28 กุมภาพันธ์ 2548 16:55 น.
เดือนไร้เงา
งามธรรมชาติ ดาษดา นัยน์ตาจ้อง
เพลินพิศมอง ทัศนา นัยน์ตาเห็น
สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ อุบัติเป็น
ทุกเฉกเช่น เห็นด้วยตา ว่าชัดเจน .......(To see)
เสนาะโสต สดับเสียง สำเนียงแว่ว
เรื่อยเจื้อยแจ้ว แผ่วผ่านได้ ไม่ว่างเว้น
เรื่องดีร้าย ร่ายเล่า ทุกเช้าเย็น
ฟังให้เป็น ด้วยสองหู รู้ชั่งใจ..................(To hear)
ละมุนเนื้อ ละมัยนวล ชวนสัมผัส
จิตกระหวัด รู้แจ้ง แจงสงสัย
ได้ลูบไล้ รับรู้ ดูแจ้งใจ
สัมผัสได้ ดังฤทัย ไม่ค้างคา...................(To touch)
อร่อยล้ำ ฉ่ำลิ้น กินของโปรด
คือประโยชน์ ลองลิ้ม ชิมภักษา
เลี้ยงชีวิต หล่อชีพหยัด ด้วยภัตตา
ต่อชีวา ด้วยรส หยดชริน ....................(To taste)
รู้สึกรัก รู้สึกใคร่ ใฝ่ลุ่มหลง
รู้สึกปลง รู้สึกเหงา เฝ้าถวิล
รู้สึกโกรธ รู้สึกร้อน ห่อนอาจิณ
ปลุกชีวิน ด้วยรู้สึก ระลึกปราณ.............(To feel)
สุขใจนัก จักหัวเราะ เสนาะก้อง
แสนลำพอง สำราญสุข สนุกสนาน
โสมนัส ชัดตา ใบหน้าบาน
ดังสวรรค์ บนโลกา ร่าเริงจริง..............(To laugh)
รักล้นทรวง ปวงมิ่งมิตร สนิทสนม
รักสุขสม ล้นหทัย รักชายหญิง
รักพ่อแม่ รักล้นฟ้า รักแท้จริง
ประเสริฐยิ่ง รักถ้วนทั่ว รักตัวเอง..........(To love)
เจ็ดสิ่งสรรค์ อัศจรรย์ รางวัลมนุษย์
วิเศษสุด คู่กายใจ ใช้เหมาะเหม็ง
สิ่งเลอค่า หาใดเทียบ เปรียบมนุษย์เอง
ธรรมชาติ วาดบรรเลง เล็งสำคัญ
16 กุมภาพันธ์ 2548 17:51 น.
เดือนไร้เงา
มาวันนี้ หอบดวงใจ มาให้เพื่อน
เพื่อย้ำเตือน ความยินดี ที่ล้นเหลือ
หอบความรัก กำลังใจ มาเหลือเฟือ
ชมพูเสื้อ สวมมานี้ สีเพื่อนชม
รอยยิ้มร่า ระบายไล้ ทั่วใบหน้า
เพื่อนหรรษา แสนสุขสันต์ ฉันสุขสม
อีกบิดา มารดาเจ้า เฝ้าชื่นชม
สุดนิยม ในลูกยา ปรีดาจริง
1..2..3 ยิ้มด้วย ช่วยมองกล้อง
กอดตระกอง แนบชิด สนิทนิ่ง
สองเพื่อนรัก ชักภาพคู่ ดูสวยจริง
งดงามยิ่ง ยามแนบชิด..... มิตรภาพ
สิบปีเคลื่อน เพื่อนรัก ประจักษ์จิต
เป็นมิ่งมิตร ร่วมเรียง เคียงขนาบ
ทุกข์ใดหนัก เพื่อนมิมี สิโรราบ
มิตรภาพ ของเพื่อนรัก ประจักษ์ใจ
ต่อจากนี้ คือชีวิต ลิขิตแล้ว
จงทแกล้ว กล้าประจัญ อย่าหวั่นไหว
ชีวิตงาน อาจไม่หรู ดูกระไร
สู้ด้วยใจ แกร่งกล้า นะเพื่อนเกลอ
14 กุมภาพันธ์ 2548 14:41 น.
เดือนไร้เงา
คืนวานหนาวน้ำค้างพราวหนาวกายสั่น
คนไกลกันมอบผ้าฝันพันพี่หนา
ค่ำคืนนี้พี่ละมุนอุ่นกายา
แต่ทว่ายะเยือกกว่าเพลาวาน
เมาคืนนี้ไร้คนดีคอยห่วงหา
ตื่นอีกคราหวานนิทราคงเพียงฝัน
ก็ศักดิ์ศรีกินไม่ได้แต่สำคัญ
น้ำตากลั้นเพราะยศฐาวาจาตัว
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:28 น.
เดือนไร้เงา
เขาว่าเดือนภุมภาพันธ์.........มีวันสำคัญ
เรียกขานวันวาเลนไทน์
ด้วยอิทธิพลแดนไกล..........ซึมซับรับไว้
ใจจ่อจดจำสำคัญ
กุหลาบแทนใจให้กัน...........ช็อกโกแลตอัน
แสนหวานปานกลืนกันกิน
ตัวเราเฝ้าเมียงเพียงจินต์.....สักวันยุพิน
เลิกเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
ขอพรวันวาเลนไทน์.............ดลจิตดลใจ
ชายมั่นปันใจให้ครอง
วอนฟ้าเต็มใจสนอง.............เห็นใจนวลน้อง
หมองเศร้าหว้าเหว่เอกา
หรือชายเกรงตัวกลัวตา...........ยำเกรงใบหน้า
วาจาดังจ้องกัดกิน
ชายเจ้าเขาหวงชีวิน................ กลัวชีพแดดิ้น
ตัดสินมิเกี่ยวเกี้ยวพา
พี่พิศเพียงหน้าค่าตา...............เปลี่ยนใจเถิดหนา
สัญญาไม่กัดใครกิน
มั่นใจอย่าได้ติฉิน...................ฉีดแล้ววัคซีน
ยินดีให้พิจารณา
ใครสนอย่าได้รอช้า.................ยื่นใบสมัครมา
ให้ทันวันวาเลนไทน์
12 กุมภาพันธ์ 2548 09:32 น.
เดือนไร้เงา
เสียงผ่านสาย ระบายทุกข์ ระทมเศร้า
น้ำเสียงเหงา สั่นเครือ เจือหม่นหมอง
เสียงที่ร่ำ พาลพา น้ำตานอง
อยากตระกอง กอดปลอบ มอบอุ่นไอ
ระยะทาง ห่างไกล เงื่อนไขหลัก
สุดที่รัก จักส่งใจ ไปตามสาย
สายลมใจ พัดทุกข์ร้อน จงผ่อนคลาย
รักษากาย ระวังใจ ให้จีรัง
ปัญหาใด ใหญ่หลวง หนักดวงจิต
จะช่วยคิด พิศทางดี ดังที่หวัง
มรสุม ที่รุมเร้า เราจะยั้ง
ด้วยพลัง ด้วยรักแท้ กระแสใจ
แม้นมีมนต์ กลใด ที่ให้ขอ
ไม่รีรอ ขออยู่ใกล้ ด้วยใจหมาย
ซับน้ำตา ซับความเศร้า เบาทุกข์คลาย
จะเอาใจ เยียวยาใจ จนหายดี
หน้าส่วนตัว
1512
