1 มิถุนายน 2547 12:57 น.
เด็กชายชิน
........อยู่ไปเพียงแค่วันหนึ่ง
ไม่ค่อยพูดถึงเรื่องสนุก
วันวันก้อได้เพียงแค่นั่งทุกข์
จมปุกอยู่กะวันเวลา
นั่งมองท้องฟ้าที่ตรงนั้น
ที่ชั้นอยากกลับไปหา
ที่ชั้นอยากให้ใครคนนึงรู้นะว่า
ชั้นยังจำ วันลา วันนั้นได้
คิดถึงเรื่องราววันวาน
ที่พ้นที่ผ่านและเลยไป
ไม่รู้ว่าเธอคนนั้นจะจำได้มั้ย
ว่าเคยอยู่กะใครในวันวาน
วันนี้เพียงแค่ฝากลมรำเพย
คอยช่วยเอ่ยให้เธอจำเรื่องแสนหวาน
เรื่องสนุกที่พวกเราผานมานแสนนาน
เรื่องวันวานที่พ้นผ่านอยากให้จำ
ขอโทษทีนะ.....ในวันนี้
ที่เอาเรื่องราวเก่าๆ มาตอกย้ำ
เพราะตอนนี้น้ำตามันจองจำ
มันทำให้ชั้นเศร้าเคล้าน้ำตา
จากมาแล้วคิดถึงเพื่อนเหลือเกิน
อยากจะกลับไปเดินแล้วพูดว่า
เพื่อนจ๋า คิดถึงกรูบ้างมั้ยหว่า
แล้วกอดคอเดินหน้าฝ่าฟันไป
อยากจะทำแบบนั้นก้อไม่ได้
เพราะเวลาผ่านไปไม่ใช่ใกล้
ทุกวันนี้ เพื่อนเก่าๆ ค่อยหายไป
สิ่งที่เจอคือเพื่อนใหม่ในปัจจุ์กาล
แค่อยากพูดตลกกับเพื่อนเก่า
แต่เราคงมีคำอื่นอีกเป็นล้าน
ที่เราเอง....อยากจะพูดให้พ้นผ่าน
ออกจากใจ...ไปตามกาลที่จากกัน
สุดท้ายแล้วหวังว่าเพื่อนคงจำกรูได้
มานั่งแต่งกลอนให้พวกเพื่อนชั้น
ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ไหนกัน
จึงได้จากไปพลัน.....พร้อมวันเวลา
29 พฤษภาคม 2547 23:38 น.
เด็กชายชิน
เหอะเหอะเหอะ......เผลอหัวเราะต่อหน้าเธอ
ทำตาเบลอหน้าแดงแดงแล้วแอบเขิน
อยากจะบอกเธอคนนี้....เหลือเกิน
ว่าช่วยเดินเข้ามาหน่อย.......ผมอายคุณ
ไม่อยากบอกเลยว่าคุณน่ารัก
อยากรู้จักคุณมั่กมั่กอยากมักคุ้น
อยากจะขอเพียงแค่ช่วยการุณ
บอกชื่อผมหน่อยนะ........ช่วยบอกที
แต่ซักพักแอบมองเธออีกครั้ง
เธอก็ยังนั่งที่เดิมอยู่ตรงนี้
เอาหล่ะวะ.....จะเข้าไปหาคนดี
แต่โทษที.....มีคนหนึ่งเดินเข้ามา
แต่เราเองก็ยังอยากเข้าไป
หาเธอ....ใกล้ใกล้หน่อย.......นี่หว่า
แต่พอเธอมองเห็นเรา.......ตาสบตา
เธอก็ว่า....นายชื่อรัยเราชื่อแอน
แอนคนนี้นั่งเล่นอยู่กับกอล์ฟ
แต่เราอยากได้คำตอบอย่างสุดแสน
กอล์ฟรึป่าวที่เขาได้เป็นแฟน
เพราะกับแอนดูสนิทใกล้ชิดกัน
แต่พอถามกอล์ฟก็ตอบว่าไม่ใช่
แต่ว่าไปสองคนก็เหมือนแฟนฉัน
ไส้กี่ขดกี่ขดก็รู้กัน
เรื่องเป็นแฟนกันนั้นไม่มีทาง
คงจะเป็นเพียงเพราะคำตอบนั้น
ช่วยทำให้ใจฉันไม่อ้างว้าง
เพราะคำตอบที่ว่าเหมือนเป็นสื่อกลาง
ช่วยทำให้คนดูห่างได้ใกล้กัน
และสุดท้ายอยากจะจบเพียงแค่นี้
เพราะว่าแอนคนดีมาตามฉัน
เออลืมไป......แอนกะชิน....เปงแฟนกัน
แค่เพียงเล่า...วันแรกที่เจอแอน
.........เหอะๆ ไปก่อนล่ะคับ ว่าจะเล่าต่อ แต่แฟนมาตามละ
20 พฤษภาคม 2547 05:23 น.
เด็กชายชิน
ใครก้อได้ช่วยหันมามองชั้นหน่อย
อย่าให้ชั้นชะเง้อคอยอยู่แบบนี้
ใครก้อได้ช่วยเหลือแลชั้นบางซี
ไม่ใช่เห็นเป็นเพียงที่ระบายอารมณ์
สงสารชั้นบ้างหน่อยไม่ได้หรือ
ความนับถือเพียงเท่านี้ที่อยากสม
ไม่ใช่เห็นเป็นอิฐปูนไร้ชื่นชม
แล้วเหยียบย่ำให้ช้ำตรมไปชั่วกัลป์
จะว่าชั้นดูแตกต่างคงไม่ใช่
แต่ใครใครกลับมองแปลกแยกจากนั้น
น้ำตารินอาบข้างแก้มทั้งสองพลัน
เธอลืมกันแล้วใช่มั้ยจึงทำเมิน
มองแววตาก้อแตกต่างจากวันวาน
เมื่อวันผ่านกาลจางลับเธอห่างเหิน
สายตาเธอที่เคยสุขไร้จำเริญ
กลับมองกันเพียงผิวเผินต่างคนไกล
สุดท้ายแล้วอยากให้ที่เคยเป็น
กลับคืนมาดังเคยเห็นใหม่ได้ไหม
เยื่อสายใยที่ยังเหลือมาเชื่อมใจ
สองเราไว้ไม่ห่างเหินเหมือนเคยเป็น
หน้าส่วนตัว
902
