แม้วันนี้ไม่เห็นหน้าก็เป็นสุข ถึงจะทุกข์ปานใดไม่หน่ายหนี ไม่ว่าสุขหรือจะทุกข์รักอยู่ดี ดวงฤดีมอบไว้ให้เธอครอง วันเวลาผันผ่านไม่อาจเคลื่อน ดาวจะเลื่อนเมฆจะคล้อยไม่ถอยหนี จะคอยอยู่เคียงข้างแม่อารีย์ ไม่ว่านานกี่ปีจะคอยรอ เฝ้าหนอเฝ้า...คอยรอคอยคิดถึง ถามว่าหนึ่งในใจใครกันหนอ ตอบมาได้เพียงคำเดียวไม่ต้องรอ จะพูดต่อกี่คำก็คือเธอ ถึงเวลาผันผ่านไม่อาจพบ ฟ้าจะลบตินมลายไม่คลายหนี จะคอยตามไปทั่วชั่วชีวี แม้ปฐพีแยกห่างขอตามไป.