30 ธันวาคม 2554 01:26 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เช้าเช้าอีกสั้งครั้งมานั่งซด
ที่เหลือยังไม่หมดอดไม่อยู่
เหล้าขาววอดก้าร์น่าเอ็นดู
ตอนรับเช้าตรู่อยู่คนเดียว
วันใหม่ไม่เหมือนเมื่อคืนก่อน
เมื่อตอนยังไม่หลับเต้นขับเคี่ยว
กับเพื่อนฝูงสามัคคีกลมเกลียว
ตอนนี้โดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวใจ
ว่าแล้วผสมเหล้าเข้ากับเบียร์
เจ้าตูบนั่งเลียอยู่ใกล้ใกล้
แบ่งเหล้าให้เจ้าตูบเพื่อนยากไว้
เมาแล้วเต้นกันใหญ่ไอ้เพื่อนเกลอ
24 ธันวาคม 2554 09:16 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
คนที่เกลียดทำอะไรก็ไล่ด่า
บำเพ็ญบุญเป็นศาสดายังว่าได้
แม้นอยู่เฉยเหม่อลอยนั่งปล่อยใจ
คนเกลียดยิ่งยำใหญ่ไล่โจมตี
จะเสืื้อผ้าหน้าผมเป็นปมหมด
แม้นเดินคดเดินตรงคงป่นปี้
พูดภาษาทักษะต่ำต้องย่ำยี
จะต้องชี้คอยจับผิดนิจนิรันดร์
คนที่รักทำอะไรก็ไม่ผิด
แม้นฆ่าสัตว์ตัดชีวิตคิดห้ำหั่น
ยกเหตุผลสารพัดสาระพัน
มายืนยันความถูกต้องของเพื่อนกู
ความผิดทุกครรลองจะมองข้าม
ขยายใหญ่ข้อดีงามตามเป่าหู
เลวแค่ไหนทำไปเถิดจะเชิดชู
จะเถียงสู้ด้วยพรรคพวกบวกมวลชน
โลกจะหมุนด้วยความรักตระหนักรู้
เกลียดย่อมคู่เคียงวาดประกาศผล
รักในเกลียดเกลียดในรักรู้จักคน
หมุนเวียนวนเป็นธรรมดาถ้ารู้ทัน
24 ธันวาคม 2554 01:57 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
"ลูกผู้ชายลายมือนั้นคือยศ
เจ้าจงอตส่าห์ทำสม่ำเสมียน"
ซึ่งในรสวรรณกรรมเคยร่ำเรียน
แต่โลกเปลี่ยนเทคโนโลยีวิถีประชา
ลูกผู้ชายปัจจุบันในวันนี้
ไม่ค่อยมีการอบรมบ่มภาษา
ทิ้งลายมือสวยหรูดูเนียนตา
เปลี่ยน Trend มาจิ้ม Tablet เสร็จทันใจ
ลูกผู้ชายลายนิ้วพลิ้ว Keyboard
คอยแทรกสอดถ้อยคารมสมสมัย
จิ้ม I-pad ซื้อขายหุ้นลุ้นเร็วไว
MacBook ใหม่ชิ้นบางวางจัดการ
มี I-phone ฝึกวิชาประสานิ้ว
จิ้มดีดพลิ้วเร็วไวใช้สื่อสาร
ทุกนาทีคือเงิน เงินคืองาน
ดลบันดาลข้อมูลคอยหมุนเวียน
ลายนิ้วจัดแจงงานบานดาลยศ
เจ้าจงอตส่าห์ทำสม่ำเสมียน
จงหาเงินทนลำบากอย่างพากเพียร
Trend มันเปลี่ยนเถิดเลิกหัดคัดลายมือ
23 ธันวาคม 2554 06:49 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
จะนินทาเพ้อเจ้อเผยอเห่า
จะนั่งเฝ้าจับผิดคิดเรื่องต่ำ
จะเปิดทางสู่นรกหมกไหม้กรรม
จะชอกช้ำถ่วงใจให้เสื่อมทราม
จะมองโลกในแง่ร้ายป้ายความเห็น
จะมัวเล่นปล่อยใจให้คนหยาม
จะฟังเสียงอึกทึกคึกโครมคราม
จะประนามคนอ่อนแอแค่เอามัน
จะดมกลิ่นซากศพกี่ศพหรือ
จะทำซื่อซดน้ำเน่าให้เขาหยัน
จะรังแกทั้งโลกหล้าประชาทัณฑ์
จะดื้อรั้นตามใจให้เห็นดี
หรือจะสร้างโลกสวยด้วยชีวิต
หรือจะคิดวาดเส้นสายระบายสี
หรือจะเห่กล่อมท้องฟ้ายามราตรี
หรือจะชี้นิ้วนับดาวแพรวพราวตา
หรือจะช่วยเหลือคนทุกข์ให้ลุกสู้
หรือจะกู้ศักดิ์ศรีให้มีค่า
หรือจะสร้างงานสร้างสรรค์สร้างปัญญา
หรือจะคว้าความฝันไว้ให้เป็นจริง
หรือจะนับลมหายใจเวียนไหลพุ่ง
หรือจะมุ่งมองเปลวไฟในความนิ่ง
หรือจะหลอมจิตเป็นหลักใช้พักพิง
หรือจะทิ้งจักรวาลบันดาลดู
ยี่สิบสี่ชั่วโมงนี้มากมีค่า
มีเวลาให้เท่าเทียมให้เตรียมสู้
เมื่อชีวิตต่างพื้นฐานการเรียนรู้
ความเป็นอยู่ย่อมแปรผันตามสันดาน
20 ธันวาคม 2554 08:46 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ประชาชาติมนุษย์ชี้.........สีดำ
รัฐแห่งเทพนั่งขำ...........เขม่นให้
เทพบอกพวกโง่ทำ.........เป็นฉลาด
นี่แหละสีขาวใช้............เอ่ยอ้างทางสวรรค์
นั่นโลกเขาบอกไว้.........นรกสถาน
รัฐแห่งเทพคิดการ.......ตอบโต้
นี่สวรรค์ชัดชัดสาน........ความสุข
ไอ้พวกทึ่มอวดโอ้..........เอ่ยได้ควายจริง
ทุกสิ่งทุกประเทศใช้........ชี้เชิง
รัฐแห่งเทพจะเหลิง..........เล่นล้อ
ใครค้านไล่เปิดเปิง..........ปานบาป หนักเนอ
ด่าพวกโง่ทุกข้อ............คิดให้ความเห็น
เป็นปกติรัฐเทพต้อง..........ติดตาม
เลียนแบบต่างชาติถาม........ไถ่บ้าง
แม้ด่าต่างชาติลาม-...........ปามตลอด
ก็เห่อเทคโนโลยีสร้าง...........สุขได้ดีไฉน
ใครอยู่รัฐเทพรู้..............เรื่องจริง
หากคัดค้านเทพประวิง.........ประวัติแจ้ง
เห็นต่างอาจโดนยิง............เป้าจัด การเนอ
ไล่ออกจากรัฐแย้ง............สิทธิ์พื้นฐานวาง
แสงสว่างทางเทพซึ้ง.......สัตย์นำ
เย้ยเยาะโลกมนุษย์ทำ.......เท่ห์อ้าง
สูงส่งจิตใจดำ-.................เนินอยู่
สุดยอดดินแดนสร้าง.......สุขทั้งนรกสวรรค์