4 กุมภาพันธ์ 2551 23:24 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ซำบายดีโลกยามแลง
ข้อยกะยังมีแฮงทนแล้งได้
อึดควมฮักจังใด๋ก็บ่อึดตาย
ม่วนคักมักหลายบ่มีฮักกิน
ข้อยโฮข้อยไห้อยู่ผู้เดียว
ไผสิเหลียวเบิ่งหน้าคนบ้าบิ่น
กระทืบตีนโดดหน่ำย่ำแปดิน
แปแลดแปดสิ้นสุดควมฮัก
จังแม่นเคียดฮัดฮึดงึดนำโลก
ซะแตกควมโสโครกความโศกประจักษ์
ฮ้องไห้ฮูดังปึงน้ำตาทะลัก
โอดโอยดิ้นชักบักห่าตำ
จั๊กสิเคียดจั๊กสิม่วนชวนแค่นหลาย
ตาอยากอายขี้ดังโหย่ยโหยดไหล่ต่ำ
จวบมันแห้งจังปั้นเป็นคำ
ตาอยากขำปั้นไก่ปั้นกา
จังคึดปั้นเป็นหุ่นให้น้อง
ขี้ดังของควมเป็นฮ้ายของอ้ายหนา
จากควมเศร้าความโศกโลกโศกา
นำความฮักบ่หัวซามาสร้างงาน
ปั้นขี้ดังอยู่ทนจนเหมิดคืน
ท่าน้องตื่นมาเบิ่งอยู่เทิงบ้าน
อ้ายออนซอนไก่กาเฮ็ดหน้าบาน
ฮูดังปึงเบิ่งปานถูกไผตี
ซำบายดียามเซ่า
ควมทุกข์เซาถืกสวมควมสุขี
นำของเล่นจากความฮักบ่ฮักดี
ปั้นงานศิลป์จากขี้ดังให้น้อง
4 กุมภาพันธ์ 2551 22:56 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ฝนเอยฝนจะตก
ดับนรกที่ในใจ
คลายร้อนผ่อนเปลวไฟ
ล้างฟอนฟืนความฟั่นเฟือน
ปีศาจแย่งเจ้าสาว
ยังร้อนร้าวไม่ลืมเลือน
เผาไหม้จิตใจเหมือน
มอดรังรักมันรุกราน
น้ำตาไหลเป็นสาย
เซ่นไฟร้ายสำเริงร่าน
ต้มเลือดใจเดือดดาล
แรงดุด่าร้ายแดกดัน
เฝ้ารอให้ฝนตก
ล้างนรกในใจฉัน
ดับร้อนผ่อนทุกข์พลัน
เถิดฟ้าหนอข้าขอพร
27 มกราคม 2551 15:19 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
รักลูก ใช่แค่จูงจมูกเล่น
รักลูก ใช่แค่เซ่นความเป็นฉัน
รักลุก ใช่ดื้อดึงแล้วกดดัน
รักลูก ใช่แค่รั้นปิดหูตา
รักลูก ใช่มัวงมแต่งานเพลิน
รักลูก ใช่หมางเมินการศึกษา
รักลูก ใช่ละเลยทำเฉยชา
รักลูก ใช่มั่วด่าแค่สาใจ
รักลูก อย่ายื้อยึดจนอึดอัด
รักลูก อย่าเร่งรัดดัดนิสัย
รักลูก อย่าครวญคร่ำแต่กำไร
รักลูก อย่าหวังไว้แค่ใช้งาน
รักลูก ต้องสอนทางสร้างเสรี
รักลูก ต้องสอนชี้ชั่วดีประสาน
รักลูก ต้องสอนพร่ำการทำทาน
รักลูก ต้องสอนการกตัญญู
รักลูก เพื่อรักลูกเท่าเทียมกัน
รักลูก เพื่อรังสรรค์การต่อสู้
รักลูก เพื่อจิตว่าง ปล่อยวางดู
รักลูก เพื่อเรียนรู้ ดูใจคน
รักลูก เพื่อรู้จักทางสายกลาง
รักลูก เพื่อสรรค์สร้างทางฝึกฝน
รักลูก เพื่อรู้ธรรมประจำตน
รักลูก เพื่อหยุดค้น หาความรัก
25 มกราคม 2551 13:24 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
รักแฟน อย่าตามเฝ้าแต่ขี้ฟ้อง
รักแฟน อย่าเที่ยวร้องจ้องติดหรู
รักแฟน อย่าคิดชั่วยกตัวกรู
รักแฟน อย่าคบชู้ซ้อนคู่เชย
รักแฟน อย่าปอกลอกหลอกพ่อแม่
รักแฟน อย่าบ้าแก้ตัวมั่วเอ่ย
รักแฟน อย่าได้ผิดสัญญาเลย
รักแฟน อย่าวางเฉยเมยชินชา
รักแฟน อย่านิ่งเบอะเป็นคนใบ้
รักแฟน อย่าคบไว้แค่ใช้ด่า
รักแฟน อย่าแค่งกหวังเงินตรา
รักแฟน อย่านินทาหาเรื่องคน
รักแฟน ต้องเข้าใจแฟนไว้บ้าง
รักแฟน ต้องรู้อ้างสางเหตุผล
รักแฟน ต้องรู้ปมอารมณ์ตน
รักแฟน ต้องอดทนบนครรลอง
รักแฟน เพื่อแลกเปลี่ยนเพื่อเรียนรู้
รักแฟน เพื่อต่อสู้เพื่อเราสอง
รักแฟน เพื่อเริ่มริ สติตรอง
รักแฟน เพื่อคุมครองปกป้องภัย
รักแฟน เพื่อรู้ตามความเหมาะสม
รักแฟน เพื่อรู้ข่มบ่มนิสัย
รักแฟน เพื่อรักนี้ที่พาไป
รักแฟน เพื่อทุ่มใจให้ความรัก
23 มกราคม 2551 19:50 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
รักถูกเขาทำร้ายวอดวายแล้ว
ไม่เหลือแววความหวังครั้งเคยหวาน
เขารุมเหยียบรุมย่ำซ้ำประจาน
ฉันซมซานซบสะอื้นกับผืนทราย
ฉันกล้ำกลืนขื่นขมทุกข์ขลุกความแพ้
เมื่อรักแท้รันทดหมดความหมาย
ตะวันดับดาวเลือนเดือนละลาย
ความเลวร้ายหลอนรุกทุกข์ผูกพัน
ใจต้องหัดฮึกเหิมเริ่มห่ามห้าว
เพื่อทุกก้าวเหยียบย่างอย่างมุ่งมั่น
น้ำตาอาบแก้มกลืนทุกคืนวัน
คำเย้ยหยันย้ำผ่านจนด้านชา
แต่เมื่อพบคนดีสุดที่รัก
เธอฟูมฟักหัวใจคนไร้ค่า
ช่วยล้างรอยเลอะดินสิ้นราคา
ด้วยน้ำตาใสซึ้งตรึงน้ำใจ
สองมือเธอยึดมั่นให้ฉันสู้
สองตารู้รักซ่อนความอ่อนไหว
สองโลกลบโศกคือสื่อสองใจ
สองรักใหม่ผสานสร้างสองทางเดิน
จึงร่วมทางคนดีแห่งชีวิต
ที่ใกล้ชิดหัวใจไม่ห่างเหิน
ความรักเธอมากท้นพ้นกล่าวเกิน
ให้เผชิญความชั่วช้าท้าโลกเอย