สักวา ห้องคิงส์ กะห้องบ๊วย

เซเลอร์วีนัส

สักวา ห้องคิงส์ กะห้องบ๊วย 

โทษทีที่เรียนสายวิทย์

>สักวา ห้องคิงส์ กะห้องบ๊วย 




            >ว่ากันด้วย ความลำเอียง น่าอิจฉา 




            >ห้องบ๊วยโดด คาดโทษ ต่างนานา 




            >อ้ายเด็กห่า เด็กเหว เด็กเลวทราม 




            >ห้องคิงส์โดด เขาไป หาความรู้ 




            >น่าเชิดชู หายไป ทัศนศึกษา 




            >เรียนแบบเก่ง เปิดโลก นอกตำรา 




            >ไม่มีว่า เพราะเขาเก่ง เด็กเรียนดึ 




            >ขอถามว่า ต่อยกัน ใครจะผิด 




            >ไม่ต้องคิด เด็กห้องคิงส์ ถูกสิพี่ 




            >เขาเด็กเรียน ไม่หาเรื่อง ไม่ราวี 




            >ไม่เคยมี ความผิด ที่ติดตัว 




            >เด็กห้องบ๊วย โดนตราหน้า ว่าห่าเหว 




            >ชั่วช้าเลว มาสาย ไม่เป็นที่ 




            >ไม่เข้าเรียน เกเร ผิดทุกที 




            >ทั้งๆที่ เด็กสายวิทย์ ผิดเหมือนกัน 




            >เรื่องมาสาย ข้ออ้าง แม่งมีเยอะ 




            >ขอผมเหอะ ขอแฉ เป็นหน้าที่ 




            >เด็กห้องบ๊วย มาสาย ตายทุกที 




            >อ้างนู่นนี่ มัวเล่นเกมส์ ให้มันมือ 




            >เด็กสายวิทย์ อ่านหนังสือ เลยตาลาย 




            >หลับในห้อง ก็โดนเฉ่ง ว่าขี้เกรียจ 




            >แสนซีเรียส ทีมันหลับ ไม่ผลักไส 




            >ปล่อยเขาเถิด เขาเรียนหนัก มากเกินไป 




            >อ้ายฉิบหาย ผมเจอมัน อยู่ร้านเกมส์ 




            >อ่านหนังสือ ข้างใน ใช่หรือเปล่า 




            >สอดไส้เข้า เล่มใน โป๊ทุกเล่ม 




            >พอถึงจารย์ จับได้ โหโคตรเซง 




            >ให้ครื้นเครง เรียนหนัก เลยพักใจ 




            >ไม่เป็นไร หรอกครับ เด็กห้องวิทย์ 




            >ท่านไม่ผิด ท่านประเสริฐ เป็นไหนๆ 




            >ท่านจงเรียน จงเก่ง แข่งกันไป 




            >ข้างหน้าไซร้ ท่านคงได้ สมใจกัน 




            >จะเป็นหมอ ฆ่าเมีย ก็เอาเสีย 




            >เอ็นจิเนียร์ ตึกถล่ม ดั่งใจหวัง 




            >ส่วนพวกผม ห้องบ๊วย ไม่จีรัง 




            >วันหน้ายัง ไม่รู้ เป็นอะไร 




            >ห้องบ๊วยเอ๋ย เล่นเข้าเถิด ให้สนุก 




            >อย่ามัวทุกข์ ไปแข่งเขา จะเฉาได้ 




            >เรียนให้ฮา มาให้เฮ เป๋บ้าง ไม่เป็นไร 




            >ชีวิตไซร้ มีรสชาติ ขาดคงตาย 




            >หัวเราโง่ เรายอมรับ เรียนนั้นยาก 




            >อย่ามาดัด ซะให้ยาก จะไม่ไหว 




            >ผมเรียนให้ จบมอหก จบไวไว 




            >จะได้ไป ใช้ชีวิต ตามต้องการ 




            >จีพีเอ จีพีอาร์ อย่าได้ฝัน 




            >รามคำแหง สถาบัน อันยิ่งใหญ่ 




            >ลูกขุนราม 8ปี เจ๋งจะตาย 




            >แน่กว่าใคร ปริญญาไซร้ ได้เหมือนกัน 




            >รวยมาหน่อย รังสิต เซนต์จอร์นโลด 




            >ราชฎัฏ เกษมบัณฑิต อย่างที่ฝัน 




            >หอการค้า เอแบค จบเหมือนกัน 




            >ที่สำคัญ ใช้ชีวิต ให้คุ้มเอย