17 มิถุนายน 2546 08:53 น.

อักษราจาริยบูชาบท

เชษฐภัทร วิสัยจร

ลิขิตถ้อยร้อยคำลำนำขับ
เสน่ห์ศัพท์รับคลอเสนาะสาร
เจิดจรัสแจร่มรสพจมาน
จรดจารกวีแววแก้ววิเชียร

อภิวาทคณาจารย์สารเรียงร้อย
สิบนิ้วน้อยค่อยประณตบรรจดเศียร
กราบลงแทบแนบพื้นผืนมณเฑียร
สืบเสถียรสิทธาเทวาลัย

ศิษย์ขอกราบคุณครูผู้รู้คิด
ให้หล่อหลอมเนรมิตชีวิตใหม่
เพื่อชี้ทางถูกต้องผ่องอำไพ
ให้รู้แจ้งประจักษ์ใจได้เห็นจริง

เพื่อได้คิดได้เขียนเพียรศึกษา
แทรกจรรยาสารพันทุกสรรพ์สิ่ง
เป็นที่พึ่งแหล่งพักเป็นหลักพิง
เพื่อติติงสิ่งใดควรไม่ควร

ผู้ปลูกบ้านสีเทาของเรานี้
ท่านถักร้อยชีวีที่ท้ายสวน
แต่งกิ่งกล้าชงโคโล้ลมทวน
จนผลิดอกออกยวนชวนให้ชม

ศิษย์ขอกราบคุณครูรู้คุณท่าน
อภิวาทด้วยวิญญาณผสานผสม
ด้วยธูปเทียนดอกเข็มอันเข้มคม
ยอดหญ้าแพรกแทรกคารมคมรสคำ

ศิษย์สำเหนียกสำนึกเมื่อศึกษา
ร้อยตำราเล่าเรียนพากเพียรพร่ำ
ขอแนวคิด ความรู้คู่คุณธรรม
จงหนุนนำสมมนัสสวัสดี

แห่งมหาเทวาลัยมไหศวรรย์
เพื่อสร้างสรรค์ครรลองทุกท้องที่
อักษรศาสตราวุธยุทธวิธี
คือวิถีทำนองของครูบา

เสน่ห์ถ้อยร้อยคำลำนำขับ
เสนาะศัพท์สำเนียงเสียงภาษา
เราทั้งผองเพื่อนรักอักษรา
อภิวาทวันทาคณาจารย์

1801

love

comment

11 มิถุนายน 2546 08:46 น.

บทไหว้ครู

เชษฐภัทร วิสัยจร

ดุริยศัพท์ ขับคลอ เสนาะเสียง
ร้อยร่ำจำเรียง
เจิดจรัส แจร่มรส พจมาน

อภิวาท อภิมหาคณาจารย์
ฉบังฉบับประดับปาน
ประหนึ่งมาตรปราศจากมลทิน

ศิษย์ขอฝากฝังชีวิน
ศึกษาศาสตร์ศิลป์
กับครูผู้สร้างผู้สรรค์

ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาสารพัน
ผู้รู้ผ่อนผัน
เสมอเสมือนบิดามารดา

สั่งสอนจารีตจริยา
ให้นึกศึกษา
ให้เหตุให้ผลจดจำ

ให้เขียนเพียรพากตรากตรำ
ยึดถือคุณธรรม
สำเหนียกสำนึกตรึกตรอง

ร้อยคืนหมื่นวันกลั่นกรอง
ขีดขั้นครรลอง
ความรู้ต้องคู่ความดี

ศิษย์ฝากศิษย์ฝังชีวี
ด้วยศักดิ์ด้วยศรี
ด้วยใจกตัญญูรู้คุณ


ดอกเข็มเติมเข้มเต็มบุญ
ให้นำให้หนุน
ให้สติปัญญาเฉียบคม

หญ้าแพรกแทรกผ่านผสานผสม
สื่อเจตนารมณ์
รู้ถ้อยทำนองตรองความ

เพื่อเรียนเพื่อรู้ผู้ตาม
รู้ผิดคิดถาม
ดำเนินเดินแบบแยบยล

จับจุดประจักษ์ใจจวบจน
เกิดประสิทธิผล
สำเร็จเป็นบัณฑิตสถิตไทย

เพื่ออุทิศด้วยชีวิตจิตใจ
แน่วแน่แก้ไข
ปัญหาของชาติบ้านเมือง

สยามรัฐจักรุ่งจักเรือง
ประเทศไม่เปล่าเปลือง
ความรู้ต้องคู่คุณธรรม

ขอเดชกตัญญูคุณหนุนนำ
แรงพากตรากตรำ
ให้ศิษย์สำเร็จสวัสดีฯ

2414

love

comment

1 มิถุนายน 2546 09:26 น.