16 พฤษภาคม 2549 01:09 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
พิซซ่าหน้าลาบร้อย............รสสวรรค์
สะระแหน่ชีสอบสรร.......เสกสร้าง
ลาวไทยฝรั่งจีนปัน..................ปรุงแต่ง เติมนอ
ผสมศาสตร์เธออาจอ้าง...........อวดพื้นพสุธา
พิซซ่าหน้าลาบรส
สะระแหน่เนยมะนาว
จีนไทยฝรั่งลาว
เธอรวมศาสตร์ชาติพันธุ์
มะตะบะใส่ไก่บ้าน
กรอบน่าทานแป้งหวานมัน
หอมเครื่องเทศสวรรค์
คลุกทูน่าพาเสวย
ฉู่ฉี่ปลาแซลม่อน
มิอาจเทียบยกเปรียบเปรย
ซูซ่าท่าทีเผย
กระเพาะช้ำน้ำลายสอ
หอมกลิ่นหมูหันเจียน
ใจจะขาดน้ำตาคลอ
ข้าวเหนียวปั้นคำรอ
จะรีบจ้ำกับป่นปลา
เกบั๊บกับปลาส้ม
ใส่บักนัดจัดจานพา
เธอคิดประดิษฐ์มา
ประยุกต์อ้างอย่างสร้างสรรค์
เฟรนช์ฟรายเสียงขู่ฟ่อ
เพราะเฟรนช์คิสยังติดพัน
คิสเจ้าเฝ้ารำพัน
เพลินรสลิ้นถวิลถึง
ราเม็งต้มยำกุ้ง
พริกปรุงป่วนลิ้นอวลอึง
เผ็ดมันฉันตะลึง
ติดเปรี้ยวหวานปานยิ้มสาว
พาสต้าน้ำยาไทย
สมุนไพรใช้ดับคาว
เส้นนุ่มหนุบหนับยาว
เชื่อมโยงรสซดน้ำแกง
ติ่มซำเธอทำใหม่
ขนมจีบไส้หมูพะแนง
กลิ่นฝอยมะกรูดแทง
ทะลวงสิ้นทั้งวิญญาณ
มันข้าวบาสมาติ
สติหายแทบวายปราณ
เห็นพุงกะทิปาน
เปรียบห่วงยางข้างเอวเสมอ
ก๋วยเตี๋ยวเกี๊ยวพะโล้
ทวนความหลังครั้งแรกเจอ
ฉันเกี้ยวเกี่ยวก้อยเธอ
ทำแต๊ะอั๋งหวังชิมลอง
บาแก๊ตราดไตปลา
แสบสันพาน้ำตานอง
ร่ำไห้ใจหมางหมอง
สะอื้นช้ำจำจากนาง
สเต๊กราดแกงส้ม
เนื้อผสมรสแกงพลาง
เพลิดเพลินเนื้อนุ่มคราง
โครมครุบน้องร้องโรมรัน
ผัดส้มตำเกี๊ยวซ่า
เธอผลัดผ้าพาผ่านผัน
โลกเวียนเปลี่ยนปีวัน
จึงผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนคน
นวลนางแห่งกาลเวลา
ผสมพามนุษยชน
เปิดโลกทัศน์จน
จะหลอมเข้าเป็นหนึ่งเดียว
6 พฤษภาคม 2549 16:30 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เธอมาเยือนเมื่อไรก็ไม่รู้
มาสมสู่ซอกซอนหลอนใจฉัน
ข่มขู่ให้โกงชาติมาคาดคั้น
ลิ้นแฉกเล่ห์ร้อยพันฉันหวาดกลัว
เธอมาเยือนเมื่อไรก็ไม่บอก
มาลวงหลอกล่อถลำให้ทำชั่ว
จูงจมูกสนตะพายพวกควายวัว
ให้มันมัวหมกมุ่นหมุนเงินโกง
เธอมาเยือนเมื่อไรไม่รู้สึก
คงฝังลึกในสันดานมารไอ้โม่ง
ให้คิดชั่วขายชาติประกาศโยง
ยากเปิดโปงปริศนาวิชามาร
เธอมาเยือนเมื่อไรไร้สติ
ใครตำหนิเตือนนำย้ำหลักฐาน
ก็ปรับเล่ห์เปลี่ยนเหลี่ยมเตี๊ยมพยาน
แลกกับการสร้างภาพเสริมบาปกรรม
เธอมาเยือนเมื่อไรไม่เคยเห็น
มายืนเด่นแล้วดูดไม่พูดพร่ำ
จิตวิญญาณหลั่งเลือดเหือดแห้งธรรม
มันตอกตำตลบตะแลงแฝงเล่ห์กล
เธอมาเยือนเมื่อไรก็ไม่รู้
แอบยืนอยู่ยั่วยวนชวนฉงน
ฉันแทบบ้าบอดคลั่งเกินยั้งทน
ตาถลนขู่ฆ่าผู้มาเยือน
5 พฤษภาคม 2549 23:58 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เลือกนายกไม่ใช่อ้างมาตราเจ็ด
เลือกนายกไม่ใช่เผด็จการจัดตั้ง
เลือกนายกไม่ใช่แค่ใครอยากดัง
เลือกนายกไม่ใช่ฟังเสียงข้างน้อย
เลือกนายกไม่ใช่แค่ตามแฟชั่น
เลือกนายกไม่ใช่รั้นสันดานพล่อย
เลือกนายกไม่ใช่อ้างทางเลื่อนลอย
เลือกนายกไม่ใช่ถอยไปจมคู
เลือกนายกอย่าเพื่อยึดผลประโยชน์
เลือกนายกอย่าเพื่อโกรธถึงแกล้งสู้
เลือกนายกอย่าเพื่อชี้แต่ตัวกู
เลือกนายกอย่าเพื่อชูพวกเหี้ยแลน
เลือกนายกเพื่อเป็นผลประโยชน์ชาติ
เลือกนายกเพื่อประกาศธรรมะแผน
เลือกนายกเพื่อทิศทางสร้างแว่นแคว้น
เลือกนายกเพื่อปึกแผ่นของแดนไทย
เลือกนายกเพื่อเสริมสร้างจิตสำนึก
เลือกนายกเพื่อรำลึกสัจวิสัย
เลือกนายกเพื่อความฝันอันอำไพ
เลือกนายกเพื่อหัวใจใฝ่ปัญญา
เลือกนายกเพื่อเคารพความเห็นต่าง
เลือกนายกเพื่อก้าวย่างอย่างก้าวหน้า
เลือกนายกเพื่อเสรีสิทธิ์ศรัทธา
เลือกนายกเพื่อค้นหาประชาชน
25 เมษายน 2549 19:40 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
งามสาวเสน่ห์น้อง..........นางสมัย
ผ่านจุฬามหาลัย................เล่าอ้าง
กลองกระหึ่มพญาไทย..................โถมอก เราฤา
ขับรถตะลึงแหกข้าง...................ออกข้างทางถนน
ลนมองสาวจุฬา
งามต้องตาประสาสมัย
เหมือนกลองก้องพญาไท
โถมอกกระแทกรถแหกทาง
ตาจ้องสาวบัญชี
ขาวหมวยดีพี่ปากค้าง
นุ่งสั้นเสื้อฟิตบาง
แบกหนังสือถือไอติม
วอนเธอทวนบัญชี
การเมืองกลีที่แทงทิ่ม
ชาติโศกเศร้าเก็กซิม
สนองตัณหานายกทราม
หรือเพราะคนรวยกีด
กดคนจนก่นประณาม
ตรึกตรองเถิดลองถาม
ทิ้งกระแสแฟชั่นกรุง
เดินผ่านเศรษฐศาสตร์
สาวเศรษฐศาสตร์นวยนาดมุ่ง
สู่ศาลาพระเกี้ยวมุง
มาตลาดนัดวันศุกร์เย็น
ตรองเจตน์เศรษฐศาสตร์
กอบกู้ชาติวาดความเห็น
เศรษฐกิจพอเพียงเป็น
ประโยคหลักปักรากวาง
รัฐศาสตร์สาวสมัย
เถิดเห็นใจไทยบ้านบ้าง
บ้านนอกคอกนาทาง
ต้องทนทุกข์ขลุกความจน
อ้างชาติจะกู้ชาติ
จะนำชี้วิถีชน
ลดวัตถุนิยมปน
เปื้อนคราบพิษอวิชชา
แพทย์ศาสตร์นึกพิสูจน์
ศพนิสิตศึกษา
แห่งเกียรติภูมิจุฬา
อย่าหลงลืมอุดมการณ์
เห็นหน้าสาวคุณหมอ
ใจก็สั่นหวั่นลนลาน
หลงลืมคำปฏิญาณ
จนลืมช่วยประชาไทย
เมตตาปรานีคิด
ทิ้งจริตค่านิยมสมัย
เพราะรักหมอสุดใจ
จึงร้อยถักคำรักจริง
สาวสวยวิศวะ
ในวงหนุ่มล้อมรุมหญิง
บางครั้งความหม้อสิง
หวังสร้างภาพหลอกคนสวย
เหมือนนักการเมืองไทย
สร้างภาพใหญ่ใช้อวดรวย
หลอกคนจนจนซวย
ซื้อเสียงซ่าโกงฟ้าดิน
นักอักษรศาสตร์สาว
ซื้อข้าวเหนียวไก่ทอดกิน
สวยเด่นเห็นจนชิน
ผู้เชี่ยวชาญด้านมิตโต
จริยธรรมนำอ้างชาติ
ป่าวประกาศจุดยืนโว
ต้านทุนนิยมโชว์
จงช่วยมองตรึกตรองนัย
ตรองหาข้อสาเหตุ
รากหญ้าแห่เทเสียงใจ
หนุนทรราชไทย
เพราะใครเหยียดเหยียบย่ำหยาม
ใครเล่าละเลยชาติ
ชิงสุขสวาทเสวยทราม
วัตถุนิยมลาม
แล้วดูถูกประชาชน
รักสาวสัตว์แพทย์ศาสตร์
สื่อสัจจะละเหลี่ยมกล
ล้อนายกบางคน
ขุดนัยยะ "สัตว์-จะ-ทำ"
หมอฟันทันตแพทย์
ขอฟันธงซื่อตรงจำ
อุดมการณ์จะสานนำ
หนุนชาติเพื่อผองประชา
รักสาวสวยเภสัช
เธอเคร่งครัดจัดแจงยา
เพื่อกู้จริยธรรมตรา
รักษาบาปคราบราคี
สหเวชสังเวชหน่อย
คนเศร้าสร้อยโศกกาลี
การเมืองขุ่นเคืองตี
ตลบตะแลงแบ่งแยกไทย
เห็นสาวครุศาสตร์
สงสารชาติทรราชสมัย
โปรดเถิดโปรดเข้าใจ
ความจนครอบตีกรอบครอง
คนจนคิดแตกต่าง
ไร้หนทางถามตามตรอง
ข่าวคาวมิเคยกรอง
เกินตีโจทย์โฆษณา
หากใครอยากกู้ชาติ
ต้องประกาศทานศึกษา
ช่วยเหลือคนจนพา
แก้ต้นเหตุอาเพศภัย
รักสาวนิเทศศาสตร์
หน่ออ่อนสื่อมวลชนไทย
ผู้สื่อความจริงใจ
จนแจ้งชาติประกาศธรรม
ต้องต้านการครอบสื่อ
สิทธิ์ขาดถือคือระยัม
เถรตรงมั่นคงนำ
หนุนวิวัฒน์ขจัดกลี
สาวสวยนิติศาสตร์
ผู้ทรงสิทธิ์และศักดิ์ศรี
ต้องช่วยประชาชี
อย่าช่วยทรราชโกง
กฎหมายอย่าหมายกด
ละกำหนดกำหนัดโยง
สำนึกตรึกตรองโครง
ของสัญญาประชาคม
หลงเสน่ห์สาววิทยา
หญิงหน้าสวยคิ้วบาดคม
เล่นแร่แปรธาตุระดม
ระดับสมองตรองปัญหา
ตรองคำว่า กู้ชาติ
แล้วช่วยลดแรงอัตตา
ทฤษฎีชี้ปัญญา
โยงปฏิบัติวัดรูปธรรม
ปฏิเสธข่าวโคมลอย
ละอคติสตินำ
กาลามสูตรจำ
จับกระแสเสนียดเมือง
มองสาววิทย์กีฬา
ถามกติกาประสาเชื่อง
ฉีกบัตรเลือกตั้งเคือง
คือผิดไหมใครบอกที
ก้าวกระโดดโพสโมเดิร์น
ดำริเทิดทูนกองขี้
ทิ้งขื่อทิ้งแปตี
ตลกนำคำถามกวน
ตะลึงสาวสถาปัตย์
แต่งเซอร์จัดมัดใจชวน
ชื่นชมสาวเท่ห์ครวญ
ทุกคืนคร่ำพร่ำเพ้อหา
สถาปัตย์วัดโครงสร้าง
สังคมทางวิถีประชา
ตรอง แก่น ละ เปลือก พา
เพื่อวิวัฒน์โลกทัศน์ตน
เห็นสาวสวยศิลปกรรม
ศิลป์จึงเกิดบรรเจิดผล
แต่งกาพย์นิราศกล
กรองทัศน์ธรรมย้ำติดตรึง
คิดเห็นเป็นอักษร
เสนาะเสียงสำเนียงอึง
สำนึกรำลึกพึง
ประพันธ์พร่ำย้ำศรัทธา
วิถีบัณฑิตไทย
ต้องรับใช้ชาวประชา
อย่าดีแต่ปากหมา
แห่กู้ชาติวินาศจม
เพราะรักสาวจุฬา
รักประชาชาตินิคม
เชิญกาพย์ห่อโคลงชม
ชูความรู้คู่คุณธรรม
21 เมษายน 2549 12:33 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
รถไฟจากฝั่งฟ้า.......................ฟากสวรรค์
โยงมนัสมนุษย์สรรค์...............เสกสร้าง
รวมศาสน์ชาติพันธุ์..................พลังพหุ นิยมเฮย
โลกทัศน์วิวัฒน์อ้าง................อวดโอ้อรรถสมัย
สายใยรถไฟฟ้า
เสกมนตราภาษาสวรรค์
รวมศาสน์ชาติพันธุ์
พลังพหุนิยมสมัย
เช้ารออยู่หมอชิต
เคยสนิทเชยชิดใกล้
จูบกอดยอดดวงใจ
จะอ้อนควงหวงห่วงนาง
การเมืองพาเคืองโกรธ
เธอประกาศกู้ชาติขวาง
ฉันบอกฉันเป็นกลาง
ก็มาโกรธโทษเคืองเอา
รถผ่านสะพานควาย
คนหรือควายหนอคนเรา
เธอบอกฉันงอกเขา
เป็นควายคิดมืดมิดธรรม
รัฐคนหรือรัดควาย
เป่าหูควายจนคนขำ
กู้ชาติประกาศยำ
เขาโยนหญ้ามาล่อลวง
อารีย์คนอารี
อาลัยหาพาห่วงหวง
รักเธอเฝ้าถามทวง
เถิดนะง้อขอคืนดี
รถข้ามสนามเป้า
ฉันเป็นเป้าเขาโจมตี
คิดต่างจึงอัปรีย์
เป็นคนชั่วมั่วเงินตรา
แบบเบ้าของเป้าหมาย
มนุษย์ถือยื้ออัตตา
ต่างเป้าต่างชีวา
อะไรวัดสัจธรรม
ความเหมือนที่แตกต่าง
ตรากำหนดกฎแห่งกรรม
กี่คนหลุดพ้นนำ
หนุนกระแสนิพพานผล
อนุสาวรีย์ชัย
เชลยแห่งกิเลสคน
สัญลักษณ์ยึดติดปน
ประสมพิษอวิชชา
ชี้ชวนคนฉลาด
แต่โฉดชั่วมั่วมายา
อ้างชาติประกาศพา
เพื่อประโยชน์ส่วนตนโกง
อนุสาวรีย์รัก
แรงใจภักดิ์พันผูกโยง
หอมคำกาพย์ห่อโคลง
ห่อถ้อยคำไปหอมนาง
ผ่านฟ้าพญาไท
วิถีทิพย์เสรีทาง
เลิกทาสกิเลสวาง
หยุดชี้วัดกัดด่าคน
คิดต่างจึงสร้างโลก
สุขทุกข์โศกเปลี่ยนเวียนวน
เธอฉันต่างกันจน
บรรจบสร้างทางรักเรา
เป็นทาสราชเทวี
ทุกข์ทวีที่ใจเบา
มองแผกจึงผิดเขลา-
เพราะขืนขัด กระแสผล
สยามฉันโดนหยาม
เพราะไม่ตาม กระแส คน
ม็อบบ้า ปัญญาชน
ช่วงชิงซื้อโรตีบอย
ชิดลมแทบสิ้นลม
สำลักนั่งเหม่อตาลอย
แฟชั่นกู้ชาติ พลอย
ผลิ กระแส คนแห่ลาม
เพลินจิตเพลิดเพลินจับ-
จดใจพิศเพ่งนิยาม
หลากร้อยพันธุ์พงศ์ตาม
ติดต่อนำปฏิสัมพันธ์
ฝรั่งแขกลาวปน
ญี่ปุ่นจีนเสียงโจษจัน
ไทยแลน แดนสวรรค์
สั่งเปิดกรุงมุ่งเสวย
ภาษาผสานผสม
โลกใบกลมแคบกว่าเคย
เปิดหูเปิดตาเผย
เปิดโลกทัศน์ม่านบังตา
นานาฝ่าอโศก
เสรีโลกแห่งราคา
ทิศทางเปลี่ยนเงินตรา
อย่ายิดติดอนิจจัง
ตรองโศกเพื่ออโศก
สติต้องตรึกตรองสตังค์
เศรษฐกิจพอเพียงพลัง
ผลิตทางอยู่อย่างไท
เธอยังวัตถุนิยม
แต่อยากร่วมม็อบขับไล่
ฉันขำแทบขาดใจ
เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง
นานาจิตตังสร้าง
ความแตกต่างทิศทางแสดง
บทเรียนราคาแพง
ผลิตข้อคิดเตือนติดตน
แตกต่างเพื่อเติมเต็ม
ตรึกครรลองตรองเหตุเผล
รักมั่นบันดาลดล
ความแตกต่างสร้างรักเรา
ยินยอมที่พร้อมพงศ์
ใจฉันพร้อมยอมเปลี่ยนเข้า-
ปรับตัวเพื่อขัดเกลา
กับกาละให้เหมาะควร
ทองหล่อเขาหล่อ เหลี่ยม
หล่อ ทองแท้ ลู่ทางทวน
หล่อด้านกลมเหลี่ยมชวน
ชักเชิดเล่ห์ล้านเล่มเกวียน
อย่าหลงไล่แต่เหลี่ยม
ลองครุ่นคิดใคร่ครวญเพียร
ตรองคนอย่างเหลี่ยมเลียน
มีเป็นล้านนักการเมือง
ปัจเจกเอกมัย
ความคิด ไท พาใจเปลือง
คิดต่างกันจึงเคือง
คืนดีเถิดนะคนดี
ปัจเจกเอกลักษณ์
ฉันมีศักดิ์และมีศรี
ไม่ให้ใครตราตี
ต่อต้านคนสนตะพาย
เคลื่อนผ่านพระโขนง
คิดผูกโยงกับนิยาย
ความรักไม่เสื่อมคลาย
กราบย่านาคน้อมคำนึง
อ่อนนุชเนื้ออ่อนนุช
แนบอกอ้อนเคล้านอนคลึง
เร่าร้อนเตียงนอนอึง
อวลอกไหม้แทบใจวาย
หลงรักความต่างเธอ
รักเสมอมิเสื่อมคลาย
จูบนี้จนวันตาย
ประทับติดนิจนิรันดร์