28 กุมภาพันธ์ 2556 04:55 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
กระหึ่มก้องเฟสบุคข้อ......................ความสนอง
นามออกพญาหงส์ทอง.................ท่านนี้
ราชการกิจช่ำชอง........................ชายชาติ ทหารนา
ทราบพระเดชพระคุณชี้................ช่วยแจ้งแถลงไข
ใช้เกวียนเหล็กตรวจทั้ง.................ถิ่นสยาม
แม้นควบม้าเหล็กถาม....................ทั่วหน้า
ขนาดดื่มสุราลาม.....................เป็นสิบ ไหนอ
ยังมิหลับมิเมาข้า........................ขยาดต้องนับถือ
27 กุมภาพันธ์ 2556 18:02 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
โดนเติบล้านโกฏิอดีตกาล
มีเรื่องสนุกสนาน
ประเพณีแห่งแม่มูล
ริมฝั่งอันอุดมสมบูรณ์
ถิ่นงามดอกคูณ
เสียงแคนแดนพิณถิ่นฐาน
มีสองมหาวิทยาลัยจัดงาน
สืบสัมพันธ์สาน
นิสิตและนักศึกษา
คือประเพณีเก่าแก่มา
แห่งการกีฬา
การแข่งกะปอมกัดกัน
ระหว่างคู่แข่งสองสถาบัน
ฝั่งหนึ่งสร้างสรรค์
สร้าง มหาวิทยาลัยกกกาง
ส่วนอีกฝั่งฟากฝากทาง
ชี้วัดจัดวาง
สร้าง มหาวิทยาลัยโคกพิณ
การเฮียนแข่งกันจนชิน
เวียกงานชาญศิลป์
ทั้งสองบ่เคยยอมไผ
คือเรื่องศักดิ์ศรีหัวใจ
ปัญญาชนชัย
ชูเชิดแข่งขันกันเฮียน
ประเพณีกีฬาพาเพียร
คอยท่ามาเวียน
หนึ่งปีมีเถื่อหนึ่งคือ
แข่งกะปอมประเพณีที่ถือ
ทีมกะปอมฝึกปรือ
เกรียมแข่งอยู่ดอนไก่แดง
หนึ่งปีนิสิตมีแฮง
ออกแบบเสื้อแสง
แบ่งสีตามมหาลัย
วางขายเห็นอยู่ทั่วไป
เปลี่ยนแบบทุกสมัย
นิสิตม่วนหาซื้อเพลิน
ประเพณีนี้มักสรรเสริญ
ผู้นำเชียร์เผชิญ
คู่แข่งยามแข่งกีฬา
ส่วนคนต้อนกะปอมโหยหา
เถิงมีวิชา
บังคับกะปอมยอมตาม
เถิงเก่งฉกาจมากฝากถาม
บ่มีจักยาม
สิมีผู้คนสนใจ
แม้นว่าแข่งกะปอมชิงชัย
ชื่อเสียงเกรียงไกร
ชื่อแท้ของกิจกรรม
นิสิตนักศึกษาจะจำ
แต่หญิงชายนำ-
หมู่เชียร์อยู่ทุกทุกปี
กะปอมกัดฟัดกันสูสี
แต่บ่เคยมี
ดอกไผสนใจกะปอม
พู้น!! ผู้นำเชียร์มาวอร์ม
น่าฮักน่าถนอม
น่าจีบมาเป็นผู้สาว
กะปอมกัดฟัดเลือดสาดคาว
บ่ฮู้เรื่องราว
ไส้ทะลักก็อย่าไปหัวซา
เสียงขู่ฟู่ฟ่อต่อตา
ประหัตประหารพา
สิ้นชีพกี่โตกี่โต
บนอัฒจันทน์ยังสุโข
ฟ้อนอย่างไฮโซ
เพิ่นฟ้อน โบรักสีดำ
นิสิตนักศึกษาชั้นนำ
สนุกสนานอิ่มหนำ
สังสรรค์หลังจบสิ้นงาน
สองสถาบันฮักสมัครสมาน
ดื่มต่อขอวาน
โดนโดนได้พักผ่อนกัน
กับแกล้มแนมเหล้าเมามัน
หมกฮวกสร้างสรร
ข้าวเหนียวจ้ำไข่มดแดง
กะปอมเฮ็ดก้อยดิบบ่แพง
จังแม่นแซบแฮง
เฮ็ดอ่อมแซบนัวแซบนัว
ต่างม่วนต่างยิ้มต่างหัว
แซบกับข้าวครัว
ผู้สาวผู้บ่าวเอาใจ
เนื้อกะปอมจากการแข่งใน-
สนามทุกสมัย
ย่อมถืกนำมาก้อยกิน
ทุกปีทุกปีแดนดิน
ลุ่มน้ำมูลยิน
งานม่วนหนึ่งเถื่อตลอดมา
วิถีนิสิตนักศึกษา
พลังแห่งปัญญา
พักผ่อนหย่อนคลายการเฮียน
แล้วค่อยลำบากพากเพียร
มุงานอ่านเขียน
ศึกษาให้สำเร็จกัน
อดีตกาลนานคึดบ่ทัน
กี่ชาติกี่กัลป์
หนอที่บังเกิดเหตุการณ์
นิสิตจบเฮ็ดเวียกงาน
เป็นผู้เชี่ยวชาญ
ชื่อบัณฑิตได้อย่างใด
ล้วนเป็นสัจธรรมนำสมัย
ทุกชาติภพไป
ให้เห้นอีกล้านโกฏิปี
26 กุมภาพันธ์ 2556 18:43 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
แม่นทุกข้อนโยบายไม่เหลือขาด
แต่ช่ำชองโหราศาสตร์ฉกาจกล้า
การปกครองทุกทักษะเหลือคณนา
แต่ก็แม่นตำราเสกอาคม
อ่านมาคิอาเวลีใช้ชี้ชัด
แต่เคร่งครัดทุกฤกษ์ยามความเหมาะสม
อ่านจอห์น ล็อก โธมัส ฮ็อบส์ชอบแก้ปม
พลางสะสมกุมารทองที่ห้องนอน
คิดโต้เถียง เพลโต โสเครตีส
พลางลับมีดอาคมไว้เก็บใต้หมอน
เขียนกวีด่า คาร์ล มาร์กซ์ ฝากเป็นกลอน
แต่ก็สอนฮวงจุ๊ยได้ไม่เคยงง
ท่องพิชัยสงครามตามเล่ห์ศึก
ขณะนึกคาถาอาคมสงฆ์
รื้อสร้าง ทุกประวัติศาสตร์วาดเส้นตรง
ขณะให้คนทรงลงของดี
เถียงนิทเช่ เฮเกล ว่าเลวร้าย
หลังลงยันต์กันฉิบหายไว้หลายที่
อ่านมิเชล ฟูโกต์โต้วาที
ขณะชี้เพ่งกสิณจินตนา
ใช้เส้นทางเดินดวงดาววับวาวแสง
เพื่อแสดงการวิเคราะห์เฉพาะหน้า
ให้สัมภาษณ์นักข่าวชาวประชา
ประกาศว่ารู้ทุกเรื่องการเมืองเอย
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
2297
