19 เมษายน 2551 13:01 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ไม่มีโซ่เส้นใดรั้งให้อยู่
แต่ ตัวกู ของมึงตอกตรึงมั่น
และตัวมึง ของกู ก็คู่กัน
สมมติความสัมพันธ์ฉันกับเธอ
แม่น้ำยังเชื่อมโยงถึงโค้งฟ้า
นกก็ย่อมพึงพาฝูงปลาเสมอ
อาจมเลี้ยงพืชผลเฝ้าปรนเปรอ
ย่อมพบเจอเกสรทองของดอกบัว
ตราบความเงียบเหงาหงอยคอยตวาด
ตะวันอาจดับแรงแสร้งมืดสลัว
เมื่อความกล้าก่อร่างสร้างความกลัว
ความเลวชั่วจึงก่อร่างสร้างความดี
เขยื้อนความเคลื่อนไหวในความนิ่ง
เชื่อมทุกสิ่งโยงใยไปทุกที่
ความรู้สึกเพียงเสี้ยววินาที
อาจยืดยาวขยับหนีเป็นปีเดือน
คล้ายสายโซ่เส้นใหญ่มองไม่เห็น
ที่ผูกเน้นตอบรับแรงขับเคลื่อน
มันคอยถามคอยทักคอยตักเตือน
ทุกสิ่งเหมือนพึ่งพิงสิ่งเดียวกัน
ไม่เห็นโซ่เส้นใดรั้งให้อยู่
แต่ ตัวกูของมึงผูกตรึงมั่น
ถึงเธอบอกพานพบไม่ผูกพัน
แต่โซ่นั้นรัดรึงผูกตรึงเธอ
แต่หากใต้น้ำโยงถึงโค้งฟ้า
ย่อมปัญญาเกิดตามความโง่เสมอ
จากอาจมเน่าเหม็นเซ่นปรนเปรอ
จะพบเจอเกสรทองของดอกบัว
14 เมษายน 2551 21:05 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ควงเคียวชวนเกี่ยวข้าว.......ครางรอ
โพสรูปกุลีกุจอ....................แจ่มแจ้ง
คนร้อนแดดมิพอ...............พาเกี่ยว
สายเดี่ยวร้อนอกแสร้ง.........เสกให้ใจสลาย
ปลายเคียวเลือกเกี่ยวร้อง............เสรี
จีนฝรั่งญี่ปุ่นตี............... ตอกเชื้อ
ไทยอยู่วัดอลัชชี.....................ชวนเกี่ยว
เคียวแม่งามง่าเงื้อ................ง่วนเน้นเห็นหนัง
หลังราคาข้าวพุ่ง.............ผันผวน
สูงเสียดฟ้ารวนรวน.............เรื่อยเร้า
ยิ่งแพงยิ่งแม่ยวน.........เย้ายั่ว
ข้าวจะหายให้เฝ้า........อยากให้หวงแหน
30 มีนาคม 2551 20:01 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ก. กิเลสร้อนเริงรุกสนุกสนาน
ข. เขลารุกรานรันทดสยดสยอง
ค. ความโลภหลงโกรธขึ้งคะนึงคะนอง
ง. งมงายต้องเซ่อซ่าละล้าละลัง
จ. แจงคำเสียดสีกัดประทัดประเทียด
ฉ. ฉาบแรงเคียดสมคบกระทบกระทั่ง
ช. ชั่วชี้ชวนสรวลเสประเดประดัง
ซ. ซ่าคลุ้มคลั่งด่าคนกระวนกระวาย
ญ. หญิงชั่วชายโฉดชิดสนิทเสนียด
ด. แดกดันเยียดยัดต่ำระสำระสาย
ต. ตามเพื่อนนินทาแพะระแคะระคาย
ถ. ถ่อยเลวร้ายเรี่ยราดระบาดระบือ
ท. ทุกข์ระทมถมปากกระดากกระแดะ
ธ. ธรรมถูกแทะเถื่อนเฮี้ยนกระเหี้ยนกระหือ
น. นำมารร้ายเหิมฮึดตะพึดตะพือ
บ. บุญถูกรื้อบาปขยี้ตะบี้ตะบัน
ป. ปลดปล่อยเถิดเปิดจิตปะติดปะต่อ
ผ. ผ่องแพ้วก่อความดีขมีขมัน
ฝ. เฝ้าปกป้องกันบทประชดประชัน
พ. เพื่อนเลวรั้นสนตะพายเป็นควายเป็นวัว
ฟ. ฟื้นสติสร้างเสริมประเดิมประดับ
ภ. ภูมิใจปรับจิตคดสลดสลัว
ม. เมื่อขับไล่ความทุกข์ขมุกขมัว
ย. แยกดีชั่วตรองคิดวินิจวินัย
ร. แรงรักจึงสร้างรักผลักผลิต
ล. โลกมืดมิดเกิดสร้างสว่างไสว
ว. วาดรอยยิ้มด้วยยิ้มอิ่มอกอิ่มใจ
ศ. เศร้าโศกลบเลือนไปจิตใฝ่จิตปอง
ส. สุขเพราะปรามเพื่อนซ่าหยุดบ้าหยุดบิ่น
ห. ห้ามราคินคาวเฟ้อเสนอสนอง
อ. อาบพุทโธตั้งรับประคับประคอง
ฮ. ฮึกเหิมร้องหาพระธรรมะธรรมโม
4 มีนาคม 2551 01:20 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เหมือนกูยิ่งเกลียดเธอยิ่งเจอรัก
ปากยิ่งหนักยิ่งหวิวเบาอยากเล่าเรื่อง
ใจยิ่งมืดหม่นหมองยิ่งรองเรือง
อกเปล่าเปลืองแรงอัดยิ่งยัดใจ
ยิ่งอิ่มความโหยหายิ่งพาห้าว
ยิ่งคืนยาวหดสั้นยิ่งหวั่นไหว
แมวยิ่งวิ่งวุ่นบ้ากัดหมาไป
จันทร์ยิ่งไล่รุกล่าฆ่าตะวัน
ที่เคยหนาวเหน็บเลือดยิ่งเดือดร้อน
ที่เคยอ้อนอี๋อ๋อก็ร้องลั่น
ที่เหมือนเหาะหายห่วงก็ร่วงพลัน
ที่เคยฝันเหมือนจริงกูยิ่งงง
เมื่อสัตว์เมืองริเล่นเป็นคนป่า
ยิ่งหลายท่าเสือสิงห์กูยิ่งหลง
ตื่นภวังค์หวาดผวาพะว้าพะวง
กูยิ่งปลงยิ่งปลื้มดื่มพระธรรม
นรกเผาฉิมพลีสีเพลิงฉาน
ยิ่งขับขานขื่นขมอารมณ์ขำ
ยิ่งอยากลบลืมไปใจยิ่งจำ
ยิ่งระส่ำสะเทือนไหวยิ่งใช้พิง
เหมือนกูอยากเกลียดเธอแต่เผลอรัก
เริ่มประจักษ์ความในจากใจหญิง
หรือเพราะเกลียดนั้นหรือคือรักจริง
ก็กูยิ่งเกลียดเธอยิ่งเจอรัก!
23 กุมภาพันธ์ 2551 14:26 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เมื่อบางจริงบาดใจให้บาดเจ็บ
บางจึงเก็บบางอารมณ์ข่มบางฝัน
บางจริงขี่บางโจทก์ยัดโทษทัณฑ์
บางจึงรั้นรุกแสร้งแย้งบางคน
บางสวยสู้บางใสใจมัวขุ่น
บางหมกมุ่นตีอ้างบางเหตุผล
บางนินทาถ่อยบื้อยื้อบางกล
บางบาปท้นท่วมบางปากพรากบางธรรม
บางหลับหูหลับตาบางบ้าใบ้
บางหลับใหลเล่นตมบางจมต่ำ
บางกะเกณฑ์บางชั่วขาวมั่วดำ
บางงึมงำบางงงหลงบางจริง
บางใจอีกหลายใจที่ใกล้บ้า
เพราะบางท่าบางตัวบางชั่วสิง
ยึดบางหนึ่งบางเดียวบางเบี้ยวอิง
ถือบางสิ่งถมทับกับบางใจ
บางจริงเหนือทุกสิ่งมีจริงหรือ
บางที่คือความต่างในบางสมัย
หรือคือมีดบางคมข่มบางใคร
เพื่ออำนาจบาตรใหญ่ในบางที
ความบางของโลกย์นี้มีหลายโลกย์
ทั้งบางโศกบางสุขบางทุกที่
หากบางจริงกรีดใจให้บางดี
เลือดหลายสีจะรินไหลอาบใจบาง