ขอเพียงได้รักเธอ...ตามที่หัวใจฉันต้องการ

เฉื่อยชา

วันแรกของการเปิดเทอม โยธา ได้ถูกคัดเลือกเป็นหัวหน้าห้อง ด้วยความที่เขาเป็นหัวหน้าห้องนั้น เขาต้องสนิทกับเพื่อนนักเรียนทุกคนในชั้นเรียน และก็ต้องรู้จักคุณครูทุกท่านในโรงเรียนด้วยเช่นกัน เพื่อที่จะไม่ลำบากในการติดต่องานกับทางโรงเรียน วันหนึ่ง คุณครูสั่งงาน และได้มอบหมายให้ โยธา ซึ่งเป็นหัวหน้าห้องเป็นคนรวบรวมสมุดเพื่อนๆไปส่งที่ห้องพักครู แต่ทว่า "เดี๋ยวก่อนๆ โยธา อย่าพึ่งไปส่งตอนนี้เลยนะ ฉันยังทำการบ้านไม่เสร็จ" โยธาได้ยินเสียง ก็คิดเอะใจว่าใครเป็นคนตะโกน เลยหันกลับไปดู แต่แล้ว ก็เป็นเสียงของสุดาที่เขาแอบชอบอยู่นั่นเอง จากวันนี้น โยธากับสุดา ก็ได้เป็นเพื่อนสนิทกันมา คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกันอยู่ตลอด ใครมีปัญหาอีกฝ่ายก็จะรีบเข้าไปช่วยอยู่เสมอ นานๆเข้า โยธาก็เริ่มรู้สึกผูกพันกับสุดา แล้ววันหนึ่ง โยธาได้บอกรักกับสุดาไป แต่ว่าสุดามีแฟนอยู่แล้ว จึงบอกโยธาไปว่า "โยธา นายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน แต่ฉันคงรับรักเธอไม่ได้หรอก เพราะฉันมีแฟนอยู่แล้ว" โยธาตีหน้ายิ้ม แล้วพูดขึ้นมาว่า "ไม่เป็นไรหรอกสุดา ฉันขอเพียงได้รักเธอ ตามที่หัวใจของฉันต้องการ แม้ว่าฉันจะเป็นฝ่ายที่รักเธอฝ่ายเดียวก็ตาม แต่ฉันก็ยินดีที่จะเป็นเช่นนั้น" สุดาได้ยินดังนั้นก็แอบดีใจแต่ไม่แสดงอาการออกมา แต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายไปหรอกครับ เพราะทั้งสองคนนั้น ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอมา...และ...ตลอดไป