบ กับ รัก เค้า ว่ามันต่างกัน
แต่ก็ยังไม่เห็นว่าต่างกันตรงไหน
หรือฉันจะเป็นผู้หญิง2 ใจ
ความจริงในไม่กล้าจะบอกเธอ
สังหรณ์ว่าใจนี้มันแค่ชอบ
ไม่ถึงขอบเศษเสี้ยวในใจเขา
แต่ความจริงนั้นมีแค่สองเรา
อย่าให้เงาคนที่สามตามรังควาน
พยายามห้ามใจนี้มิให้คิด
คอยรั้งจิตรไม่ให้ใจมันคอยเผลอ
ก็รู้ไงว่าชายคนนี้ไม่เลิศเลอ
ไม่เหมือนเธอคนที่แอบมอบหัวใจ
แต่วันนี้ ณ. ตอนนี้ประจักษ์แล้ว
ไม่อยากแห้วอย่างที่ผ่านรู้ใช่ไหม
เพราะรักคนดีชายคนนี้ที่หัวใจ
หากวันใดต้องไกลห่างยังรักเธอ