**.. จดหมายจากคนไกล ..**

**.. เช่นรวีโชติ..**

๑. ฟ้าหลังฝนเริ่มซาแดดจ้าฉาน
    ดอกไม้บานยังพลิ้วปลิวไสว
    สายรุ้งทอดทางยาวสุดราวไพร
    งามอยู่ในความคิดจิตของเรา ...

๒. เธอยังสุขดีไหมใคร่ถามถึง
    ยังซาบซึ้งหวานรสเพลงบทเก่า
    หรือลืมเลือนแม้ถิ่นดินเคยเนา
    บทเพลงเศร้าเร้าประดังเริ่มกังวาน ...

๓. เธอยังยืนหยัดสู้อยู่หรือเปล่า
    คัมภีร์เก่าเคยสร้างสุขชนทุกด้าน
    หรือเงาทุนเปลี่ยนท่าเป็นซาตาน
    ปิดตำนานก่อเกื้อเพื่อมวลชน ...

๔. โลกของเธอเป็นเช่นไรฉันไม่รู้
    เรายืนอยู่ไกลกันเกินดั้นด้น
    หากมิตรพบพ่ายแพ้และอับจน
    รู้เถิดคนอีกฝั่งยังแรงใจ ... 
 
๕. ฟ้าหลังฝนเริ่มซาแดดจ้าฉาน
    ดอกไม้บานยังพลิ้วปลิวไสว
    ขอเพียงหนึ่งซึ่งฝากจากคนไกล
    เสี้ยวของใจ...น้อยนิด...ยังคิดถึงกัน ...

  
  ด้วยความหวังดี

**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)