16 พฤศจิกายน 2546 10:49 น.
เชิงเขา
ในความเป็นจริงแล้วก่อนที่จะไปดูถูกดูแคลนคนอื่นนั้น มองดูตัวเราเองก่อนเสมอว่า ที่ผ่านมาเราเต็มที่หรือยัง สุดความสามารถแล้วหรือยัง ถ้ายังเราก็ไม่ต้องไปโทษใครเลย โทษตัวเราเองนี่แหละที่ไม่เต็มที่เอง โง่เองที่ไม่ยอมแสดงศักยภาพที่มีออกมาให้หมด แต่สำหรับคนที่คิดว่าตัวเองเต็มที่แล้ว ลองมานั่งคิดดูว่าสมาธิในขณะที่เรากระทำการนั้นๆถึง100%หรือไม่ ถ้ายังก็อย่ามาบอกกันเลยว่านี่เต็มที่แล้ว ตัดสิ่งที่กวนใจออกไปให้หมด มีสมาธิกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเราให้มากที่สุด ขอยกตัวอย่างนะครับ บางคนจะบอกว่าเวลาอ่านหนังสือจะต้องเปิดวิทยุไปด้วย เป็นการทดสอบสมาธิอย่างนึงเหมือนกัน เพราะถ้ามีสมาธิจริงๆแล้วนั้น เราจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าวิทยุที่เราเปิดนั้นเป็นเพลงอะไร จบเพลงเมื่อไร ส่วนกรณีสุดท้าย เต็มที่แล้วและมีสมาธิเต็ม100% คุณก็ควรจะเสียใจ แต่ผมขอบอกได้เลยว่า คุณไม่ต้องมานั่งเสียใจอะไรเลย เพราะสิ่งที่คุณทำมันเต็มที่แล้ว คุณไม่ได้พลาดอะไรเลย คุณไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องมาเสียใจ ถ้าเป็นในสงครามคุณก็เป็นวีรบุรุษวีรสตรีไปแล้ว คุณไม่ได้ยอมแพ้คุณไม่ได้เกรงกลัว คุณเต็มที่กับทุกๆสิ่งและไม่มีความประมาทในตัวเอง คนอย่างคุณ ผมยินดีที่จะปรบมือให้แม้สิ่งที่ทำจะไม่สำเร็จก็ตาม แต่สำหรับคนที่ไม่เคยเต็มที่กับสิ่งที่ทำไปคุณเป็นคนที่ประมาทในชีวิตและกำลังล้อเล่นกับชีวิต เพราะถ้าคุณพลาดจะไม่มีแม้สักคนที่จะสงสารเลย เพราะฉะนั้นตอนนี้และต่อจากนี้ถ้าคุณจะทำอะไรก็ขอให้คุณเต็มที่และมีสมาธิกับสิ่งที่ทำ เมื่อนั้นแม้จะจะไม่มีใครเห็นขอให้คุณจงรู้ว่าผมคนหนึ่งล่ะ ที่กำลังปรบมือให้กับคุณ ผู้ที่เป็นวีรบุรุษวีรสตรีที่ไม่เคยยอมแพ้สิ่งใดๆ