22 มกราคม 2547 23:57 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
บทที่หนึ่ง พระเกี้ยว
เกียรติพระเกี้ยวลัญจกรอมรกษัตริย์
วิจิตรศรีมณีรัตน์ทัดเกศา
งามเฉกเชื้อชาวสวรรค์สรรเสกมา
เป็น ไพจิตรเรขา มหาวิทยาลัย
เมื่อสมเด็จพระปิยมหาราช
ทรงประกาศราชกิจวินิจฉัย
พระราชทานแผ่นทองผ่องอำไพ
เพื่ออวยชัยเชิดชูคู่จุฬา
เพื่อเป็นจุดเรียงร้อยรอยจารึก
ให้นิสิตคิดนึกเฝ้าศึกษา
ยังประโยชน์สยามรัฐวัฒนา
สนองมวลศรัทธาประชาชน
บทที่สอง สดุดีสมเด็จพระปิยมหาราช และสมเด็จพระมหาธีรราชเจ้า
คือสมเด็จพระปิยมหาปราชญ์
และธีรราชบดีศรีโกสินทร์
ทวิกษัตริย์อัษฎงค์วงศ์จักรินทร์
เจ้าชีวินมหินทราชของชาติไทย
ทรงส่งเสริมสืบสานการศึกษา
พัฒนาแหล่งความรู้สู่ยุคใหม่
ทรงสถาปนามหาวิทยาลัย
พสกนิกรซึ้งใจในพระกรุณา
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยให้ทวยราษฏร์
ทั้งลูกเจ้าไพร่ทาสปรารถนา
เข้าเรียนรู้สรรพกิจวิทยา
รอรับใช้ศรัทธาประชาชน
บทที่สาม สดุดี เจ็ดสิบสองพรรษามหาราชินี
โสตสดับศัพท์แซ่แตรสังข์เสียง
จำรัสเรียงฉันทลักษณ์ศรีอักษร
ซึ้งภาษาราศรีกวีวร
พสกนิกรทุกเหล่าเฝ้าอวยชัย
ถวายสมเด็จพระมหาราชินีนาถ
โฉมวิลาศเคียงกษัตริย์นิรัติศรัย
ขอเบิกบุญคุณพระศรีรัตนตรัย
ทั้งเทพไท้อินทรพรพรหมา
เจ็ดสิบสองพรรษาเวียนวาระ
ขอองค์ ธ มิ่งขวัญทรงหรรษา
ฑีฆายุกาโหตุ สุมาตา
เป็นขวัญหล้ายืนยง ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะฯ
ข้าพระพุทธเจ้า นายเชษฐภัทร วิสัยจร
ผู้ประพันธ์บทร้อยกรองถวาย