30 ตุลาคม 2547 19:13 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เฝ้าเก็บดาวประดับฟ้าแปะฝาห้อง
คลีผ้าแพรสีทองให้น้องห่ม
แขวนนางฟ้าสดใสให้นอนชม
หมีตัวกลมแอบไว้ใกล้ใกล้เตียง
เสกหิ่งห้อยที่ระหว่างทางช้างเผือก
รอน้องเลือกมารายไว้ใกล้เฉลียง
จักจั่นสีซอพ้อระเบียง
เล่นลมรับสำเนียงเสียงราตรี
เติมหมอนใหม่ใบสวยด้วยปุยเมฆ
แล้วจึงเสกดอกไม้หลายหลายสี
ขอเจ้าหญิงของฉันจงฝันดี
ด้วยเพลงจันทร์เพลงนี้ที่กล่อมนอน
แอบฝากจูบแทนใจด้วยไออุ่น
หวานละมุนอ่อนไหวไว้ใต้หมอน
แล้วคัดคำจากใจใจใส่มนต์กลอน
เหนื่อยก็พักก่อนเถอะนะจ๊ะคนดี
แต่งห้องนอนจากใจมอบให้น้อง
วาดร้อยกรองสดใสระบายสี
เจียระไนความงามยามราตรี
เป็นบทกวีบทใหม่จากใจชาย
แทนความรักจากใจให้โลกรู้
จักคงอยู่ตราบสิ้นฟ้าดินสลาย
กระทั่งวันกวีชีวีวาย
ไม่สิ้นสายมธุรสรสถ้อยคำ
27 ตุลาคม 2547 02:06 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เสมือนคำนำ
บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า
เปิดโลกทัศน์ศรัทธาให้กล้าฝัน
เล่าเรื่องราวลีลาสารพัน
สื่อสีสันศาสตร์ศิลป์จินตนาการ
สอดแทรกความแตกต่างทางความคิด
ท้าชีวิตคืนวันอันขมหวาน
เปิดวิถีปูทางสร้างตำนาน
บนรากฐานคุณธรรมงามอย่างไทย
นำเรื่องราวมาฝากจากฟากฟ้า
สื่อภาษาเศร้าเคล้าสุขคนยุคใหม่
เชื่อมประสานเส้นทางระหว่างวัย
เชื่อมโยงใจด้วยรสบทร้อยกรอง
17 ตุลาคม 2547 01:20 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เพราะประชาธิปไตยในเครือญาติ
มิใช่บ่อนทำลายชาติศาสน์กษัตริย์
หากแต่เป็นวิถีปฏิวัติ
ที่ท่านหวังธำรงรัฐขจัดทุกข์
ด้วยเงินทุนก้อนใหญ่ใช้ผูกมัด
จรรโลงรัฐสรวงสวรรค์สันติสุข
ทุนนิยมคือนิยามกามยุค
ท่านจึงเหยียบหัวรุกเราสุขนัก
ญาติกาธิปไตยใช้กำหนด
กรรมบทของชาติไทยได้ประจักษ์
นี่คือความดีงามอย่าถามซัก
รัฐบาลหนึ่งพรรค รู้จักซะ!
คือความงดความงามทางความคิด
หยุดยึดติดนิยามตามตรรกะ
ให้ญาติญาติแบ่งเบาเพลาภาระ
คือวาทะเจ้าหนี้แห่งกลียุค
ไทยจึงเป็นดินแดนแคว้นศักดิ์สิทธิ์
อย่าริคิดคำคมระดมปลุก
ชีวิตชาวสยามสิ้นความทุกข์
สงบสุขแสนสบายไม่อายใคร
เรารอท่านยึดระบอบครอบอำนาจ
อย่างรักชาติศาสน์กษัตริย์นิรัติศรัย
และก็รักญาติกาธิปไตย
รอร้องเพลงชาติไทยให้ฟายฟัง
10 ตุลาคม 2547 00:32 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
แสงตะวันส่องฟ้า
เจ้าพระยายิ้มรับกับลมหนาว
หยุดนิยายน้ำค้างกลางแสงดาว
พักเรื่องราวลีลายามราตรี
เรือหางยาวเพิ่งตื่น
หนีค่ำคืนรันทดเขากดขี่
เฝ้าร้องปลุกเจ้าพระยามานานปี
บนวิถีแห่งสายน้ำสยามนคร
กรุงเทพที่รัก
ถ้าหากเธอเหนื่อยนักก็พักก่อน
เก็บแรงไว้อย่าฝืนรีบตื่นนอน
เพื่อต่อกรกับเล่ห์ห้วงเวลา
เช้าวันเสาร์
แห่งความเหงาเงียบงันชวนหรรษา
เพลงลำนำภูมิลำเนาเจ้าพระยา
คือเสน่ห์เมืองฟ้าหลังราตรี
บ้านเรือนวังวัดวาพุทธาวาส
ธรรมชาติตกแต่งแสง...เสียง...สี
กรองด้วยจิตวิญญาณงานกวี
เป็นภาพถ่ายภาพนี้ที่คนเมิน
8 กันยายน 2547 22:22 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
๑) เรียงวัจน์อภิวาท
ปิยราชพรหมินทร์
ยรรยงค์ผจงจินต์
มธุรสจรดจาร
๒) ปัญจฉัตรบวรชัย
สุรไกรสิรีกาล
แซ่ซ้องพสกศาน-
ตถวายพระพรศรี
๓) ครองราชย์ธำรงรัฐ
ธ ขจัด วิบัติกลี
ไพร่ฟ้าประชาชี
ทุรทาสเป็นไท
๔) จักรินทราชา
พระจุฬาวิชาลัย
นามานิรามัย
นฤมิตรพิจิตรพร
๕) กรณียกิจจา
กรุณา ธ อาทร
ปัญหาประชากร
ธ บำบัดขจัดภัย
๖) ปกหล้าประชาราษฏร์
นฤนาทนำผองไทย
เป็นชาติภูมิชัย-
ยะขจรอมรคุณ
๗) ทราบซึ้งพระปรีชา
และมหาธิการุณย์
เสกศรีวิสุทธิ์สุน-
ทรทิพยจินตา
๘) ศัพท์ศรีวจีสรร
อภิวันทราชา
มงคลสยามมา-
นุรำลึก นิรันดรฯ
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
2187
