25 มกราคม 2552 20:14 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
บุญหรือบาปอยู่ที่ใจมิใช่หรือ
สุขใจคือบุญกุศลส่งผลช่วย
หากทุกข์ร้อนนั่นแหละบาปคราบความซวย
โลกธรรมอำนวยเอื้ออวยกัน
บาปเป็นเงาตามบุญวุ่นตามติด
บุญก็คือหนึ่งจริตที่ปิดกั้น
เมื่อคนยึดถือบุญวุ่นเมามัน
ก็เป็นบาปฉาบอีกชั้นบั่นทอนใจ
เป็นตัวกูของกูดูชัดชัด
บุญหรือบาปนั่นแหละผลัดกันจัดให้
สลับความยึดติดก่อพิษภัย
จึงโยงใยทุกทิวาและราตรี
บุญและสุขเดี๋ยวเดียวก็เหี่ยวแห้ง
บาปตะแบงส่งทุกข์รุกเร็วรี่
ยามสุขหากอวดดื้อมัวถือดี
จะเจ็บตัวกว่านี้นี่แหละบุญ
ยามทุกข์ท้อรันทดจงอดกลั้น
มองทุกข์อย่างสร้างสรรค์จรรโลงหนุน
ทุกข์คือธรรมนำจิตคิดเป็นคุณ
มักเหวียนหมุนกลับเป็นสุขให้ฉุกคิด
บาปบุญสุขทุกข์ดูให้รู้แน่
ย่อมเกิดแก่ปัจจัยในจริต
ที่สติอ่อนแอพ่ายแพ้พิษ
ตามวงเวียนชีวิตอนิจจา
บุญบาปในโลกนี้ไม่มีแก่น
หมุนเวียนแล่นโลดลามตามประสา
ตรองดูเถิดด้วยสติพิจารณา
ธรรมทัศน์ศรัทธาสมาธิ
16 มกราคม 2552 23:37 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เมื่อเธอเริ่มพูดจาประสารัก
เธอฟูมฟักพลังแรงแห่งความฝัน
ให้โลกหยัดยืนกล้าสู้ฝ่าฟัน
เรียนรู้ขั้นตอนวิถีแห่งชีวา
เธอแสดงความรักรู้จักให้
ก็ซาบซึ้งตรึงใจในคุณค่า
นิยาม "รัก" สดใสในแววตา
ถ่ายทอดเป็นภาษาจารึกไว้
ตื้นตันรักที่สื่อคือรอยยิ้ม
ลูบมือนิ่มอย่างนั้นยิ่งหวั่นไหว
เมื่อหวานหว่านสำเนียงเสียงหวานไป
ทุกดวงใจก็สรรเสริญเพลินชื่นชม
ความเป็นเธอสานเส้นทางสร้างคุณค่า
ลบเหว่ว้าวันคืนอันขื่นขม
ความเป็นเธอคือความรักผลักอารมณ์
ปลุกคนล้มให้ลุกสู้หยัดอยู่ยืน
เมื่อเธอเริ่มพูดจาประสารัก
ย่อมฟูมฟักความฝันอันสดชื่น
ระบายสีจากสวรรค์ทุกวันคืน
โลกทั้งผืนก็สดสวยด้วยความรัก
25 ธันวาคม 2551 13:37 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
สวัสดีปีวัวหัวเราะร่า
ปีหนูลาลับไปไวเหมือนฝัน
ตรองผิดถูกปีเก่าให้เท่าทัน
เพื่อฝ่าฟันอุปสรรคตระหนักไว้
เลิกหน้ามืดตามัวอย่างวัวบ้า
วัวลืมตีนต่อหน้าอย่าหวั่นไหว
พวกเขียนเสือให้วัวกลัวมั่วชักใย
จะขอลาจากไกลนิสัยพาล
อย่างพวกวัวสันหลังหวะจะปรับแก้
พวกวัวแก่ต้องยับยั้งปลงสังขาร
วัวต้องผูกลูกต้องตีมีวิจารณญาณ
คำโบราณว่าไว้ให้เตือนตน
เลิกวัวหายล้อมคอกบอกหยุดเสีย
จะหาเมียต้องดูแม่ตั้งแต่ต้น
เหมือนดูวัวต้องดูหางอย่างแยบยล
เหลี่ยมเล่ห์กลร้อยเล่มเกวียนเพียรตรึกตรอง
วิเคราะห์ปีวัวดูจนรู้ชัด
อย่างเจนจัดเจนใจใช้สมอง
ทุกปรารถนาจะสมหวังดังใจปอง
ไทยทั้งผองสุขศานติ์สำราญเทอญ
22 ธันวาคม 2551 20:17 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
อคติทำให้มนุษย์.....................ตาบอด
ความรักความกลัวกอด............ก่ายเกี้ยว
ความเกลียดตวาดเสียงฉอด............ฉีกพุทธธรรมแล
เมารสอวิชชาเบี้ยว....................บ่มเพี้ยนภาพลวง
ปวงมนุษย์น่าสลดอ้าง..................อัตตา
เพราะอวิชชาพา...................พวกเพ้อ
อ้างชาติรักเหลือคณา.................นำเอ่ย เอาฤา
อ้างปกป้องชาติเฟ้อ....................เฟะฟุ้งวาทกรรม
ตรองคำอคติตั้ง....................ตรองดู
ยึ่ดมั่นถือมั่นกรู..........กระหน่ำบี้
ยึดลมเป่าป่วนหู..............หัวป่วน เราฤา
ลวงท่านฆ่าไทยชี้..............ฉุกให้คะนึงหวน
20 ธันวาคม 2551 00:58 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
สภาพนั้นหรือสภาพนี้.................คือสภาพ เดียวนา
ศูนย์-หนึ่ง-สอง-สามระนาบ...........เนื่องร้อย
เรา-เขา ยากแยกตราบ...............ตรึงเกี่ยว-โยงนา
จริง-เท็จ อาจเกี่ยวก้อย..............ก่อเกื้อเสนอกล
ผจญทั้งขมเผ็ดเปรี้ยว.............ปนหวาน
ร้อยสรรพะศัพท์ผสาน.............โสตอ้าง
ล้วนโยงเกี่ยวคาบคาน..............ครองโลก
อิทัปปัจยตาสร้าง.................สลับร้อยอารมณ์
จมลอยฟูแฟบฟ้อง................ฟังดู
สับเปลี่ยนเวียนหมุนชู.............ฉาบใช้
สรรพสุขสรรพโศกปู...............ทางสรรพะ สัตว์นา
ทุกสิ่งอารมณ์ไซร้.................เสกสร้างสนองกัน
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
2914
