26 มีนาคม 2547 12:56 น.
เดะบ้า
คุณเคยเสียใจกับบางสิ่งไหม การเสียใจจะอยู่ตรึงตราในใจนานเท่าใดนั้น ไม่มีใครรู้ได้ นอกจากคนที่เผชิญการเสียใจด้วยตัวเอง การเสียใจอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต มันอาจจะมีสิ่งที่เลวร้ายมากกว่านั้น แต่สำหรับผู้หญิงคนนี้ ความเสียใจครั้งนี้มันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต เธอเสียใจจนวินาทีสุดท้ายของชีวิตของเธอ เธอตายไปพร้อมกับความเสียใจในความรักของผู้ชายคนที่เธอรักที่สุดในชีวิต และเป็นคนที่ทิ้งเธอไป
เลิก คำ ๆ นี้ยังดังกึกก้องในหัวของฉัน เหมือนกับว่าฉันเพิ่งจะได้ยินมัน ทั้ง ๆ ที่ความจริงเธอคนนั้นบอกเลิกฉันมา 5 เดือนแล้ว ในหัวก็ยังวนเวียนคิดถึงแต่เรื่องระหว่างเรา มันยากที่จะให้ฉันลืมเธอ ฉันอาจจะผิดที่เป็นคนท้าทายให้เธอเลิกกับฉัน ถ้าเธอเป็นฉันเธอคงจะเข้าใจ ฉันทนไม่ได้ที่เธอจะมีใครอีกสักคน และใครอีกคนของเธอก็คือคนที่ฉันรู้จัก ฉันเหมือนโดนหลอก นั้นคือสิ่งที่ทำให้ฉันต้องถามว่าเธอจะเลิกกับฉันไหม เธอเงียบไปนาน ฉันหวังว่าจะได้ยินคำขอโทษหรือง้อฉันจากปากของเธอเพียงสักคำ บางทีในวันนี้เรื่องอาจจะไม่จบอย่างนี้ก็ได้ ป่านนี้ฉันคงมีความสุขอยู่กับเธอ แต่แล้วคำที่เธอตัดสินใจ คือคำว่า เลิก คำ ๆ นั้น เหมือนจะทำให้โลกทั้งใบของฉันถล่มถลายลงมาต่อหน้าต่อตา ในใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เหมือนมันจะหยุดทำงาน ณ วินาทีนั้นเลยก็ว่าได้ ในหัวได้ยินแต่คำว่า เลิก เลิก เลิก ฉันบอกตัวเองว่า ไม่ !! มันไม่จริง มันไม่จริง แล้วน้ำตาที่ถูกเก็บไว้ ก็พลันไหลถลักออกมา เหมือนจะย้ำเตือนว่า ฉันได้สูญเสียคนที่ฉันรักไปแล้วจริง ๆ มันไหลออกมาคอยเยาะเย้ยฉัน ที่มอบความรักจนหมดใจให้เธอคนนี้ แล้วผลตอบแทนที่ฉันได้รับกลับเป็น การเลิกลา
ฉันถามตัวเองว่าจะทำอย่างไรต่อไป มองไปทางไหนก็มืดมิดจนเหมือนฉันไร้ซึ่งแสงสว่างของชีวิต จากนี้ไปฉันคงต้องเผชิญปัญหาคนเดียว เธอคนที่คอยปลอบใจ เป็นกำลังใจ เป็นพลัง เป็นเหมือนป้อมปราการที่คอยปกป้องฉัน มันไม่มีแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างจบสิ้นแล้ว ฉันจะอยู่อย่างไรถ้าไร้เธอ จะทนกับความเงียบเหงาที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจได้ไหม จะทนเก็บความรักความคิดถึงได้หรือเปล่า ร้อยแปดคำถามที่ประดังเข้ามาในหัวของฉัน มันยากที่ฉันจะตอบได้ ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็คือร้องไห้
ผ่านมาแล้ว 5 เดือน แต่น้ำตายังไม่เหือดแห้งไปจากดวงตาอันบวมช้ำของฉัน ถึงแม้มันจะไหลมาเป็นเพื่อนฉันเสมอ ยามฉันคิดถึงเธอ หรือนึกถึงเรื่องเก่า ๆ แต่ฉันก็ไม่คิดที่จะรักน้ำตาเหล่านั้นเลย ปล่อยให้มันไหลออกไปจากตัวฉัน เหมือนที่เธอทิ้งฉันไป ฉันไม่คิดจะรั้งน้ำตาให้กลับมายังดวงตาของฉัน แต่ใจฉันกลับคิดจะรั้งเธอไว้ ถึงแม้ตอนนี้เธอจะไม่ได้อยู่กับฉันแล้ว ฉันอยากให้เธอกลับมาหาฉันอีกสักครั้ง เธอรู้ไหมตอนนี้ฉันกำลังจะจากความเสียใจไป ไม่ใช่ว่าฉันลืมความเสียใจไปแล้ว แต่ตอนนี้ฉันกำลังจะจากไปยังที่ ๆ ไม่ต้องมีความเสียใจเป็นสนิมเกาะหัวใจฉัน ให้ฉันต้องร้าวรานใจอีกต่อไปแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันไม่เป็นอันทำอะไร หรือเรียกง่าย ๆ ว่าฉันกำลังจะตรอมใจเพราะรักเธอ ฉันจะกำลังจะตาย ฉันรู้ว่า ฉันคิดมากเกินไป แต่สำหรับฉัน 5 เดือนที่ทนมาได้ ถือว่าฉันเข้มแข็งมากแล้ว จริง ๆ ฉันน่าจะตายตั้งแต่ตอนที่เธอบอกเลิกแล้ว ทุกวันนี้ที่ฉันอยู่ได้ก็เพียงแค่ร่างกาย แต่ไร้หัวใจ
ช่วงสุดท้ายของชีวิต ฉันก็ยังคิดถึงแต่ภาพเดิม ๆ หวังว่าจะให้เธอมาหาฉันขอแค่ครั้งเดียว เพราะครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของฉัน ถึงแม้เธอจะทำให้ฉันเจ็บปวด แต่เธอก็จะเป็นคนสุดท้ายที่ฉันอยากจะเห็นหน้าเพื่อจดจำใบหน้าของคนที่ฉันรัก ตราบลมหายใจสุดท้าย แม้วินาทีนี้ฉันจะต้องตายไปกับความเสียใจที่เธอทิ้งฉันไป แต่ฉันอยากบอกเธอนะ ฉันไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอ ถึงแม้ตอนนี้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมแล้ว แต่เมื่อใดที่ลมหายใจฉันได้หมดไป เธอก็จะอยู่ในใจของฉันตลอดไป ลมหายใจของฉันเริ่มแผ่วเบาไปพร้อม ๆ กับเสียงหัวใจที่อ่อนล้า แต่ความรักที่ฉันมีให้เธอ มันกลับมากมายจนเออล้น ตราบจนร่างนี้ไร้วิญญาณ
18 มีนาคม 2547 11:19 น.
เดะบ้า
ทุกคนมีสิ่งที่ตนเองกลัว แต่ละคนก็กลัวแตกต่างกันไป แล้วแต่ว่าได้เผชิญกับสิ่งใดมา สิ่งที่ได้เจอนั้นมันไม่น่าประทับใจ น่าหวาดกลัว การสูญเสีย โหดร้าย หรืออาจต้องเสียน้ำตาและสิ่งนั้นก็จะทำให้เราฝังใจ เมื่อต้องเผชิญสถานการณ์นั้น หรือสิ่งนั้นอีก ภาพความทรงจำเก่า ๆ จะกระตุ้นเตือนจิตใจเราทำให้เกิดความกลัวอีกครั้ง แล้วแต่ว่าใครจะฝังใจกับสิ่งนั้นมากน้อยแค่ไหน ฉันก็มีสิ่งที่ฉันหวาดกลัวอยู่ทุกวัน สิ่งนั้นคือความเหงา
คุณคงจะงงว่าทำไม ฉันถึงได้กลัวกับความเหงามากนัก สภาพของเราแตกต่างกันคะ ฉันมีสภาพที่ต้องมีความเหงามาเกี่ยวข้องด้วยเสมอ ฉันอาจจะเป็นอ่อนไหว สัมผัสกับการเปลี่ยนแปลง เพราะฉันเป็นคนความรู้สึกรวดเร็ว และรุนแรง ทุกวันนี้ฉันจะกลัวความเหงามาก ฉันหนีความเหงาไม่พ้น ไม่ว่าฉันจะหนีไปไหนก็จะมีแต่ความเหงา คุณเคยเป็นอย่างฉันบ้างหรือเปล่า ฉันก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะโชคร้ายเกินไป ฉันคิดว่าคงต้องมีคนที่เหงามากกว่าฉัน ฉันจำได้ว่าความเหงาของฉันเริ่มจาก ....
ทุก ๆ วันหลังจากตื่นนอน ฉันจะพบแต่โน๊ตข้อความของพ่อและแม่ แปะติดหน้าห้อง บอกว่า อย่าลืมกินข้าวนะลูกรัก หรือไม่ก็ อย่าออกไปไหนก่อนโทรบอกพ่อกับแม่นะลูก จะมีแต่ข้อความซ้ำ ๆ อย่างนี้ ฉันไม่ได้ตื่นสายเลยนะคะ เจ็ดโมงเช้าฉันก็ไม่เจอหน้าพ่อกับแม่แล้ว และกว่าพ่อกับแม่จะกลับก็เที่ยงคืนกว่า ๆ ฉันรอ รอคุยกับท่าน และท่านก็คุยกับฉันเพียงบอกว่า เข้านอนได้แล้วลูก นอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพ ฉันเข้าใจคะพ่อกับแม่ท่านทำงานเพื่อตัวฉัน ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นปมด้อยของชีวิต จริง ๆ แล้วฉันสามารถออกไปไหนได้ แต่ก็นาน ๆ ครั้ง เพราะฉันไม่อยากไปรบกวนใคร ทุกคนต้องการมีเวลาเป็นส่วนตัว ดังนั้นทุก ๆวันฉันจึง รู้สึก
ในความคิดของฉัน เหมือนวันหนึ่งมีเวลามากกว่า 24 ชั่วโมง ที่เป็นอย่างนี้เพราะ ฉันอยู่ในอารมณ์ที่ "เหงาสุด ๆ" ฉันก็ไม่สามารถจะบรรยายละเอียดว่าความเหงามีความรู้สึกอย่างไร แต่ที่ความเหงาทำให้ฉันกลัว เพราะ ความเหงาพรากความสุขในช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตของฉันไป ความเหงาดึงความสนใจทุกอย่างมาที่ความเหงา ไม่ว่าจะทำอะไร คิดอะไร มันจะมีความเหงามาเกี่ยวข้องให้รู้สึกเสมอ ความเหงาตรอกย้ำให้ฉันคิดว่า เหมือนเวลานั้นฉันอยู่ตัวคนเดียวในโลกใบนี้ ความเหงาจะชักจูงให้ฉันเป็นส่วนหนึ่งของความเหงา ความเหงายังบอกทุกครั้งที่เจอกันว่า เจอกันอีกแล้วนะ วันนี้ฉันจะทำให้เธอเหงามากขึ้น ความเหงาลบรอยยิ้มบนใบหน้าฉันหายไป ความเหงายุแหย่ให้ฉันระแวงสิ่งที่ฉันไม่คุ้นเคย ความเหงาสอนให้ฉันหงุดหงิด ความเหงาชวนให้ฉันมานั่งทำอารมณ์เหม่อลอย ความเหงายังแนะนำให้รู้จักเพื่อนของเขาชื่อว่าอ้างว้าง ความเหงาบอกให้มองข้ามสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต ความเหงาเปิดโลกแห่งความมืดมิดให้ฉัน ความเหงาซื้อกำลังใจจากใจฉันจนเกือบหมด ความเหงาร้องเพลงเศร้าให้ฉันได้ร้องไห้ ความเหงาพาฉันไปที่ ๆ ไม่มีใครห่วงใย ใส่ใจฉัน ความเหงายังสั่งลาทุกครั้งที่จะจากกันว่า เธอไม่มีวันหนีจากฉันความเหงาไปได้ เราเป็นของคู่กัน และอีกหลายอย่างที่ ... ฉันมีกิจวัตรประจำวันกับความเหงา
ความเหงาเป็นเรื่องน่ากลัวจริง ๆนะคะ ถ้าใครได้พบเจอกับเขา จงอย่าทำให้เขามาเป็นกิจวัตรประจำวันอย่างฉัน แล้วคุณจะกลัวความเหงาไปตลอดชีวิต เหมือนที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ ฉันบอกแล้วไงคะทุกคนมีสิ่งที่กลัวแตกต่างกัน คุณไม่มาเป็นฉัน คุณไม่รู้หรอก ความเหงาน่ากลัว !!! ขนาดไหน
29 มกราคม 2547 20:50 น.
เดะบ้า
ฉันเป็นใคร ตัวฉันย่อมรู้ดี เด็กหญิงขี้แย ขี้งอน ดื้อรั้น ไม่มีความมั่นใจ หวาดกลัว สิ่งเหล่านี้คือฉัน แต่เมื่อฉันได้ก้าวมาอยู่ในอีกสังคมหนึ่ง มีหลายอย่างสอนฉันให้ต้องปิดบังในสิ่งที่ฉันเป็น จากที่ฉันเคยเป็นตัวฉัน ฉันต้องปรุงแต่งบางอย่างให้มาปิดบังความอ่อนแอในตัวฉันทั้งสิ้น ภาพที่คุณเห็น ดูเหมือนว่าฉันเข้มแข็ง ฉันเป็นผู้นำ ฉันทำได้ทุกอย่าง นั้นมันคือสิ่งที่แต่งแต้มไว้ เป็นเกราะกำบังไม่ให้ใครมาทำร้ายฉัน แต่ถ้าใครได้รู้จักฉันจริง ๆ แล้ว ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีความเป็นผู้หญิงอย่างครบถ้วน ไม่ได้เข้มแข็งเกินผู้หญิงคนใดเลย อาจจะอ่อนแอกว่าทุก ๆ คนด้วยซ้ำไป
แต่วันนี้ที่ฉันมายืนอยู่ตรงนี้ได้ ก็เพราะเพื่อน เพื่อนเป็นพลังแรงใจทำให้ฉันได้เข้มแข็ง วันใดที่ฉันมีความสุขอยู่กับเพื่อน สิ่งต่าง ๆ ที่เข้ามาไม่เคยหวั่นไหว ฉันไม่กลัว ถึงแม้ในใจกำลังเต้นด้วยความหวาดระแวง แต่ร่างกายได้แสดงออกเต็มที่ ว่าฉันเข้มแข็งนะเมื่อมีเพื่อน ๆ อยู่ข้าง แต่ถ้าวันใดที่ฉันต้องเข้าใจผิดกับเพื่อน ตอนนี้แหละคุณจะเห็นฉันอ่อนแออย่างที่สุด จากราชสีห์ที่องอาจ กลับกลายเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ มันแตกต่างกันมากเลย แต่นั้นคือตัวฉัน เมื่อขาดแรงใจ ขาดพลังจากเพื่อน สิ่งที่เป็นตัวฉันมันจะกลับมา "ทุกคนหนีความเป็นตัวของตัวเองไม่ได้หรอกนะ ถึงจะแต่งแต้มตัวเองให้เป็นอย่างไร สุดท้ายเมื่อเราทุกข์ใจ หรืออ่อนล้ากับสิ่งต่าง ๆ สภาพของความเป็นตัวเรามันจะกลับมา ฉันพยายามไม่แต่งแต้มความเข้มแข็ง แต่กำลังพยายามเปลี่ยนความอ่อนแอให้เป็นความเข้มแข็งแทน มันทำยากกว่ามาก ที่จะเข้มแข็งตลอดไป ไม่อ่อนแอให้ใครเห็น แต่ความเข้มแข็งนี้มันจะอยู่กับฉันถาวร
ไม่เหมือนอย่างตอนนี้ ฉันกำลังอ่อนแอ ฉันขาดกำลังใจ ขาดพลัง เหนื่อยนะที่ต้องทำอะไรไม่ใช่เป็นตัวของตัวเอง ฉันนับถือคนที่เปลี่ยนตัวเองเพื่ออะไรบางอย่าง อย่างความรักทำให้คนเปลี่ยนไปเป็นอีกคนโดยคาดไม่ถึง ฉันว่าความรักเป็นพลังอย่างหนึ่งที่ทำให้คน ๆ นั้นเปลี่ยนได้ การเปลี่ยนตัวเองไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ฉันเปลี่ยนได้แค่ชั่วคราว ตอนฉันมีกำลังใจจากเพื่อน ๆ เท่านั้น ฉันไม่อยากให้ใครมาผิดหวังในตัวฉัน อยากให้เพื่อนได้รู้สึกว่า ฉันเป็นที่พักพิงที่อบอุ่น ดุจขุนเขาที่แข็งแรงถาวร แต่ความจริงฉันเป็นเพียงไอน้ำ ที่อยู่กับเพื่อนก็กลายเป็นก้อนเมฆให้ดูแข็งแรงก็เท่านั้น แต่ฉันไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้หรอก
ฉันก็แค่ไอน้ำ ที่บางวันก็เป็นไอน้ำที่อ่อนแอ บางวันก็เป็นก้อนเมฆที่เข้มแข็ง ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่พร้อมจะเข้มแข็งเมื่อมีเธอนะ ฉันจึงขาดเธอไม่ได้ เพื่อนรักของฉัน
29 มกราคม 2547 20:35 น.
เดะบ้า
อกหักดีกว่ารักไม่เป็น คุณรู้จักกับคำนี้ใช่ไหม ฉันก็กำลังอกหักนะ แต่มันจะแตกต่างกับคนอื่นก็ตรง ฉันอกหักทั้ง ๆ ที่อีกฝ่ายไม่ได้รัก คุณคงจะงงว่ามันเป็นอย่างไร ก็ฉันอกหัก เพราะ....
ฉันแอบรักเขาข้างเดียวนะสิ ฉันเต็มใจนะที่เป็นฝ่ายแอบรัก เต็มใจที่เก็บความรักที่ฉันมีให้เธอ โดยที่เธอไม่รู้ หรอกว่ากำลังได้รับความรักจากใจของฉัน ไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธออยู่ที่ไหน เธอเป็นอะไร ฉันได้รับรู้เรื่องของเธอทุก ๆ อย่าง ฉันก็มีแต่ความสึกปลาบปลื้มเมื่อได้เจอเธอ (แค่ผ่านหน้าบ้านก็มีความสุข) คิดถึงเธอ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอไม่ได้คิดถึง เป็นห่วงยามเธอไม่สบาย รู้ทั้งรู้ว่าเธอรับความห่วงใยจากใจของฉันไม่ได้เลย แต่ฉันก็พร้อมที่จะรู้สึก ฉันไม่ได้บังคับมันเลยนะ ความรู้สึกเหล่านี้ออกมาจากใจจริงของฉัน
ถึงฉันจะอยู่ในฐานะคนแอบรัก แต่ฉันไม่คิดที่จะเปลี่ยนฐานะของฉันให้เป็นมากกว่านี้ ฉันมีความสุขที่จะได้แอบรักใครคนหนึ่ง อย่างน้อยวันนี้ฉันก็ได้รู้จักความรัก ถึงมันจะสวยงามสำหรับฉันเพียงคนเดียว แต่มันก็ไม่ได้สวยงามตลอดเวลาหรอกนะ เพราะถึงวันนี้ฉันก็ได้เจ็บกับมันแล้ว เจ็บกับการแอบรัก ฉันเห็นเธอไปกับคนอื่น คน ๆ นั้นยืนอยู่ในใจเธอในฐานะแฟน ฉันเสียใจทั้ง ๆที่ฉันน่าจะรับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่ฉันแอบรักเธอแล้ว ฉันน่าจะรู้ว่าสักวันเธอต้องมีใคร ฉันน่าจะเผื่อใจไว้ให้กับความเสียใจในวันนี้ แต่ความรักไม่ได้กักเก็บไว้อย่างกับน้ำในท่อปะปา ที่วันไหนจะเปิดมากเปิดน้อยตามใจคนเปิด ความรักไหลออกมาจากใจโดยที่เราไม่รู้ตัว ฉันร้องไห้ ฉันเสียใจ ฉันไม่อยากให้เธอมีใคร ไม่อยากเห็นเธอกับเขา
แต่แวบหนึ่งของความคิดได้เข้ามาในความรู้สึกของฉัน ฉันเลือกเองไม่ใช่เหรอ ที่เป็นคนแอบรัก คนแอบรักไม่มีสิทธิ์เรียกร้องความรักจากอีกฝ่าย ความสุขของเราคืออะไร คือการได้มอบความรักให้คน ๆ นั้น โดยที่ไม่ต้องการความรักตอบแทน ใช่แล้วสินะ พอถึงเวลานี้ฉันได้คิดแล้วว่า อย่างน้อยฉันได้เป็นคนแอบรักอย่างสมบูรณ์แบบ ฉันมอบความรักให้เธอได้ แม้ว่าเธอจะมีใคร ฉันต้องรู้สึกมีความสุข ถึงแม้ใจกำลังร้องไห้ เมื่อเห็นเธอไปกับเขาอย่างสนิทสนม ฉันยังคิดถึงเธอ ถึงแม้ตอนนี้เธอมีคนให้คิดถึงแล้ว ฉันยังยิ้มกับตัวเองเมื่อได้เจอเธอ ถึงแม้ข้าง ๆ เธอจะมีเขาอยู่ นี้มันคือความสุขของฉัน ฉันพอใจที่เป็นอย่างนี้ ฉันหาตัวเองพบแล้ว
ถ้าวันหนึ่งฉันได้เจอใครสักคน เขามา บอกรักฉัน ฉันคงรักเขามั้ง เพราะอย่างน้อยเขาก็กล้าที่จะบอกรักฉัน หรือถ้าเขาเก็บมันมานานแล้ว ฉันก็อยากบอกเขา ว่าอย่างน้อยฉันเข้าใจความรู้สึกของคนแอบรักดี แต่คงอีกนานกว่าฉันจะมีใคร เพราะตอนนี้ฉันกำลังมีความสุขกับการแอบรักเธอคนนั้นอยู่ คุณอย่าอิจฉาฉันเลยนะ คุณทำได้ ถ้าคุณมีความสุขกับมัน มองโลกอย่างฉัน แล้วคุณจะพบว่าการได้แอบรักใครสักคน โดยที่เขาไม่รู้ มันไม่ได้ทุกข์มากมายอย่างที่ใครเขาบอกกัน เพียงแต่เราจะพอใจแค่ไหนก็เท่านั้นเอง คนแอบรักคนนี้มีความสุขแล้วคะ
23 มกราคม 2547 20:18 น.
เดะบ้า
หลายต่อหลายคนที่ต้องเลิกกัน (เลิกในที่นี้อาจจะเป็นความรักหลายแบบนะ แบบเพื่อน แบบคนรู้จัก แบบญาติมิตร หรืออาจจะแบบแฟน) เพราะมีระยะทางมาขวางกั้น ความห่างไกลกลายเป็นอุปสรรคอันยิ่งใหญ่ไปแล้ว ถ้าเราต้องอยู่ห่างคนที่เรารัก คุณเคยคิดไหม คุณจะมีความรู้สึกอย่างไร . . .
ฉันนั่งนับถอยหลังเสมอเมื่อวันที่เริ่มจากคนที่ฉันรัก เพื่อจะรอคอยการกลับมาอีกครั้งหนึ่งของเขา ทุก ๆครั้งที่จากกัน ฉันเฝ้าถามตัวเองเสมอ ยังไม่ชินกับการเจ็บปวดที่ต้องจากคนรักอีกหรือ ฉันตอบได้เลยว่าไม่ กี่ครั้งกี่หนที่ฉันต้องยืนมองหน้าเธอเพื่อลาจาก ทุก ๆ ครั้งฉันยิ้มให้เธอ แต่เธอรู้ไหมใจฉันร้องไห้อยู่ มันร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด เหมือนทุกครั้งแต่ใจมันไม่ชินเลย แต่ยิ่งทวีคูณความเจ็บปวด ฉันต้องคิดถึงเธอมากอีกแล้วสินะ ฉันต้องเก็บความรัก ความห่วงใยไว้อีกแล้ว มันจะล้นใจทุกครั้งที่เราไม่ได้เจอกัน ฉันเศร้า เหงา และหว้าเว้ แต่ฉันมักจะปลอบโยนใจเสมอว่า การรอคอยได้เริ่มขึ้นตั้งแต่เธอเริ่มเดินจากไป ครั้งต่อไปเรายังได้เจอเธอ นั้นคือความหวังของฉัน
ฉันอยู่กับการรอคอยมานาน จนการรอคอยผันเปลี่ยนเป็นกิจวัตรประจำวัน ฉันใกล้ใคร มันอาจจะหวั่นไหวนะ เหมือนที่ใคร ๆ พูดรักแท้แพ้ใกล้ชิด แต่เมื่อใดฉันนึกถึงความรักระหว่างเรา อยากให้เธอรู้ ความห่างไกลจะดลบันดาลทำให้ฉันรู้สึกว่าตนเองต้องซื่อสัตย์ ซื่อสัตย์กับคนที่รอความรักฉันอยู่ ความรักฉันอาจจะโบยบินไปหาเธอไม่ได้ แต่มันอยู่ระหว่างใจสองใจ เธอก็รู้ว่าฉันรัก ฉันก็รู้ว่าเธอรัก เท่านี้ก็คงเพียงพอ ฉันรู้นอกจากความรักของเรา เราแต่ละคนมีความฝัน มีอนาคตเป็นของตัวเอง ทุกคนมีสิทธิ์ทำตามฝันที่ตนตั้งไว้ ก็อย่าสละความฝันเพื่อความรักเลย เพราะถ้ากันจริง ก็คงรอกันได้ เหมือนที่ฉันตั้งใจรอคอยเธอ การกลับมาของเธอมันเป็นความหวังของฉัน ความรักของฉัน ทำให้ฉันปล่อยให้เธอทำตามฝัน ฉันไม่รั้งเธอ เพื่ออนาคตอันสดใส ฉันจะไม่รั้งเธอเลย ยินดีที่จะเป็นฝ่ายรอ และจะเป็นคนยืนดูเธอประสบความสำเร็จ
ความระแวงเกิดขึ้นพร้อม ๆ กับการห่างไกลกัน ฉันยอมรับ ฉันมีความระแวง แต่ฉันคิดจะไม่ให้ความระแวงมาทำลายความรักระหว่างเรา ฉันยอมให้เธอมีคนดูแลอยู่ใกล้ ๆ ขอแค่ไม่ลืมฉัน มันอาจจะเจ็บปวดที่ต้องรู้ว่าเธอมีใคร แต่ความไกลทำให้ฉันไม่สามารถเป็นคนใกล้ชิดคอยดูแลเธอได้ มันคงเป็นความผิดอย่างหนึ่งทำให้ฉันไม่คิดจะระแวงเธอ ความระแวง หรือไม่ไว้ใจกัน เป็นเรื่องเล็ก ฉันเชื่อในความรักของฉัน ถึงแม้ตอนนี้เราอาจจะไม่ผูกพันกันด้วยการใกล้ชิด แต่เราผูกพันกันในระยะทาง ยิ่งไกล ฉันยิ่งรัก และซื่อสัตย์ต่อเธอ
จะมีใครรอคอยในความรักอย่างที่ฉันเป็น คุณควรจะดีใจที่ระยะทางความไกลจะไม่เป็นอุปสรรคต่อคุณ ความภูมิใจจะทำให้คุณซื่อสัตย์ เหมือนที่ฉันเป็น ถึงแม้ฉันจะไม่รู้เลยว่าตัวเขาเองจะซื่อสัตย์ต่อฉันหรือไม่ แต่ถ้าทุกวันเราคุยกันด้วยความเข้าใจ และความรัก คุณอย่ากังวลหรือกังขาคนที่คุณรักเลยนะ ไม่มีความสุขเปล่า ๆ คิดเสียว่าเรารักกันอยู่ 2 คน ส่วนเขาจะมีคนที่ 3 คนที่ 4 มันเป็นสิทธิ์ของเขา ฉันก็มีสิทธิ์ เพียงแต่ฉันไม่ขอใช่สิทธิ์ตรงนั้นเอง เต็มใจที่จะมีคนเดียว เพราะการรอคอยทำให้เกิดรักที่ยิ่งใหญ่
หน้าส่วนตัว
775
