15 สิงหาคม 2550 14:15 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
อ้างอวิชานินทาวิวัฒน์
นำความวิบัติมาจัดวิสัย
เพื่อนแทบวินาศเพราะขาดวินัย
เดาสุ่มวิจัยจัญไรวิจารณ์
ลืมตรองวินิจทิ้งจิตวิมุติ
เหยียบความวิสุทธิ์วิเศษวิศาล
ชอบเรื่องวิวาทสวาทวิมาน
ความคิดวิการสันดานวิกล
กาลครั้งหนึ่งเนินผ่านนานจน
ลืมนับสับสน
วนวุ่นหมุนคืนหมื่นวัน
เด็กมะม่วงนั่งเศร้าโศกศัลย์
ร้องไห้ดึงดัน
เดือดดาลสอบพลาดจอหงวน
เด็กมะม่วงครุ่นแค้นแสนกวน
เดือดบ้าท้าดวล
ด่าทอต่อพระอรหันต์
ด่าเดือนโลกฟ้าด่าตะวัน
ด่าแคว้นแดนสวรรค์
ด่าจันทร์ดาวด่าราตรี
ด่าอินทร์ด่าพรหมจมกลี
ด่าพระแม่ธรณี
ด่าเทพด่ายักษ์ด่ามาร
ด่าพระพุทธสัมมาวาทการ
ด่าธรรมคำวิจารณ์
ด่าสงฆ์ด่าเจ้าด่ากวี
ด่ากษัตริย์ขัตติยราชประเพณี
ด่าพราหมณ์ด่าชี
ด่าค้านระบอบประชาธิปไตย
สร้างกรอบครอบตัวหัวใจ
เน้นระยำนำสมัย
บาปเถื่อนเกลิ่นกลิ้งสิงตน
ก่อร่างสร้างพรรคสมัครพล
ปลูกมะม่วงหวังผล
เพื่อใช้ทำมาหากิน
มะม่วงพิษคิดร้ายทำลายดิน
ชั่วจากดวงจินต์
ทำร้ายธรรมชาติฆาตกรรม
ฆ่าโลกฆ่าสัตว์อุบัติระยำ
แผนร้ายคล้ายนำ
หวังทำลายเหล่าจอหงวน
รื้อทิ้งทั้งระบบจบกระบวน
ปาหี่ชี้ชวน
พรรคพวกก็หลงมายา
สนุกสนองถองลิ้นนินทา
มะม่วงมนัสสัตว์หมา
โสมมจมขี้วอดวาย
โห่ร้องสามโลกแทบมลาย
สะเทือนลั่นขวัญหาย
รำคาญถึงสวรรค์ชั้นพรหม
เทพยาดาตาขมึงตะลึงปม
เกินความเหมาะสม
เสียงทรามความคิดริษยา
จึงร่ายเวทย์กลมนตรา
โทษด้วยนินทา
เสกฝีมะม่วงถ่วงทวาร
เม็ดมะม่วงโผล่ปูดตูดบาน
เป็นหนองสยองปาน
กลิ่นคาวความทุกข์รุกทัน
เด็กน้อยเจ็บแสบแปลบพลัน
ฝีมะม่วงจากสวรรค์
สังเวยความลวงมะม่วงพิษ
หวังล้างประเทศเพราะเหตุประสาท
สร้างพรรคประหลาดอุบาทว์ประสิทธิ์
ความชั่วประมวลมาชวนประชิด
เกิดกรรมประดิษฐ์บิดเบือนประจาน
ปากลองประจงปลงคำประพัฒน์
สรรค์สร้างประวัติจิตจัดประสาน
ทิ้งคำประทัดกัดท่านประธาน
เพื่อรู้ประมาณวิญญาณประเทือง!
13 สิงหาคม 2550 02:17 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
มหัศจรรย์พันรักประจักษ์ได้
เมื่อพระพายพัดพริ้วซ่านชิวหา
บัวในสระสวยใสบาดนัยตา
ภุมราจึงอยากอยู่เชยชูชม
จระเข้ฟาดหางลงกลางสระ
ดังตูมชะชะตูมตูมถล่ม
ลมซีดซ้าดบาดไผ่ซอกไซ้ลม
รักก็เปื้อนเปียกตมอารมณ์รัก
ปลาก็ลองท่องทั่วลอดบัวใหญ่
น้องก็ไล่จับปลาน่าอึกอัก
ปลาก็หนีขึ้นฝั่งหวังหลบพัก
น้องก็ดักตามขึ้นมาแหมน่าตี
จะหลบซ่อนจรเล่นทะเล้นอุ้ม
ฉวยเอวนุ่มขึ้นม้าแล้วพาหนี
ควบขโยกโยกรักบนตักนี้
ธรณีท้นทะลักจักรวาล
องค์พระอินทร์ตื่นตระหนกอกสนั่น
ม้ากระเจิดกระเจิงขวัญพลันควบผ่าน
เหยียบหัวพรหมยมยักษ์ทั้งพรรคมาร
ทวยเทพดาลเดือดด่าบ้าโวยวาย
ตะลุยดินถิ่นแคว้นแดนสวรรค์
หมุนเดือนวันวุ่นวนใจหล่นหาย
เหยียบพระศุกร์ อังคารพุธ แล้วหยุดอาย
ดึงจังหวะซะให้ตายแม่ชายตา
กระโดดเด้งเร่งรีบกีบม้าหัก
เกิดเสียหลักเทกระจาดหวาดผวา
ตะวันเร่งไฟเร้าเผากายา
จักรวาลระเบิดบ้าอารมณ์รัก
10 สิงหาคม 2550 03:42 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
รักเพื่อน ใช่แค่เซ่อแสร้งเออออ
รักเพื่อน ใช่แค่รอตามกระแส
รักเพื่อน ใช่แค่เน้นสาระแน
รักเพื่อน ใช่แค่แห่ไปตามมัน
รักเพื่อน ใช่แค่ส่งเสริมคนผิด
รักเพื่อน ใช่แค่จิตคิดถือมั่น
รักเพื่อน ใช่แค่โก้ยกยอกัน
รักเพื่อน ใช่แค่รั้นปิดหูตา
รักเพื่อน ใช่แค่ฟังความข้างเดียว
รักเพื่อน ใช่แค่เดี๋ยวไปรุมด่า
รักเพื่อน ใช่แค่เท่ห์ทำนินทา
รักเพื่อน ใช่แค่หาแต่เรื่องคน
รักเพื่อน ต้องชี้ทิศความผิดถูก
รักเพื่อน ต้องโยงผูกด้วยเหตุผล
รักเพื่อน ต้องตักเตือนเหมือนเตือนตน
รักเพื่อน ต้องอดทนชี้ทางธรรม
รักเพื่อน ต้องละ โลภ - โกรธ หลง บ้าง
รักเพื่อน ต้องจิตว่าง วางเรื่องต่ำ
รักเพื่อน ต้อง หัด ตั้งสตินำ
รักเพื่อน ต้องบอกพร่ำย้ำปัญญา
รักเพื่อน เพื่อให้เพื่อนพบความสุข
รักเพื่อน เพื่อลองรุกปลุกคุณค่า
รักเพื่อน เพื่อลบบาปความหยาบช้า
รักเพื่อน เพื่อศรัทธาคำว่ารัก
6 สิงหาคม 2550 21:42 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
พระสุเมรุตั้งเด่นพื้น.....................พสุธา
มันขัดหูขัดตา..............ตอกย้ำ
เกะกะแม่อ้วนหมา.........ลูกหนึ่ง
อยากใหญ่ใจเคียดกล้ำ........โกรธกล้ำกำสรวล
แม่หมาอ้วนป่วนแค้น...............เขาสวรรค์
เยี่ยวใส่พระสุเมรุยัน......................เยี่ยมฟ้า
สอนลูกสั่งลูกหยัน....................โยงบาป
เยี่ยวราดรดโลกหล้า.................เล่นล้อระเริงฉล
หลงกลคุณแม่แล้ว.............ลูกหมา
หัวผงกพลางยกขา............หนึ่งข้าง
ยิงน้ำฉี่ลีลา.............ละเลงวาด
เยี่ยวท่วมอ่วมภพล้าง..............โลกได้ดั่งใจ
ไหลไม่หยุดอุตริชี้..............ฉี่เหม็น
หมาตะลึงอึงเห็น.................เห่าร้อง
ปิดก๊อกฉี่มิเป็น....................หมาเปรต
ฉี่ท่วมมิดหัวต้อง...........เปียกเปื้อนตามกระแส
แลตุ๊บป่องตุ๊บป่องอ้วน.............อกหงาย
ลูกก็ต้องเกียกกาย...............เกาะด้วย
ฉุดแม่ตกแม่ตาย...............ตัวตก
สำลักกระอักฉี่ม้วย..................มอดช้ำชอกหมา
คราฉี่แห้งเหือดพื้น..................ภูผยอง
เขาพระสุเมรุลำพอง.................ภาพตั้ง
สิ้นซากลูกแม่สอง................หมาประหลาด
หมดโศกหมดเศร้ายั้ง............หยุดสิ้นอกุศล
ดลบันดาลโลกซึ้ง.............สวยแสน
ไม้ดอกผลิประดับแดน...........ดกแฉล้ม
ผลปุ๋ยฉี่หมาแทน..........ธรรมชาติ
สันต์สุขพระสุเมรุแย้ม............เยาะยิ้มแย้มสรวล
5 สิงหาคม 2550 17:21 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ครอบปิดปากฝากไปใส่ตะกร้อ
รัดปลอกคอเจ้าตูบแล้วลูบหลัง
สวดมนตราหมาเราเจ้าจงฟัง
บอกมันนั่งนิ่งฝึกสำนึกตน
หยุดเสื่อมถอยถ่อยถ้อย...ค่อยว่าง่าย
หยุดกัดสัตว์ทุกรายร่ายร้าย...ผล
หยุดระยำย่ำย้ำ...ย่ำใจคน
หยุดทุกข์ทนนินทาท่าท้าตี
คิด..สิ...คิดคำนึงถึงธรรมะ
ซะ..ตรอง..ซะเติมสุขให้ทุกที่
คุ้ม..จึง...คุ้มคุณค่าทุกนาที
ดี..ชั่ว...ดีชี้ธรรมช่วยนำชัย
อย่าเสแสร้งแกล้งเซ่อเหวอทำซื่อ
แล้วทำบื้อบิดเบือนเหมือนบอดใบ้
โกรธเกลียดปนเปรอะเปื้อนเลอะเลือนไป
หนอนบาปไชจิตฉาบป้ายบาปชู
หาง....กระดิกระริกสั่นนั่นแหละ....หาง
หู....ก็เชิดชี้ทางเหมือนอย่าง....หู
กู....ก็ยึดอกชั่วว่าตัว....กู
เกิน.....จะกู้กอบธรรมกล้ำกลืน....เกิน
จะขอตัดจัดขนตั้ง....สั้งครั้งหน่อย
ตัดลิ้นห้อยต่อยหลังหู....... ที่ดูเปิ่น
เพื่อเปิดทางพลางเปิดทิศ.......จิตดำเนิน
พลันขอเชิญเพลินขึ้นชี้......วิถีธรรม
เพื่อจะปล่อยใจวางอย่างชาติหมา
เพื่อหยุดด่าเดือดหยุดฉุดใจต่ำ
เพื่อตัดหูหางหยาบตัดบาปกรรม
เพื่อชี้นำแสงสว่างสร้างโลกเอย