22 พฤศจิกายน 2546 22:03 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
ไม่รู้ว่าคิดเข้าข้างตัวเองรึเปล่า
ที่ดูเหมือนว่าเธอแอบมองเราอย่างนี้
เหมือนว่าเธอจะมีความรู้สึกดีดี
อยากคุยกะเรานี้ซะมากมาย
แต่กลัวว่าจะเข้าใจผิด
กลัวว่าเป็นเราเองที่คิดไปไหนไหน
กลัวว่าความจริงแล้วเธอไม่ได้รู้สึกอะไร
สิ่งที่เธอทำไปเป็นเรื่องธรรมดา
จึงขอรบกวนเธอหน่อยจะได้ไหม
บอกให้รู้ความในใจเธอเถอะหนา
ว่าที่เธอมอบรอยยิ้ม..ส่งสายตา
เป็นเพราะว่าเธอรักกัน..หรือไม่จริง
22 พฤศจิกายน 2546 21:36 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
ฉันคงรักใครไม่หรอกนะ
ใจฉันน่ะถูกรังแกจนเสียหาย
เข็ดอีกนานกับการรักใคร
เพราะหัวใจเจ็บปวดเกินจะทน
ยอมรับว่าไม่กล้าที่จะรัก
ปวดหัวใจอย่างหนักมาหลายหน
ทรมานเพราะความหลายใจของบางคน
และปวดใจมากเสียจน..ไม่กล้าจะรักใคร
22 พฤศจิกายน 2546 21:24 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
รู้ว่าเธอรักเขามากแค่ไหน
รู้ว่าใจเธอตอนนี้ไม่มีฉัน
รู้ความรักที่เธอเคยมีให้กัน
เธอแปรผันเปลี่ยนไปให้อีกคน
แต่ต้องทำเป็นว่าไม่รู้
ทำให้ดูเหมือนว่าฉันไม่สน
ต้องพยายามแข็งใจอดทน
ไม่ร้อนรนไม่พูดไปไม่ถามเธอ
ทำตามปกติเพราะกลัวคำตอบ
กลัวเธอบอกว่าชอบเขาอยู่เสมอ
กลัวเธอบอกให้ฉันตัดใจ..ไปจากเธอ
กลัวเธอบอกไม่ให้มาเจอ.ให้เลิกกัน
จึงต้องเก็บสิ่งที่คิดไว้ในใจ
ไม่พูดไปเพราะกลัวเธอตอบแบบนั้น
ยอมเป็นคนโง่เง่าไม่รู้ทัน
เพียงเพื่อมันจะได้มีเธอต่อไป
22 พฤศจิกายน 2546 21:11 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
มองทะเลที่อ้างว้างในตอนเช้า
ดูเหมือนเราที่เศร้าและเหว่ว้า
ตั้งแต่เขาจากไปจนไกลตา
ก็ไม่มีใครมามองทะเลอยู่ด้วยกัน
ท้องทะเลยังมีคลื่นเคียงข้าง
ไม่เห็นจะอ้างว้างเหมือนอย่างฉัน
เมื่อขาดเธอทะเลก็ไม่สวยเหมือนทุกวัน
เหมือนกับฉันที่มีแต่ทุกข์ใจ
14 พฤศจิกายน 2546 22:36 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
ที่เธอเคยบอกมาว่ารักฉัน
เธอพูดมันมาเล่นเล่นใช่ไหม
ความจริงแล้วเธอไม่เคยจะมีใจ
สิ่งที่เธอพูดไปแค่แกล้งกัน
แต่สำหรับความรู้สึกของคนนี้
คำนั้นมีความหมายมากเลยเธอรู้ไหม
แต่ถ้าเธอพูดมาโดยปราศจากหัวใจ
ขอได้ไหมอย่าพูดออกไป..ให้ใจหลงละเมอ
หน้าส่วนตัว
710
