20 ตุลาคม 2547 12:39 น.

ชีวาจะตัดหฤทัย

สุริยาขับฟ้าแล้ว            นภาพิศผ่องแผ้ว
ชีวิตเริ่มต้น                      อีกนา
    ตริตรองคิดจิตไซร้        ขาดคนเคียงใกล้
จักใฝ่ฝันหา                      แต่ผู้ชิดชม  บทนา

                .................................

    นรชน ณ วิเวกอ้าง        ว้างจิต  เซ็งเฮย
ตริหาผู้พินิจ- คิด               ชิดใกล้
ชีวาผ่านชีวิต                     สงบเงียบ  สุขฤๅ
เปิดจิตปล่อยตนไว้            แด่ผู้ ไฝ่แล
   
   เบิกเบื้องทั้งคู่เนตร        มองไป
อกหักจัก - มงคลไชย         ไป่บ้า
ปุถุชนบ่นอยากใกล้           ดาราเด่น นางฤา
เพี้ยงเพียงอยากพบหน้า    แห่งเจ้า พาขวัญ

               ......................................

   นั่งทำมึนแต่เช้า  อยู่เฝ้าคอมเหมือนบ้า  ข้าวปลาไม่ยอมกิน ยังไม่ชินกับรักร้าง
แสนอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว อยากไปเที่ยวไปเล่น ใจเย็นเย็นน้องชาย อย่าริหมายสิ่งใด ใจชกช้ำข้าเอ๋ย นั่งเฉยเฉยไปก่อน นอนเถิดนอนซักงีบ งีบซักงีบค่อยตื่น
ตื่นแล้วตื่นต้องเดิน เดินแล้วเดินไปไหน ...ดีน้อ T T


     สุริยะ จ จับฟ้า คราใด
เพียงฤทัย จับจิต คิดหลง
บาทาก่าย หน้าผาก หากพะวง
หนึ่งอนงค์ คงฝักราก ยากหักใจ
    ทิตยะ สุริยง ปลงสุดจิต
นิรฤทธิ์ พิษรัก จักหาย
รักษาจิต ชีวิต นิมิตรกาย
ชีวาวาย คงมิคลาย พายพัดไป

         ............................................

ขี้เกียจละ ง่วง